Wapen Franse ME tegen Gele Hesjes: Brügger & Thomet GL06 40mm FLASH BALL-kanonnen
Ach, je bent van de globalistische knuppelmacht en je wilt wat.
Dijkgraafjes op armlengte afstand houden dan wel standrechtelijk verminken, bijvoorbeeld. Nu denkt u natuurlijk: 'Hey, iedereen twittert over 'Flash balls' en tot 2017 zagen we de politie inderdaad vooral met de Verney-Carron Flash Ball® verticale dubbelloops Super-Pro(kijk maar, 1, 2, 3, 4), maar het tactische model dat we nu bijna uitsluitend voorbij zien komen is een enkelloops (kijk maar, 1, 2, 3, 4, 5), terwijl Verney-Carron Flash Ball®'s tactische model ook een verticale dubbelloops is'. Nou, dat klopt! Dit is namelijk de Zwitserse Brügger&Thomet GL06 40mm, en dus eigenlijk niet de gepatenteerde Flash Ball, maar goed, we snappen het idee. De GL06 schiet de onderstaande munitie, net iets anders dus dan in het bovenstaande filmpje van de horizontale dubbelloops Flash-Ball® Maxi. Maar gezien de inmiddels talloze horrorfilmpjes (na de breek), doet deze dus ook pijn. Dus onthoud het, gewoon braaf knielen voor het grootkapitaal, dan is Frankrijk een prima land om te wonen.
Deugzeug Asha snapt wetenschap weer eens niet
Wetenschapsjournalisten, ze hebben het zwaar. Steeds verder wegbezuinigd en hun vak staat in kwade reuk door de duizenden berichtjes op Linda en Nu.nl waarin "Amerikaanse Wetenschappers" beweren dat de groente du jour kanker veroorzaakt/geneest (doorhalen wat niet van toepassing is). Dan is er ook nog het probleem dat de meeste wetenschapsjournalisten beta's zijn die wel kunnen sciencen maar niet heel goed zijn in redactionele politiek, dus het moeten afleggen tegen sociaal vaardiger maar een stuk dommere collega's die fopvakken hebben gestudeerd. Dat laatste euvel treft De Volkskrant, waar de wetenschapscolumnist "Communicatiewetenschappen" heeft gestudeerd. Dat is immens verdrietig, want communicatiewetenschappen verhouden zich tot de natuurkunde als de tekening van je driejarige dochtertje op de ijskast tot een heuse Rembrandt.
Asha ten Broeke bedrijft geregeld iets heel anders dan wetenschap of journalistiek: onverholen activisme. In haar columns heeft het slachtoffer altijd gelijk en komt voornamelijk de sociale "wetenschap" met allerlei verzonnen genders en complexen aan bod. Jammer, maar het wordt pas echt gevaarlijk als ze zich als een Dr. Vogel op de niet-bestaande kwalen stort en zich op het terrein van de kwakzalverij begeeft. In haar column van vandaag is het zover: daarin neemt ze het op voor de slachtoffers van ME, een ziekte die, zoals ze zelf overigens keurig opschrijft, door het overgrote deel van de medische stand wordt gezien als een psychosomatisch complexje van vrouwtjes met teveel zeur en te weinig aandacht. Ze verdedigt de slachtoffers (want die hebben altijd gelijk) niet op basis van wetenschappers met een andere mening of een nieuwe lezing van de feiten, maar op basis van een zieligdocu van een slachtoffer dat haar complex op film heeft gezet.
Nu zou het best kunnen dat ME echt is en dat de dokters het mishebben, maar om nu met één documentaire te komen als bewijs? Dat is ongeveer hetzelfde als al die antivaxxers die op de feesboek hebben gelezen dat je autisme krijgt van vaccins of van die types die ons boze mailtjes sturen over chemtrails (zie youtube staat er dan bij) of radiokiezen. Het is verbazingwekkend dat de krant die zich keert tegen een cultuur van feitenvrijheid (de Russen! Fake News!) wel een wetenschapscolumnist heeft die opereert op basis van (res)sentiment en emotie, maar goed, van communicatiewetenschappers en femineuzels valt ook niet veel meer te verwachten. Jammer dat huisgenoot P. deze blob incoherent sentiment nog zo'n prominent plaatsje geeft in wat het rationele hoekje van de courant zou moeten zijn.