Kan gebeuren!

Oepsie woepsie! Hoe kan dat nou hè! Dat op een ministerie waar de ambtenaren na een van de grofste pogroms slachtingen van deze eeuw heel erg boos waren op de slachtoffers, een ministerie dat islamitische terroristen steunde met dodelijke Non-Lethal Assistance, een ministerie dat het kabinet naar Qatar stuurde (met onzichtbaar speldje), een ministerie waar ze niet eens fatsoenlijk de plee kunnen doorspelen, ons ministerie van Buitenlandse Zaken dus, dat op zo'n ministerie even een paar dingetjes misgaan en dat dan opeens Abou Eenarm de fondsenwerver van Hamas (destijds ook wel bekend als 'Abou Eenarm de fondsenwerver van Hamas') meegaat op handelsmissie naar Qatar. Dat is gewoon 'ongelukkig', laat het ministerie (nu pas) weten aan Carel Brendel. Een ongelukje! Wij dachten dat het een beetje de taak van diplomaten was om dit soort ongelukjes te voorkomen, maar blijkbaar vond het ministerie de banden aanhalen met lui die het een goed idee vonden Abou Eenarm als 'introducé' (lijkt ons meer iets voor een swingersparty dan voor een handelsmissie, maar goed, red.) mee te nemen belangrijker. Kan gebeuren, erg jammer, ook een beetje ongelukkig dat het nu door zijn verdediging wordt aangegrepen in een rechtszaak (hee dat komt ons bekend voor). Compleet (ongelukkig) antwoord na de breek.

Wel een dure manier om ongelukkig te worden...

We hadden al zo'n vermoeden, maar nu is het officieel: wonen in Amsterdam maakt ongelukkig. In 2010 was nog 80 procent van de Amsterdammers gelukkig, maar na jaren vol geboden en verboden, een compleet verpeste huizenmarkt, explosieve criminelen en criminele explosieven, warrig beleid en een verliezend Ajax ziet nog slechts 67 procent van de inwoners het leven zitten. Het nationale centrum is langzaam getransformeerd in een treurig pretpark dat zich meer en meer richt op rijke toeristen en iPhone-starende, VanMoof-rijdende lifestylecoaches, waardoor de stad zich vult met stroopwafelwinkels, Nutella-shops en TikTok-bekende restaurants die openen, zes maanden hip zijn en vervolgens failliet gaan omdat de likes-verslaafde massa inmiddels naar de volgende trend zwalkte. Luister vooral de laatste aflevering van deze podcast om te horen in wat voor in zichzelf gekeerde Instagram-bubbel sommige delen van Amsterdam zijn veranderd. De hoofdstad sloopte alles wat Amsterdam ooit mooi maakte en creëerde zo een stad die niet is bedoeld om in te wonen en nu ook niet meer is bedoeld om gelukkig in te zijn. Een stad waar de ene helft cappuccino's van vijf euro wegtikt en de andere helft moeite heeft om het einde van de maand te halen, maar waar het bestuur drukker is met klimaaturen en humorbestrijding dan met de aanpak van de daadwerkelijke problemen. Maar gelukkig krijgen ze binnenkort een kabelbaan, dus dan is alles weer goed.

Work hard, play not

Leuk zo'n onderzoek naar diep ongelukkige mensen omdat ze te weinig contact met collega's hebben, maar er zijn echt wel triestere gevallen te vinden dan die vrachtwagenchauffeur die zijn lul voor de derde dag op rij in een pocket pussy propt omdat hij geen collega's heeft om tegenaan te lullen. Maar welke baan maakt echt het ongelukkigst?

A) Directeur vliegveld Lelystad
B) Boodschappenslaaf van podcastzus
C) Campagnemanager CDA
D) Vrouwelijke stagiair bij NOS Sport
E) Tassendrager van de premier
F1) coureur bij Ferrari
G) Poetins voorproever
H) Uitvaart-dj
I) PR-manager bij Twitter
J) Russische tankbestuurder
K) Bioboer
L) QAnon sjamaan
M) Uw baan
N) Anders, suggesties in de reaguursels...

Ondankbaar tuig!

Onthullend onderzoekje van het CBS, want jongvolwassenen (18-25 jaar) blijken minder vaak tevreden en gelukkig. Alleen omdat ze zojuist twee jaar van hun jeugd hebben verkwanseld in een lockdown, waarschijnlijk geen huis kunnen kopen vanwege de compleet verpeste huizenmarkt, net in de pechgeneratie vallen die hun studiebeurs moest lenen en nu wordt afgescheept met een fooitje, opgroeien met klimaatonzekerheid en een toenemende instabiliteit op het geopolitieke toneel, volwassen worden in een tijd dat de kloof tussen het volk en de politiek met elke affaire verder groeit en waar in de Haagse bubbel smerige spelletjes en machtspolitiek belangrijker lijken dan het daadwerkelijk efficiënt leiden van het land, zelfstandig worden in een periode waarin de betutteling zelfs al bij de snackbar naar binnen gluurt, leven in een land dat steeds voller stroomt met alle gevolgen van dien, dankzij social media al vrijwel hun hele leven 24/7 door influencers worden geconfronteerd met de tekortkomingen in hun leven, zien dat hun biertjes steeds duurder worden en de lonen nauwelijks stijgen. Alleen dat en een paar andere kleine tegenvallers en ze worden al minder gelukkig? Wat een aanstellers!