Samenleving wordt geweldig, aldus een of andere neuropsycholoog

Jommes. Alles komt goed. Volgens deze neuropsycholoog zweven we straks na corona door een utopische samenleving, een kookpotje van vriendschap, geluk, en bosjes lavendel om aan te ruiken, zonder burn-outs en vermoeidheid voor meiden die heel erg druk zijn met de juiste verhouding tussen geitenpis en gojibessen in een lijnzaadshake, en het perfecte plaatje op Instagram. Eén op één overgenomen door het ANP, waarvoor applaus. "We gaan meer naar onze roots toe, naar wie we als mens werkelijk zijn", zegt de neuropsycholoog. Nu al zin in, die 'mooiere samenleving' na het coronavirus. Jihadisten, die homo's vanaf de stoep zo, hup, op het gebouw gooien. Marokkaanse boefjes die op straat portemonnees uitdelen. Poolse vrachtwagenchauffeurs die wildpoep weer hun kont inzuigen. Een oplettende Jehova die een deur sluit. Voetbalfans, die zingen dat iemand géén hondenlul heeft. Asielzoekers in Ter Apel die levensmiddelen afgeven bij de lokale middenstand. Mensen die wc-papier terugbrengen naar de supermarkt. De moeder van Gökmen Tanis, die haar nageboorte met terugwerkende kracht aborteert. Marco Borsato die niet alleen de Waarheid zingt, maar ook een keertje spreekt. Francisco van Jole die van mensen afkruipt. Diens BNNVARA-collegaatje Kaj van der Ree die minderjarige meisjes met rust laat. Albaniërs die helemaal niet bij de EU willen. De slagroomtaart die 'nee' zegt tegen Frans Timmermans. Hannie de Handenweigeraarster die een hand geeft aan Mark Rutte. Mathieu van der Poel die een keer een ander laat winnen. De post-corona samenleving. We kunnen niet wachten.