Je wijsvinger richting een scheur priemen

Een aardbeving, wij vinden er geen zak aan. Alleen maar gedoe en ongemak. Maar ergens voelen die dingen ook wel weer familiair en vertrouwd. Lekker na afloop van de beving vaste prik koffie drinken bij de buurvrouw en vragen of ze in orde is, beetje op Twitter vragen of Den Haag ook wakker is geschud, protesteren bij de NAM en dan de mooiste traditie van allemaal: een ANP-fotograaf uitnodigen en wijzen op je scheur. Met je wijsvinger, want anders telt het niet. Je hebt grote scheuren, kleine scheuren, dikke scheuren, dunne scheuren, gevaarlijke scheuren, ongevaarlijke scheuren, lange scheuren, scheurende scheuren. Mooi man, folklore.