De ondergang van Europa door massa-immigratie, zoals 50 jaar geleden voorspeld in Le Camp des Saints van Jean Raspail. Door Arthur van Amerongen

Vijftig jaar geleden verscheen Le Camp des Saints van Jean Raspail. Van deze toekomstroman zijn wereldwijd meer dan 300.000 exemplaren verkocht en het boek leest net zo lekker weg als 1984 van George Orwell, Brave New World van Aldous Huxley, The Boys from Brazil van Ira Levin, en The Iron Heel van Jack London. En hier vindt u nog een hele rits dystopische romans. 

In Le Camp des Saints beschrijft Raspail de ondergang van Frankrijk, die begint op Paaszondag 1991. Een armada van roestige vrachtschepen en verouderde oceaanstomers landt op de stranden tussen Cannes en Saint-Tropez. De vloot van de hoop, vertrokken uit de Ganges-delta, bestaat uit 1 miljoen uitgehongerde paupers en paria’s, letterlijk de laagste kaste uit India. De leider van de flotilla is een misvormd kind met een kapiteinspet, zittend op de schouders van een reusachtige Hindoe. De schrijver koos uit effectbejag  bewust voor vreedzame hindoes, indachtig Ghandi, die de Britten zonder geweld verjoeg, en niet voor moslims.  

De Franse regering vraagt andere westerse landen om steun en heel Europa moedigt migranten uit de hele wereld aan ook om de reis te maken. De Franse bevolking vlucht massaal naar het noorden, terwijl de Gutmenschen juist naar het zuiden reizen om de paupers  te verwelkomen als de “Messias met een miljoen hoofden”. Vervolgens bezetten de migranten huizen van blanke burgers, vermoorden fabriekseigenaren die hen als werkkrachten hadden ingehuurd en verkrachten blanke vrouwen en meisjes. 

In Londen ontvlucht de autochtone bevolking massaal de stad, terwijl miljoenen mensen van kleur op straat kamperen. In New York City moet de burgemeester zijn ambtswoning delen met zwarte families. De nieuwe regering komt in handen van zwarte migranten, gastarbeiders en Franse collaborateurs, en zij maken korte metten met racisme en blanke dominantie. Volgens Raspail is dit het einde van de westerse beschaving, geofferd op het altaar van de universele gelijkheid.