Gaat lekker hè, in ons landje

We dachten dat Nederland af was. Een welvaartsstaat, met veel gelijkwaardigheid, en geluk. Tolerant, ruimdenkend, en veel gezelligheid. Gezellig. Misschien werden we zelfs iets te gezapig.

Nou, er lijkt even weinig van over, mensen. Individueel hebben we het goed. Maar als samenleving niet. Wat een gezeur. Geklaag. En ophef. Soms terecht hè. Dossier Groningen bijvoorbeeld, wat een onwil en incompetentie van onze overheid. Toeslagenaffaire, zelfde verhaal. Hoe een overheid burgers stuk maakt en weigert verantwoordelijkheid te nemen.

Maar vaak is het ook saaie ophef. Niet relevante meningen-derrie. Zeventien miljoen meningen. Als iedereen alleen maar roept, blijft er niemand over die nog luistert. Ja misschien in het eigen bubbeltje, die extreme meningen alleen maar bevestigt, waardoor men alleen maar verder radicaliseert.

Eerst was dat wel grappig. Zulke mensen kon je een beetje plagen. Een spiegel voorhouden met een grap. Met wat relativeringsvermogen en humor haal je vaak de angel er wel uit. En anders werden ze boos op hun eigen spiegelbeeld, ook mooi.

Maar die tijden lijken voorbij. Je moet oppassen met wat je zegt of schrijft. Dit is nogal ironisch, want mensen die zeggen juist heel tolerant te zijn, staan vooraan met hokjesdenken, veroordelen, cancelen, en verbieden. Dit beperkt mensen in hun spontaniteit, in creativiteit. Je kan niet jezelf zijn. Het leidt zelfs tot valse beschuldigingen, karaktermoord en sociale uitsluiting.

Misschien kan ze een klimaatpaspoort met een handige QR-code invoeren?

Maandagavond hield de vrouw die de meest vrije peilingsval maakt van alle partijen (minus zes) een lezing namens een weekblad. De spreekbeurt ging grotendeels over haar echtscheidingsperikelen met Mark Rutte, die natuurlijk volledig de schuld krijgt dat de helft van de Torentjesboedel nog niet op haar naam is gezet. Die eeuwige paringsdans van twee uitgeneukte echtelieden die we "regeringsvorming" noemen, is voor later vandaag: eind van de middag is er een fijn formatiedebat. Deze ochtend beginnen we met een waarschuwing. Op de allerlaatste vraag die Kaag maandagavond kreeg, van een studentenmeisje met een rollende rrrj, dat vreest dat ze over een paar jaar in Utrecht aan Zee studeert, volgde namelijk bovenstaand antwoord. Mejuffrouw Kaag heeft haast. Want mejuffrouw Kaag denkt dat de tijd op is. Dus mejuffrouw Kaag wil niet via "traditionele methodes" zoals 'subsidies, fiscale regelingen en informatie vanaf school' een gedragsverandering bij u, de burger, bewerkstelligen. Dat gaat "RADICAAL". Wat dat precies betekent, daar mag u over piekeren als u straks in ijskoude klimaatquarantaine zit omdat uw CO₂ Check App de politie gebeld heeft na een opwarmingsovertreding. Koffie?

Nee toch

We wilden heel erg graag geen topic tikken over de insta-post (na de breek) van jongerenorganisatie 'Radicaal' (zucht) van politieke partij BIJ1 (diepe zucht) van Sylvana Simons (hele hele diepe zucht) over de politie, maar nu gaat La Simons zich er zelf tegenaan bemoeien, dus daar gaan we. De jongeren van politieke partij BIJ1, die gek zijn, we zeggen het er maar even bij, voeren een campagne tegen de politie. In Nederland. En Sylvana Simons doet alsof ze daar afstand van neemt, maar vervolgens deelt ze wel de anti-politie-tweetjes van 'haar' jongeren. Nou ja. Dan weet u dat ook weer. U heeft nog iets meer dan vier maanden om niet op de idioten van BIJ1 te stemmen. Succes.