De opzichtheid voorbij

Vooropgesteld: de faculteit sociale wetenschap van de UvA is geen onderwijsinstelling, maar een intersectioneel vormingskamp. En het NRC-opiniekatern is geen opiniekatern, maar Lotfi El Hamidi's Sofistisch Vakblad dat alles afdrukt zolang het netto de positie van de islam maar bevordert, de weerbaarheid van gastsamenlevingen maar verzwakt of islamitische gebreken maar uit de wind houdt — inderdaad, een soort Nederlandse AJ+ [Al Jazeera's 'progressieve' Engelstalige jongerenkanaal].

Maar goed, hun samenspel komt vandaag dus neer op: meer vrouwen, maar niet die vrouwen.

"De winst van de partijen van Meloni en Le Pen is niet per definitie een voordeel voor vrouwen. (...) Daarnaast leiden Meloni en Le Pen radicaal-rechtse partijen met traditionele standpunten over genderrollen. Gendergelijkheid in de samenleving en politiek zijn geen speerpunten van hun beleid. Het succes van radicaal-rechts voedt groeiende weerstand tegen gendergelijkheid in Europa."

Zoals gebruikelijk wordt u hier op een dwaalspoor gezet door intersectioneel vierdegolfsfeminisme - "Of het nu gaat om maatregelen voor gelijkheid op machtposities te bevorderen, zoals quota of streefcijfers in politiek of bedrijfsleven (...)" te presenteren als louter 'gendergelijkheid', om uiteindelijk weer terug te kruipen onder de gemoedelijke deken van het eeuwige slachtofferschap.

"De groei van radicaal-rechts, ook als die wordt aangevoerd door vrouwen, is een brede maatschappelijke voedingsbodem voor haatdragend antifeminisme. Het wordt een gure tijd voor politici die zich uitspreken voor feministische thema’s in de Europese politiek."

Ondanks dat het opzettelijk valselijk verwoord is, voelt het tweetal wel degelijk iets correct aan: het draagvlak van het intersectionalisme nadert inderdaad heel snel een einde - en dat is een ondubbelzinnig goede zaak.

Kortom, verwacht tijdens de laatste stuiptrekkingen komende jaren nog veel meer van deze UvA-NRC'tjes, en elk artikel wordt een nog holler vat dan het vorige.