Het bleef nog lang onrustig

Bovenstaand de belangrijkste dienstmededeling over dossier Panjshir. Kortom, onderstaande getallen als "800 gedode Talibs" nemen we net als deze 300 niet al te serieus, al lijkt de video inderdaad wel gedode Taliban-strijders te tonen. Maar goed, wat is er gaande. De Panjshir-valei is nooit door de Sovjets en nooit door de Taliban veroverd. Op dit moment is het de enige regio die nog niet onder het gezag van de Taliban staat. De valei huist een de 'Noordelijke Alliantie', die nu lijkt te bestaan uit soldaten uit het voormalige Afghaanse regeringsleger, Hazaren, terugkerende vluchters uit Uzbekistan en Tsazikistan en de plaatselijke militie van Ahmad Massoud (zoon van wijlen), allemaal onder leiding van laatsgenoemde.

De dynamiek is verwarrend. Op 21 augustus leek Taliban-leider Khalil Haqqani tijdens een vergadering te roepen dat Massoud zijn allegiance **aan de Taliban betuigd had. Maar een dag later verscheen deze strijdbare tweet van Massoud en zette hij dit kracht bij in meerdere interviews. De lijn is dat hij hoopt op succesvolle vredesonderhandelingen met de Taliban, maar dat zijn mannen klaar staan om desnoods het gevecht aan te gaan. Er was een afgelopen dagen een hoop militair getrouwtrek, waarin grensgebieden rond Panjshir in de Baghlan-provincie eerst veroverd werden door Massouds mannen, en vervolgens weer heroverd werden door de Taliban. 

Massoud is al sinds de val van Kabul bezig met een media-offensief om steun te vergaren. Eerst mocht hij een oproep publiceren in de Washington Post - "The mujahideen resistance to the Taliban begins now. But we need help." Maar nu lijkt hij zich te richten op Frankrijk (zijn vader studeerde de Frans-Afghaanse  Lycée Esteqlal), uiteraard bijgestaan door die onhebbelijke interventionist 'filosoof' Bernard-Henri Levy die we toch vooral kennen van de deconstructie z'n eerste drie knopen.