Een moskee met mogelijke terreurbanden, een Marokkaanse agent die op een terreurtap opduikt en een lokale PvdA’er die een klacht bij de politie indient namens salafisten in Amsterdam-Noord: er gebeuren zeer verontrustende dingen in de hoofdstad. GeenStijl kreeg via een kuchende man of vrouw in een regenjas inzage in processen verbaal én tapverslagen van de Amsterdamse politie (ZIP-mapje onderaan dit topic!), waaruit blijkt dat Marokkaanse politiemensen een terreuronderzoek verstoren, een Marokkaans kandidaat PvdA-raadslid actief bemiddelt voor moskeebestuurders met een dubieuze (terreur-) achtergrond en dat een visitekaartje van Hero Brinkman zowel voor de moskee als voor het korps Amsterdam-Amstelland zwaarder lijkt te wegen dan een terreuronderzoek naar aanslagplannen op een synagoge in Amsterdam-Zuid, te plegen door “een Marokkaanse veertiger met een sik, inhammen, een grote kennis van de islam en een witte Audi A4.” In samenwerking met Jan Dijkgraaf presenteren we op basis van die documenten het onderstaande, zorgwekkende verhaal.
Terreurbestrijding of moskeebelangen? Marokkaans Netwerk politie Amsterdam maakt de dienst uit De Amsterdamse politie wil meer diversiteit en laat onder andere Fatima Elatik daar onderzoek naar doen. Donderdag werd het proefballonnetje opgelaten om hoofddoeken toe te staan voor vrouwelijke agenten. Maar wie runt de Amsterdamse politie als het gaat om de bestrijding van islamitische terreur? De korpsleiding, zoals het hoort in een beschaafd land, of trekken vertegenwoordigers uit de Marokkaanse en islamitische gemeenschap hier ook aan de (verkeerde) politietouwtjes? Hoe kort zijn de lijntjes van moskeebestuurders met belangrijke politievertegenwoordigers en politici? En wat doet Hero Brinkman in dit verhaal?
Verwarrend? Wacht maar. De twijfel slaat vanzelf om in bezorgdheid.
We gaan terug naar 17 december 2015. Bij de Amsterdamse politie is een serieuze tip binnen gekomen over een mogelijke aanslag op een synagoge in Amsterdam-Zuid. Een verdachte zou zich regelmatig ophouden in de Arrayan-moskee in Amsterdam-Noord. Die moskee staat dan, met het oog op nieuwbouw, sinds september 2015 onder leiding van twee omstreden bestuurders: Aziz Oilkadi en Nadir Adarraf. De eerste is bij opsporingsdiensten in beeld omdat hij veel contact heeft met radicale moslims, de tweede stond terecht (maar werd niet veroordeeld) wegens een lidmaatschap van de Hofstad-groep. Hij nam ook deel aan de huiskamerbijeenkomsten met Theo van Goghs moordenaar Mohammed Bouyeri, waar koranlezingen en het kijken van onthoofdingsvideo’s op het avondprogramma stonden. Vanwege de terrreurtip melden twee politiemensen zich op die decemberdag bij de moskee om de ledenlijst te vorderen. Een van hen: Hero Brinkman, oud-PVV-Kamerlid en sinds 2013 weer in genade aangenomen bij de Amsterdamse politie.
Tot zover niks nieuws onder de zon; De Telegraaf schreef eind november 2016 uitgebreid over de moskee. Tot iemand in een regenjas deze week een dikke envelop onder onze deur door schuift met daarin processen-verbaal van verhoren, tapverslagen en meer informatie over de gang van zaken in de Amsterdamse politiewereld. Dat pakket biedt een ontluisterend beeld van de rol van het Marokkaans Netwerk van de Amsterdamse politie, de toenmalige voorzitter van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders en de politieleiding bij en na het onderzoek, dat de codenaam 13Dicentra draagt, naar de tip over een mogelijke aanslag op een synagoge in Amsterdam-Zuid - te plegen op slag van jaarwisseling.

Hahaha https://t.co/6wCG73IvC0 pic.twitter.com/paz2aFb4FO

— Jonathan v.h. Reve (@JvhReve) May 1, 2017

De GeenStijl-redactie klapt op vrijdagmiddag de laptop dicht. Er wordt geproost op het leven en weer een week wereldheerschappij. In de kroeg laten redacteuren zich vollopen met bier. De kastelein schenkt nog een rondje in en de troubadour zingt een lied. Gesprekken worden ingewikkelde betogen met beschouwende elementen, silhouetten worden schimmen, lelijke vrouwen worden lekkere dingen. Een man kotst in het portiek. Een haan kraait. Biergondiër Van Rossem kruipt naar de Turkse winkel op de hoek voor een broodje döner. "Puurheid en gezondheid", hakkelt hij nog. Trendwatcher van de foodsector Jan-Willem Grievink ziet dat het goed is.

Best wel bizarre reportage in Nieuwsuur gisteravond over MH17. Terwijl het land schreeuwt om antwoorden op prangende vragen als Wie & Why blies de staatomroep de loftrompet over de respectvolle behandeling van de repatriëring van de lichamen van de catastrofe met de MH17. Toegegeven: niets dan lof voor allen die bij De Dag van Nationale Rouw betrokken waren. Van piloten tot sjouwers tot militairen tot Nederlanders met bloemen langs de snelweg. Hulde. Wij ook janken. Maar de vraag rijst of nu wel het moment is om kistenmakers en Monuta-chauffeurs voor de camera te halen. En dat antwoord is neen. Volgens Nieuwsuur beantwoordde Het Kabinet "dit weekend" vragen uit de Kamer nav MH17. Hell no, dat was niet dit weekend. Die kamerbrieven verschenen afgelopen vrijdag, na de vrijmibo. Als je als overheid iets wilt communiceren waarover je niet communiceren wilt, doe je dat op vrijdagmiddag. Als iedereen rond 19:30 uur in kroeg of restaurant zit. Maar we zijn niet gek. Ergens in die ontzettende beerput ligt een onderste steen. En MinPres Rutte hoeft 'm kennelijk niet meer. Bah.

Dag vier na MH17 verloopt emotioneel en de machteloze woede van Nederland veroorzaakt meer en meer kwetsophef. De WOEDE! du Jour richt zich vanavond op EenVandaag, omdat verslaggeefster Caroline van den Heuvel door een dagboek van een MH17-slachtoffer bladert en een stukje voorleest. OK, best dom inderdaad. Je kan je afvragen: hoe respectloos is dat eigenlijk niet? Ook erg: de vrouw spreekt op arrogant vakantiegangertoontje Nederlands tegen Oekraïnse separatisten, nadat ze het al dagen over 'HM17' heeft (ipv MH17) op haar Twitter. Dat is er duidelijk geen van Tempo Team, zeg maar. En verder: foei, EenVandaag. Die grafrovende separatisten zijn allemaal dronken, maar wat is het excuus van Caroline?
Uh-oh.. Dom dom dom. EenVandaag haalt hele uitzendig offline. Een moment geduld alstublieft...
Reportage: in zijn geheel hieronder: Excuses: Die je wist dat zouden komen. Want hullie van EenVandaag benne fatsoenlijke jongens en meisjes. "Dit had niet zo gemoeten." Blur 22/7: Leesbare tekst in dagboek door GeenStijl van onleesbaarheidsblur voorzien.

Het spook van de jaren negentig is terug van nooit helemaal weggeweest. We worden weer politiek correct met ons allen. Politiek correct (policor, voor vijanden) zat in het verdomhoekje nadat deze gevaarlijke denktrant culmineerde in de moorden op Fortuyn en Van Gogh. Maar policor is terug, heeft hernieuwd zelfvertrouwen en begint zelfs van zich af te bijten. Wat is politiek correct en waarom is het erg? Leggen we graag even uit. Policor neemt om te beginnen een loopje met de feiten. Feiten dienen selectief benoemd te worden. Bijvoorbeeld: de Marokkaanse afkomst van een crimineel benoemen is niet politiek correct, want de afkomst doet er niet toe. Maar als een Marokkaanse acteur een Gouden Kalf wint, dan dient die afkomst juist zeer benadrukt te worden want dan is hij een positief rolmodel. Dan zijn er nog de woorden waarméé dingen eventueel benoemd mogen worden. Dit is een arsenaal aan eufemismen en verwrongen nieuwspraak, bedoeld om feiten die echt niet vermeden kunnen worden zo zacht omhuld mogelijk de hersenpan van de toehoorder of lezer binnen te laten glijden. Bekende voorbeelden zijn natuurlijk de medelanders, de kansenjongeren en de interculturele medemensen. Wat wel en niet benoemd mag worden en met welke woorden beslist de policormens zelf, en wie zich er niet aan houdt is automatisch fout.

De A.H.Boerma Award, Aad Struijs Persprijs, ABN AMRO New Media Award, Academy Awards/Gouden beelden, Alfred van Dijkprijs, Anne Vondelingprijs, ANV Mediaprijzen, ASN Bank Mediaprijs (Zilveren Zebra), Beeld en Geluid Awards, Boas Prijs, Dr. Henriette, Bob den Uyl Prijs, Bruna-Publieksprijs, Brusseprijs, M.J., Buma Cultuur Jazz Media Award, BVN Bokaal, Citigroup Journalistic Excellence Award, Dag van het TV Idee, Dag van het, De Gouden Luis, De Loep, De Luis, Dick Scherpenzeelprijs, Dolf van den Brinkprijs, EU Journalistenprijs, European Young Journalist Award, Foto Kees Scherer Prijs, Fotografieprijs Den Haag, Fotojournalist van het Jaar, Fujifilm Dutch Press Photo Award, Glazen Griffioen, Gouden Greep, Gouden Pixel, Gouden Scarabee, Gouden Vos/Gouden Raaf, Han Achttienribbeprijs/Journalisten Vredesprijs, Hard Gras Prijs, Hermans-prijs, HsN-mediaprijs, IDFA , De Stimulerings-fondsprijs Documentaire, Ilse Wessel Prijs, Inktspotprijs, J.B.Th. Spaanprijs, Jip Golsteijn Journalistiekprijs, Jos Withagen-Eurekaprijs, Journalist van het Jaar, Leidse Ton Hoogenboomprijs, LOF-prijs voor vakinformatie, Louis Hartlooperprijs voor Beste Filmpublicatie, Louis Heijermans Prijs, Machiavelli-prijs, Marconi Awards, Mediabedrijf van het Jaar, Mediafacts Mooiste Cover, Mediafacts Presse Papier, Mediam’Rad Prikkel, Mercurs, Moedigste Hoofdredacteur, Mr Eva Meillo prijs, Nationale Prijs voor Onderwijsjournalistiek, Nationale Scriptieprijs, Nederlandse Grand Prix Bedrijfsbladen, Nico Scheepmaker Beker, Nieuwsmakers, Nipkowschijf, Reissmicrofoon en Prichettprijs, NJP/Van Gorcum Mediaprijs, NL-Award/Gouden NL-Award, NNP-Prijzen, OLON RTV Awards, Omroepman/vrouw van het jaar, PDL-persprijs, Persprijs Jacques van Veen, Persprijs Rotterdam, Persprijs van de Vlaamse Minister van Toerisme, Persprijs van Toerisme Vlaanderen & Brussel, Peter Jonkmanprijs, Philip Bloemendal Prijs, Pierre Bayle-prijzen voor kunstkritiek, Pop Pers Prijs en Buma Journalisten Stipendium, Prijs voor Landbouw- en milieujournalistiek, Prix Bayeux voor Oorlogsverslaggevers, Prix Circom Regional, Psyche Mediaprijs, Salto Awards, Stan Storimans Prijs, Tegel, De / Jaarprijzen voor de Journalistiek, Televizierring, Titus Brandsma Award, Tom Bouwsprijzen, Van Walree Prijs, VolZin Opinieprijs, VVOJ-prijs voor onderzoeksjournalistiek, WAF Awards, Wina Born-prijs, Writing4U Persprijs, Zilveren Camera.