Met een soort ouderwetse kaartenactie

Zo er iets is dat ons verenigt met Ongehoord Nederland, is het wel onze diepe afkeer van de NPO, die terstond dient te worden opgeheven. Of wacht. ON! *is* NPO. Ja dan mag het dus weg. MAAR! Als zij moeten gaan, dan moet alles eraan. Te beginnen bij Elpee Hoest van Orgeldraai. Omdat het luxe cruiseschip der staatsomroep (1 miljard euro fossielensubsidie per jaar) echt aan alle kanten water maakt, maar de vele kapiteins alleen de kajuit van Karskens proberen te hozen alsof er verder geen golven van nepnieuws over de boeg spoelen. Dus laten we Opa Arnold en zijn Desk van Dwaze Duiders eens een helpende hand reiken. Hierboven de instructies, plaatje klikken (of hier) voor meer info of meteen hierrr de pdf bezwaarbrief ophalen. Uitprinten, invullen, tekenen, frankeren en op de post gooien - meer lineair kunnen we een pollfuck niet maken. Hoepla!

Nee de Ombudsman zou wat doen zeg

Ombudsman. Bij dat woord denken wij meteen aan de laatste hoop voor wie geen kant meer op kan, een instantie die een probleem ziet, dat probleem met beide handen aanpakt, het kastje sloopt, de muur omverwerpt, door roeien gaat, door ruiten gaat en uiteindelijk linksom of rechtsom voor een oplossing zorgt. Maar zo werkt dat dus niet bij de Ombudsman van de NPO (de omroep van ons allemaal, die wordt betaald door ons allemaal). Als daar iemand met een gefundeerde klacht over het idiote Linkse Wolk debat op de NPO komt, zegt de NPO Ombudsman (dat is dus de Ombudsman, van de NPO): voor klachten over de NPO, moet u niet bij mij zijn, maar bij de NPO. "Verder is een ombudsman er voor inhoudelijke analyse en onderzoek van journalistieke producties. Programmering van programma’s – bij wie, wanneer, hoe laat of op welk kanaal – valt daar niet onder. Dat is aan de NPO in samenspraak met de omroepen." Ja doei.