Uit de categorie beter bekend dan u lief is: de islamitische gebedsoproep op de luidsprekers

Ja hoe het een beetje werkt met de islam: elke millimeter die je ze geeft krijg je nooit meer terug, tenzij je Isabella en Ferdinand heet. Of Joost en André, want ook zij hebben genoeg gehoord. Joost Eerdmans van JA21 en André Flach van de SGP schatten dat er landelijk nu zo'n 40 moskeeën zijn die de oproep elke vrijdag via hun geluidsinstallatie de Dar al Dawa/Dar al Harb (uw land) inzenden als ordinair etno-cultureel machtsvertoon. Het tweetal dient nu een initiatiefwetsvoorstel in om de publieke oproepen te verbieden.

"„Nu zijn er veertig moskeeën die op vrijdag de azan laten horen, maar hoeveel zijn dat er over tien jaar?”, vraagt Eerdmans zich af. „We hebben zo’n vijfhonderd moskeeën in Nederland en dat aantal groeit. Tijd om in te grijpen.” (...) Het kabinet kondigde al eerder aan werk te willen maken van strengere regels voor versterkte gebedsoproepen. Staatssecretaris Jurgen Nobel (Integratie) schreef in februari dat hij onderzoekt hoe bestaande wetgeving kan worden verbeterd. SGP en JA21 gaan nu een stap verder en willen definitief een streep door de luidruchtige geloofsverkondigingen. „We hebben nu een unieke kans”, wijst Eerdmans op de rechtse signatuur van het Nederlandse parlement en kabinet. „We moeten nu doorzetten, want je weet nooit hoe lang ze blijven zitten.”"

Zoals landspianist Rutte in 2008 zei: 'Het is jengelmuziek, ik vind het verschrikkelijk ja, maar het is wel een recht.' En daar ligt natuurlijk het probleem: als de islam enkel een religie zou zijn, dan was dit exogene gejengel geen probleem. Maar het is als enige van de drie mono's zowel een wetgevende als expansiegerichte doctrine en daarmee vormt het een concurrerende sociale orde die als zodanig bejegend zou moeten worden door elk gastland. Oftewel: waar mogelijk begrenzen, inperken en retourneren en als de wet dat niet toestaat dan deugt de wet niet.