[Hier weer die grap over de voormalige Franse kolonie Frankrijk]

Allez jongens het is voor ons ook weekend, merde. Maar het is wederom joie de vivre&vive la violence en France. We signaleren diverse permabanlieues in Parijs, het is bal in Marseille en ook Lyon en Grenoble zijn onrustig. Hierboven een snel bijeengeraapt sfeerbeeld uit diverse hoeken en steden, daar een draadje met wat video's (voor bij wie hortend en stotend Twitter nog wel werkt). De meeste meuk komt via Telegram: check Le Nouveau Media of RelaisInformation voor een videostroom van brandjes, plunderingen en politie-inzet, waarbij opvalt dat La Police gebruik maakt van strobe-lampjes om burgers het filmen moeilijk(er) te maken. Iets medialere media zoals BFMTV doen een liveblog. Er zijn weer 45.000 politiemensen op de been, waaronder tactische units van RAID en counterterreur-forces van GIGN, en kennelijk zijn ook de Gilets Jaunes (in Parijs) en 'nationalisten' (ergens in de Alpen) de straat op vanavond. Dit was nacht vier, nacht vijf van het multiculturele festival staat voor de deur...

Merde

Het is oorlog in de voormalige Franse kolonie Frankrijk. Directe aanleiding is het overlijden van de zeventienjarige Nahel, die door de politie werd doodgeschoten toen hij bij een controle weigerde uit zijn pijlsnelle Mercedes te stappen (in Frankrijk mag je autorijden vanaf je achttiende). Het incident heeft volgens de NOS weinig te maken met de stroom ellende waar de buitenwijken aan ten onder dreigen te gaan zijn gegaan, maar met het gezag: "In deze buitenwijken treedt de politie vaker hardhandig op." Door zijn tragische dood wordt deze Nahel sowieso gepromoveerd tot modeljongere ('hij verdiende eerlijk zijn geld door pizza's te bezorgen') terwijl hij op zijn zeventiende toch ook al een fenomenaal strafblad bij elkaar had gegoocheld. Tsja. De dood van Nahel is ook niet de ziekte, maar een symptoom van de kanker die in Frankrijk woedt. Politie en handhavers zijn de grip op de buitenwijken compleet kwijt, er heerst een wantrouwen richting gezag, wantrouwen richting politie, wantrouwen richting Frankrijk in het algemeen en wantrouwen richting het Westen en Westerse normen en waarden. De dood van Nahel was slechts de aansteker bij het lont in het kruitvat: in het hele land rellen, slopen, spullen in de fik, mensen opgepakt (zeker 667), 40.000 agenten op de been, Macron terug van de EU-top, een dreigende noodtoestand en vooralsnog geen uitzicht op een rustig nachtje slapen. Maar ja, zoals generaal Huntzinger zei toen hij Frankrijk in juni 1940 overgaf aan de Duitsers: gelukkig hebben we de beelden nog!