Er is nog hoop voor de verkrachtende en moordende staatsvijand Michael Panhuis
Kijk dit is Nederland. En in Nederland kan het gebeuren dat een voor dubbele verkrachting veroordeelde halve gare met niet een steekje los, maar met een complete kortsluiting in zijn kop, vanuit een kliniek op zijn scootertje op weg kan gaan om oude vrouwtjes te beroven. Een toevallige botsing met een meisje, weer een verkrachting, een moord. Kan. In Nederland kan iemand een lichaam begraven in een gebied dat hij goed kent, omdat hij er als gedetineerde in het groenonderhoud werkte. En dan volgens de bronnen van De Telebelg 'geen spoor van emotie of blijk van empathie of spijt laten zien tijdens de verhoren'. Maar dit is Nederland en dus is er hoop. Want als Slobodan Praljak het kan, dan kan Michael Panhuis het vast ook wel.
'Altrecht SEKSWALHALLA voor Michael Panhuis'
Telegraafkoppen alsof het 2010 is. Anne Faber-verdachte Michael Panhuis leefde als een gevaarlijke god in Frankrijk op het landgoed van de Altrecht-kliniek in de bossen van Den Dolder - inclusief seksrelaties met personeel en medebewoonsters.
Op dit moment weten we - officieel - nog steeds niet of en wat dubbele minderjarigenverkrachter, drugsverslaafde en overvallen plegende vrouwenmishandelaar Michael Panhuis met de verdwijning van (of: moord op) Anne Faber te maken heeft, maar we weten al wel al het voorgaande over hem. En we leren ook steeds ziekere dingen over de kliniek waar hij "behandeld" werd. Hij werd te vroeg, te vrij gelaten. Niet alleen in de buurt, maar hij had ook een auto om naar thuisdorp Zeewolde te kunnen. En op het terrein zelf, tussen de dronken dealers, de feestende freaks en de drugsgebruikende psychiatrisch gedetineerden, had hij volgens onthullingen in de Telebelg dus seksuele relaties met patiënten én begeleiders. En de gemeente? Die "herkent zich niet in het geschetste beeld" als de buurt zich zorgen maakt. En de kliniek? Die weigert iedere nog steeds elk commentaar, wat alleen maar het idee versterkt dat elk goor, onbegrijpelijk en levensgevaarlijk detail dat naar buiten sijpelt uit A Clockwork Altrecht, het macramégenootschap waar montessori-geschoolde biodanzavrouwtjes met een psychologietitel proberen om gebroken mannen te repareren met vrijeschoolmethoden, gewoon wáár is. Een jeugdvriend over Panhuis in de Tele: "Hij had het alleen maar over de perfecte moord. Iemand begraven onder het asfalt bijvoorbeeld. Het was een obsessie. Zijn ex-vriendin wilde hij achter een trekhaak van een auto meeslepen. Hij zat vol wraak."
Ondertussen is het zoekgebied naar de nog steeds niet gevonden Anne Faber uitgebreid naar de Stille Kern in het Horsterwold, waar hij als kind vaak kwam. Panhuis zelf weigert kennelijk elke vorm van medewerking. Onze volstrekt niet psychologisch verantwoorde suggestie: martel die Panhuis een beetje tot hij praat. En maak de verantwoordelijke psychologen van Altrecht medeplichtig aan wat te vrezen val over wat hij Anne Faber heeft aangedaan. De veiligheid van vrije vrouwen die ongestoord door Hollands buitengebied fietsen is, dát is wat in Nederland het walhalla behoort te zijn. Niet de vrijheid van mentaal gestoorde maniakken om hun wensen, willen en waanzin in de praktijk te kunnen brengen onder begeleiding van zweefteven met een psychologiedefect. Zijn we nu even de vieze smaak uit onze mond spoelen.
UPDATE 10u33: Politie vermoedt dat Anne Faber in de omgeving van het Nulderpad in Zeewolde is verborgen.
UPDATE 11u55: Bron tegen GS: "Alle medewerkers in zorgcentrum Spakenburg haven hebben een mail gehad. Daar werkt de moeder van Michael P. Het zorgcentrum zegt in die mail dat al het personeel hun mond moeten houden tegen de pers die al dagen continue in Spakenburg iedereen “lastigvalt” met vragen over familie van Michael P. Zorgcentrum zegt: 'laat niets los en bescherm privacy collega'."
Patiënt laat Altrecht-recensie achter
Niet best dus. Maar hoe is het eten? Recensie via Zorgkaart.