en het is pas april

In de wereld van Amnesty, Extinction Rebellion et al. is de mens slechts een schil om de activist. En als er nog enige twijfel bestond over dat het allemaal echt gewoon randstedelijke dagbesteding is - omdat in die sociale spiegelhal activisme het laatste domein is waarin ze zichzelf zonder postironische nonchalance kunnen tonen - dan nam Amnesty deze zojuist weg. Meer slides en een extraatje na de breek.