Safespacestudentjes op de Utrechtse Uithof kunnen niet uitslapen. AAAAHSIELUG!

Studenten, dat zijn die energieke jongmensen die op doordeweekse dagen tot de laatste ronde in de kroeg staan te lallen & brallen, daarna zingend en schreeuwend naar een shoarmatent stiefelen, daar met veel misbaar de hongerklop stillen alvorens luidruchtig tongzoenend in portiekjes onderweg naar hun gehorige kamertjes gaan om aldaar nog even schreeuw-stommelend de vluchtige liefde te bedrijven. Heerlijk leven, maar deze geromantiseerde taferelen hebben altijd & allemaal plaats op tijdstippen dat 's lands noeste bouwvakkers al urenlang op één oor liggen omdat die uit hun nest moeten op de tijdstippen dat studenten net uitgeput van hun gelegenheidspartner rollen om tot ver na het middaguur in een ronkende roes weg te zakken. En zo hebben we dat in de echte wereld van dit land afgesproken: er zijn mensen die een paar jaar een gesubsidieerd feestleven mogen vieren, met af en toe een tentamen, en er zijn mensen die voor dag en dauw opstaan om in barre weersomstandigheden aan de fysieke façades van economie, de vooruitgang en - in dit geval - de wetenschap te bouwen. Wij stellen derhalve voor dat de studentjes die tijdelijk niet meer uit kunnen slapen, hun zegeningen tellen en ff een toontje lager zingen met hun benevelde klaagkegel. Bluf jezelf en je brutale bakkes maar ergens anders naar je blasé biergeld, die bouwfases zijn tijdelijk en gaan binnenkort vanzelf weer voorbij. Blèters.

Genderneutraliteit een feit: gewoon van elk kind een kleinzerig meisje maken.

Het ging snel sinds de jaren '90. Eerst werd een beetje buitenspeelzand onder de kindernagels een gezondheidsrisico. Toen kwamen de rubber tegels in de speeltuin. Daarna zag je ineens geen kind meer zonder helmpje op de fiets. En nu komen ze al uit moeders toverdoos met kniebeschermers om. Wil je een generatie van overbeschermde, faalangstige en uit suiker geboetseerde nieuwe leiders opvoeden? Want dit is hoe je een generatie van sneeuwvlokken kweekt die al gesmolten zijn voor ze de grond raken. Fenomeen blijkt niet supernieuw te zijn, we kwamen het bij toeval tegen op het blog van CDA Kamerlid René Peters. Hij vindt die kniebeschermers nog 'grappig'. Wij zitten een paar levels onder dat beschaafdheidsniveau en handenwrijven cynisch grijnzend bij de gedachte dat ouders die hun babywezens kniebeschermers ombinden, ongetwijfeld enorm veel overlap vertonen met het Venn-diagram van ouders die hun kroost niet meer vaccineren. Dat zou het probleem op termijn in ieder geval vanzelf weer oplossen.

Wee de toekomst van een land waar universiteitszalen met pups gevuld worden om de toekomstmakers van Nederland tegen het leven te beschermen.

Vandaag is het zo ver. Tussen 14u en 16u wordt een universitair zaaltje vol weerloze puppybeesten geofferd tussen de egomane maalstenen van millennials die mentaal te week zijn om een paar lastige vragen over het studiegebied van hun eigen keuze in te vullen. Studenten met tentamenstress kunnen puppyknuffelen tegen het grote levensleed dat 'getest worden op je capaciteiten' heet. Experts zeggen dat het slecht & ongezond is voor de puppy's maar wij zijn d'r vrij zeker van dat zelfs bij deze piepjonge pluizenbolletjes de instincten voor ontwikkeling en overleving beter ontwikkeld zijn dan bij de sneeuwvlokjes met toetsvrees. Professionele Witzenmakers spraken zich er nog tegen uit, maar sinds Lubach kijkt niemand nog naar Dit was het nieuws en sinds Kavapauw is Youp van het toneel gebucklerd. Dus het puppyknuffelen aan de Universiteit van Amechtigen kan gewoon door gaan. Wij voorspellen een nabije toekomst waarin de canis lupus familiaris zelfverzekerder door het leven gaat dan de homo sneeuwvlokkus uvatius.