Hallo, het volgende mag u niet weten, en al helemaal niet zeggen. Topic lezen mag maar inhoud gaarne aan niemand doorvertellen. Deal? Deal.

Okee komtiedan hè: tijdens de tweede coronagolf zijn in Amsterdam vooral heel erg veel Marokkaanse, Turkse en Ghanese allochtonen ernstig ziek geworden danwel gestorven door de kerona. Niets nieuws, had iedereen zelf ook al bedacht. Alleen mocht u dat officieel niet weten en hardop zeggen. Want: "Uit angst voor stigmatisering is in Nederland veel later dan in andere landen erkend dat bepaalde bevolkingsgroepen een hoger risico lopen tijdens de coronapandemie." 

Oftewel, Nederland is zo hyperpolicorcorrect dat zelfs stapels migrantenlijken en met zieke allochtonen gevulde IC's in het steeds dikker wordende doofpotdossier verdwijnen. Anders zouden de mensuh nog eens gaan denken dat allochtonen corona krijgen omdat ze zich niet aan regels willen houden, zich weigeren te laten vaccineren want haram, de Nederlandse regels niet kunnen lezen, elkaar besmetten tijdens superspreading offer-, iftar-, suiker- en bruiloftsfeesten in slecht geventileerde moskees of bomvollezaaltjes en te ongezond eten met te veel suiker waardoor obesitas galore. (In NOS-newspeak wordt dat: "Dat ligt aan de woonomstandigheden en het werk dat ze buitenshuis doen", al klopt dat van die woonomstandigheden, denk aan heel veel kinderen en drie generaties familie in één klein huisje.) 

Lees ook hoe IC-arts Armand Girbes wél gewoon feiten wilde benoemen maar telkens uitkwam op 'niets mogen zeggen', 'angst voor discriminatie' of 'verbod op etnisch registeren'. Dystopische gedachtenpolitie-quote: "Girbes belde hoofden van de IC's in andere steden. Daar werd zijn observatie bevestigd, maar tot zijn grote teleurstelling herhaalden die artsen dat niet toen journalisten hen om bevestiging vroegen. 'We herkennen het niet', klonk het toen, of "'daar kijken we niet naar, voor ons is iedere patiënt hetzelfde'." 

Tsjonge. Lekker betrouwbaar wel die IC-artsen. Spreken echt altijd de waarheid hoor! Hier het hele feitenrelaas nog eens in lekker domme bureaucratenplaatjes geduid.

(Uit angst voor stigmatisering vernietigt dit topic zichzelf na lezing.)

Nog nooit vertoond op Nederlandse televisie: Sylvana Simons die eloquente tegenspraak krijgt op haar woke woordenbrij.

Geen idee hoe een Britse schrijver/journalist en een Nederlandse halve gemeenteraadszetelhouder in een Australische televisiedebat terecht gekomen zijn, maar here we are. Douglas Murray, misschien wel onze favoriete tijdsgeestduider (zijn boeken The Strange Death of Europe en The Madness of Crowds zijn absolute kerstboomtips) op één podium met het verwaande SJW-vrouwtje Sylvana Simons ("Mijn vrijheid van meningsuiting is niet beperkt, omdat ik zo'n dominant karakter heb"), in debat over politieke correctheid en Woke Culture. Noem ons gerust racisten bevooroordeeld, maar - spoiler alert - dit wint Douglas natuurlijk op zijn satijnen sloffen. 

Douglas Murray denkt namelijk na, delibereert, en stelt vervolgens kritische vragen waar hij al enkele boeken lang over nadenkt zonder te pretenderen alle antwoorden te hebben. Sylvana bouwt stropoppen en strooit met kleine leugentjes in haar betoog (waarmee ze Nederland weer eens op ergerlijke wijze als een diep racistisch land portretteert), declameert haar dogma's, en dramt het hele debat door zonder zelf maar een greintje van het "respect" op te brengen voor afwijkende opvattingen, dat ze zelf wel verlangt van anderen. (Zo zit ze bijvoorbeeld de hele tijd verveeld/verwaand door Douglas heen te zuchten als hij aan het woord is.)

Policorziekte kost ons onze privacy

Wisselende groepen Hangmigratiërs verpesten de gezellige zwemsfeer bij ieder feestje in Zwembad Stappegoor, en daarom krijgt het zwembad nu gezichtsherkenningssoftware. Eerder faalde een proef met vingerafdrukscanners. Waarom, horen we u denken, zo’n getint kloodtzakje herken je toch gewoon aan z’n smirkende mombakkes? Ja. Maar niet alle jongmannelijke Marokkanen die in groepen binnen komen, zijn tuig. Er zit vast ook wel eens een laf meelopertje tussen. Maar bovenal: overmatige politieke correctheid dwingt gemeente, politie, zwembadmedewerkers, bezoekers, beveiligers en de schrijvende pers tot het gebruik van technische hulpmiddelen. Ze durven, kunnen, mogen of willen niet benoemen dat het om hangallochtonen gaat in de Stappegoor, of ze weigeren zulks hardop uit te spreken - waar je ook klikt in de berichtgeving over het herhaaldelijk belaagde zwembad. Het leidt tot sociale stigma’s, u weet zelf. De boodschapper riskeert zijn baan en het zwembadtuig riskeert het verlies van stageplekken, dat soort gelul. Maar het gaat in Stappegoor dus om jongeren van de getinte persuasie (want nee, dat zijn geen flamingo's op die foto) die niet van de jonge meisjes af kunnen blijven, kinderen terroriseren en laffe vinexvaders het zwembad uit jagen. Dus daarom wordt de privacy van het zwempubliek verzopen in gezichtsherkenningssoftware: een scanner maakt het onderscheid dat de zwemmer niet hardop mag maken. NeDeRlAnD, tWeEdUiZeNdNeGeNtIeN.

Vanavond, 22u, op de doorgaans meest overbodige van alle genummerde NPO's, eindelijk eens een zinnig onderwerp: POLITIEKE CORRECTHEID. En de islam.

"Of het nu gaat over #metoo, transgenders of de islam, steeds vaker tonen mensen in Nederland hun lange tenen en krijgen cabaretiers of opiniemakers de volle laag als zij een prikkelende grap maken. Sterker nog: bedreigingen en intimidaties zijn geen uitzondering." Is wel zo, en het is bovendien ook nog zeldzaam dat deze maatschappelijke ziekte van de politiek correcte verkramping op de NPO bespreekbaar wordt gemaakt. Dus daarom pluggen we bij dezen even PowNed - Dat Zijn Geen Grappen - NPO3, 22:00 uur. Moet je wel ff je tv voor aanzetten want een stream is TE GEVAARLIJK.

De VvMU voor columnisten is een boomhut. Youp is er zojuist uit gepleurd.

Best tragisch dit. Een uitstekende uitleg hebben voor je column en tóch jezelf minutenlang door het stof laten kruipen. Youp bood gisteren bij Pauw zijn excuses aan voor een scherp stukkie waarin hij mevrouw Used Ford "amateurtoneel" verweet in haar aanklacht tegen de uiteindelijk wegens gebrek aan bewijs tegen hem gewoon benoemde Brett Kavanaugh. Kwam fophef over natuurlijk, want #BelieveAllWomen en dat deed Youpie niet. Dus na de morele zonde kwam het publieke berouw, zoals het een goed hoofdstuk uit 1984 betaamt. Kijk die tafel om hem heen met wreed genoegen naar het verbale geworstel en gekronkel van de gewezen grappenmaker kijken. De man die Buckler versloeg en T-Mobile op de knieën dwong, is nu zelf roemloos verslagen door het ijzeren merk van de Politieke Correctheid, grootadverteerder op de NPO. Maar ze winnen helaas wel. Want zodra cabaretiers excuses gaan maken na kritiek op hun columns, is het tijd voor congé. Bucklerlul!

\

Joris Geirnaert is een Belgiese ROFLOL-professional die hier te lande voornamelijk bekendheid kreeg als vertolker van de geniaal absurdistische avonturen van Kabouter Wesley. De show "De Slimste Mens" mag ook gaarne gebruik maken van zijn belgenmoppen, behalve dan als het gaat om zuurgooiers in de supermarkt. Ironisch genoeg leidde een mop over zuurgooiers in de supermarkt tot een enorm zuurgooispektakel op de twitters en in de Belgiese kranten over JAMAARDATKANTOTECHTNIET. De reactie van Geirnaert op de humorpolitie is zeker het delen waard: "Maar het eenvoudige feit dat er heel veel mensen wél om moesten lachen, geeft de grappen bestaansrecht. Punt. Een veelgemaakte foute stelling over humor is: 'Dat is echt niet grappig.' De enige juiste bewering is: 'IK vond dat echt niet grappig.' Moeten we morgen gaan eisen dat geen enkele bakker nog kiwitaartjes mag maken omdat sommige mensen dat niet te vreten vinden? Als we in die logica meegaan, ligt er overmorgen niets meer in de etalage." En zo is dat Joris. Show those zuurgooiers who's boss. Turbo turbo! 

Sam Harris ontving Mark Lilla in zijn podcast, een Amerikaanse linksliberaal die zich fel verzet tegen identity politics en social justice warriors. Uiteraard ben je dan een nazi, dus dan hebben we meteen zin om te luisteren.

Mark Lilla: *"If you say to someone: 'You must understand me, but you can't understand me because of who you are', you completely, hermetically sealed yourself and you're unable to persuade anyone else. And so your politics become expressive, and you fall in love with noble defeats."
*Sam Harris: "...and you become a bully, too. That is what is left for you to do, by way of persuasion, because reason has failed, is to just bully people."

Identiteitspolitiek is een gif dat in debatten sluipt en van binnenuit elke discussie besmet met oneigenlijke argumenten, meestal over gender, afkomst en de ergste: huidskleur, om zodoende te bepalen wie er spreekrecht heeft en wie alleen mag luisteren. Grosso modo hebben zij die zich slachtoffer van de samenleving achten (of spreken namens mensen die zij als slachtoffers beschouwen) het alleenrecht om zich uit te spreken en dienen alle anderen slechts te luisteren.

Identiteitspolitiek vindt daarbij een gewillige bondgenoot in politieke correctheid, die dicteert dat er enerzijds een enorm (media-) platform voor deze marginale uitersten getimmerd dient te worden, waarop rabiate beweringen en feitenvrije algemeniseringen gedaan worden die vervolgens anderzijds geen inhoudelijke tegenspraak mogen krijgen. Want feiten zijn fascisme in de fake news fabeltjeskrant van de identiteitspolitiek.

Daardoor hebben we in toenemende mate te maken gekregen met racistische huidskleursorteerders die de wereld indelen in onderdrukten (iedereen van kleur) onderdrukkers (alle blanken), hysterische gendergillers (hyperindividualisten die biologische natuurwetten ontkennen om zichzelf in unieke eenpersoonshokjes te kunnen proppen om van daaruit een onevenredige inspraak te eisen in een maatschappij die zich naar hun eisen moet plooien) en postfeministische wittemannenhaters (die in hun blinde verbolgenheid maar 1 ontzegger van vrouwenrechten en ontkenner van vrouwengelijkheid kunnen onderscheiden op aarde: de witte man). 

Deze valse profeten worden via gewillige policormedia aan de wereld opgedrongen alsof zij de heilige graal van de sociale ongelijheidsstrijd zijn. Compleet gestoorde vrouwen als Gloria Wekker of Arzu Aslan krijgen platforms op om iedereen en z'n blanke burger van institutioneel racisme te beschuldigen. Verbaal agressieve maar inhoudelijk uiterst armoedige onelinermachientjes als Anne Fleur Dekker worden plots publieke spreekbuizen voor bewegingen die geen enkele andere tactiek kennen dan het beschuldigen, schandpalen en mondsnoeren van iedereen die iets doet, zegt of vindt dat hen niet zint. Mediamakers lenen niet alleen hun podia aan deze repressieve agressie tegen andersdenkenden, ze stellen zelfs hun eigen manifesten op en slaan aan het adverteerdersbellen om andere geluiden met oneigenlijke middelen te bestrijden. Wie niet buigt of zich resistent toont voor deze bloedarmoede, is een racist, een fascist, een seksist - aanvallen op imago en integriteit zijn het wapen van keus in deze verloren strijd en daarmee worden zowel slachtoffers gemaakt, als mensen tot zwijgen gedwongen. Niemand wil zijn baan verliezen vanwege een mening die door het smaldeel van sociale strijd-schreeuwers in de media tot vijandig is verklaard.

Zo zaait de identiteitspolitieke beweging een reactionaire respons van gemor, gescheld en chagrijn bij een publiek dat pissig wordt van zoveel anti-intellectuele pulp. Die respons wordt aangegrepen als "bewijs" van hun gelijk: 'Zie je wel, de onderdrukkers weigeren te luisteren dus we hebben gelijk als we hen onderdrukkers noemen'. De volgende stap is "bevrijding", door het smashen van het patriarchaat of het punchen van nazi's, waarbij dat zogenaamde patriarchaat wordt opgerekt tot alle "witte mannen"(en hun "helper wifey's") en waarbij iedereen die weigert te buigen of het waagt om terug te praten al snel onder de nazi-noemer valt. En dus gepuncht, gestenigd of getaart mag worden. Identiteitspolitieke Social Justice Warriors zuigen alle zuurstof uit het publieke debat door bij elke discussie met een geweldsescalatie te dreigen. 'Je zult luisteren, of anders...'

Het circulaire vuurpeloton van de identiteitspolitiek schiet zichzelf zodoende steeds in de voet, het hart en vooral het hoofd: acceptatie van standpunten dwing je niet af met verbaal geweld, het verstoren van tegenspraak en de sluimerende spanning van fysiek geweld dat elk moment kan uitbarsten. Het ergste is dat dit het doel op zich lijkt te zijn: de Social Justice Warriors spannen de politiek correcten voor hun karretje door niet de betere argumenten of de kracht van de rede toe te passen om sociale progressie te boeken, ze willen de tegenstand breken door afwijkende opvattingen als ongewenst te brandmerken en iedereen omlaag te trekken naar hún niveau, waar feiten ondergeschikt zijn aan "gevoel" en "beleving", en waar de defaitistische mentaliteit van de laagste gemene deler heerst.

Social Justice Warriors winnen als iedereen verliest.

(p.s. De enige bij VK die woke is, Martin Sommer dus, heeft een recensie over het nieuwe boek van Mark Lilla)

Vergeef ons, maar we gaan hier en nu ff lekker zeiken over een niet toegekend kutprijsje voor een tekeningetjeswedstrijd waar Claudia de Breij de jury van deed. Er valt namelijk een punt te maken over satire slopende policor waar die prijs aan lijdt.

Een eervolle vermelding. Dat kreeg bovenstaande Cortés-cartoon, en meer niet, bij de uitreiking van de Inktspotprijs. Een poepsaaie Fokke & Sukke waar drie man voor nodig was om te maken en die desondanks het niveau van een dertien in dozijn twittergrap niet ontstijgt (maar dat konden zij niet weten want ze blocken iedereen de moeder), pakte de winst. OK dit klinkt ongetwijfeld een tikje rancuneus omdat Cortés een beetje van ons is en we hem dus die prijs wilden zien winnen. Maar dat is het niet. Want lees ff wat juryführer Claudia de Breij over bovenstaande, schurende maar zeer treffende tekening in het juryrapport schreef:

"Mijn reflex de tekening terzijde te leggen komt doordat ik graag de mensen wil geloven die zeggen ‘zo’n terrorist heeft voor mij niets begrepen van mijn geloof.’ Dus in deze prent zie ik een werkelijkheid weergegeven die ik liever niet zo zie. Toch bleef ik eraan denken, de weken na het juryberaad. Want ja, beide kreten vallen, net als in deze prent, maar al te vaak in dezelfde context. Dat maakt dit een ijzersterke prent. Het gaat niet om wat ik wil zien, of wil geloven, of wil vinden; wat Cortés hier messcherp aantoont is dat er twee werkelijkheden naast elkaar bestaan, en dat dat bloederig schrijnt. De prent is zelfs zo sterk dat ik mijn mening loslaat en alleen nog maar kijk, zonder direct zelf zo nodig iets te moeten vinden. Door deze prent [moet ik toegeven] dat het niet gaat om stokpaardjes, maar om goed te kijken wat er staat – en dat proberen te begrijpen. Dat verdient een eervolle vermelding tijdens de uitreiking van de Inktspotprijs omdat dat is wat onze tekenaars zo onmisbaar maakt in het democratisch proces: we schieten er niet zoveel mee op elkaars ideeën bij voorbaat bot af te wijzen. We moeten elkaar niet bot maken, maar scherp houden."

In het rapport (pdf) staat over de winnende FokSuk iets over de werklust van de makers, vermoeidheid over het nieuws en "goeie grap". Meer niet. Bovenstaande beschrijving is wat ons betreft PRECIES waarom Cortés had moeten winnen, want zijn tekening zette haar aan het denken én confronteerde haar met haar (gewenste) wereldbeeld. Complimenteuzer kun je niet zijn over een cartoon. Maar ja. In de jury zaten behalve De Breij ook saaie NOS-laaf Joost Vullings en VICE überdeughipster Casper Sikkeneur. Zodat je zeker weet dat een cartoon die oorspronkelijk op GeenStijl verscheen, kansloos blijft voor de winst. Hoe goed ie ook is. Want anders winnen de islamkritici, gaat er bij proxy een prijsje naar GeenStijl, en moet er bovenal erkend worden dat de vele jihadisten die met hun Palestijnse rijbewijs zware voertuigen huren om door mensenmassa's op promenades en in koopgoten te ploegen, misschien toch iets met de islam te maken hebben.

En die drie uitgebluste vogeltekenaars? Die zagen we op het Staatsjournaal heel stoer roepen dat ze het stom vinden om prijsjes aan tekeningen te geven, namen het prijsje desondanks wel in ontvangst en togen bovendien ook nog trots met hun prijsje naar Pauw (ook een vogel). De eervolle vermelding voor Cortés werd niet vertoond bij het NOS “Dit is Fokke en dit is Sukke” Journaal. Dus zo eervol was ie nou ook weer niet.

NOOT: Dit topic kwam tot stand zonder medeweten van, of overleg met Cortés (die vorig jaar overigens derde werd met een Merkel-cortoon). Het is *onze* huilie-huilie over de Inktpolicorprijs, niet die van hem.