Deze Alonso is bepaald niet het snelste renpaard op de baan

Jarenlang zie je Pieter Omtzigt trekken en sleuren aan dossiers die zonder het doortastende en onvermoeibare werk van hem en een klein handje anderen nooit het daglicht hadden gezien. Dossiers waarbij tienduizenden burgers financieel en persoonlijk kapot gemaakt zijn door de overheid. Omtzigt et al hebben zich vóór die mensen ingespannen, hebben er vóór gezorgd dat het opgelost is, hebben vóór beter bestuur en beleid gevochten. Zit er alsnog zo'n in de macht ingelikte inktkoelie van NRC Karaktermoordblad bij GrindpadFM te vragen "wanneer hij ergens vóór gaat zijn, in plaats van altijd maar tegen." Die heeft kennelijk tussen alle fietsfoto's van Mark Rutte, de oestrogene oneliners van Kaag en de stotterslogans van Klaver even gemist dat Omtzigt een boek vol oplossingen heeft geschreven. Vóór een betere controle van de macht, vóór een betere wetshandhaving, vóór een politiek die voor de burger werkt, vóór een nieuw sociaal contract. Hallo? Het staat zelfs in de NRC Boeken Top 10. Op nummer 5.

Ook wil pijproker Alonso dat Omtzigt "eindelijk een keer gaat landen, bij voorkeur in zijn eigen partij" en dat hij dus gewoon zijn eigenzinnige muil houdt. Terwijl Omtzigt al vele malen verklaard heeft dat zijn mandaat bij de kiezer ligt en dat Wopke Hoekstra wel zijn partijleider is maar niet zijn baas - want fractiediscipline is waar tegenmacht en de controlerende taak van de Tweede Kamer op kapot geknepen zijn. Dat vinden ze bij NRC wel fijn. Want NRC'ers gedragen zich graag alsof ze zelf ook in Vak K zitten. De zittende macht past NRC als een prijzige pandjesjas. Maar zodra die jas ook maar een beetje open waait, zie je daaronder hun slappe potloodje zachtjes met de heersende wind meewaaien. Wat een ingewikkelde manier is om Stéphane Alonse EEN SLAPPE LUL te noemen.