Ohnee wacht het zijn jonge vvders?

Dus een marketinggast die al tien jaar voor de vvd werkt, een raadslid voor de vvd in een grote stad en een Belg gaan de vvd vernieuwen. Ze mochten met hun BKB-idee in Nieuwsuur. Ze verklaren zich tegen vvd-“dogma’s” zoals een kleine overheid en lage belastingen. De nieuwe garde vvd wil dus hogere belastingen en een grotere overheid. Hee, dat is precies wat de huidige regerende vvd ook al doet.

Als dit de toekomst is van de vvd, dan kunnen we er niets anders in ontdekken dan de geschiedenis van de huidige vvd: ontliberalisering, verd66’ing en corporate self-interest vermomd als “individuele vrijheid”, vertolkt door mensen die ontzettend tevreden met zichzelf zijn. Sommigen zouden hier “neoliberalisme” zeggen. Ze denken dat ze iets fris doen, maar het is lauwe MarCom cliché-diarree, die met name Mark Thiessen als campagnemedewerker het afgelopen decennium zelf mee heeft helpen opbouwen binnen de vvd.

De erfenis van tien jaar Rutte is dat Nederland als een afdeling van Ahold wordt gerund: steeds techno- en bureaucratischer bestuur op basis van marketingtruukjes en brand safety onder het blauw/oranje neon van een hip koffiebarretje, omdat de partij niet langer vanuit een dieper ideologisch standpunt durft op te komen voor het algemeen belang. Want “visie is als een olifant die in de weg staat”, zoals Rutte so famously met misplaatste trots zei.

De Sekstant, kent u die nog?

Te Koop, maar niet op Marktplaats: oude uitgaven van het vieze boekje van de Partij van de Arbeid. Sekstantwas het magazine van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH) en werd uitgegeven van 1929 tot 1994. 

De NVHS was een gerenommeerde club, gebouwd op het gedachtengoed van historische namen als Aletta Jacobs en Jan Rutgers (waar de Rutgers Stichting naar vernoemd is), en streed voor anticonceptie, abortusrechten en een gelijkwaardige seksuele moraal. "De NVSH geeft voorlichting over alles wat met seks te maken heeft. We streven naar het bevorderen van positief, verstandig, tolerant en vrijer seksueel gedrag", aldus de website. PvdA-prominenten waren prominent lid. Die waren toen nog echt progressief, namelijk. Zo ontiegelijk progressief, dat ze vrijwillige pedofilie tot open onderwerp van vrij debat verklaarden, en daar vervolgens net iets te ver in door sloegen.

Dat leidde tot magazinecovers die vandaag dus niet eens meer als historisch hebbedingetje verkocht kunnen worden via internet. En wij maar denken dat een vrije samenleving gedijt bij een vrije uitwisseling van vrije gedachten, teneinde tezamen tot de beste beoordeling te komen - óók met inachtneming van historische context. Maar dit past kennelijk niet meer in de Canon. Dit ontvingen we in de mail:

Ingezonden stuk door de echte theoloog des Vaderlands.

Voor de Notre-Dame is op het moment van schrijven al ongeveer een miljard euro opgehaald, en waarschijnlijk stijgt dat bedrag nog. Toen de gotische kathedraal in brand stond, gebeurde er iets in geheel Europa. Ook al is het continent God met rasse schreden achter zich aan het laten - dood is ‘ie al een tijdje, maar de begrafenis liet lang op zich wachten - voelden veel mensen intuïtief dat hier, ook al gaan de meeste van hen niet meer naar de kerk, iets tragisch gebeurde. Nu wil men het herbouwen. Al gauw klonk er kritiek: dat geld kan toch beter naar de gele hesjes gaan? Of naar arme mensen op een ander continent? Dat geld moet praktisch besteed worden om de wereld beter te maken. 

Volgens mij is het eerst nodig om te begrijpen waarom mensen zo geraakt zijn door de brand in de kathedraal. 

Is het de schaduw van een religieus bewustzijn die dan in het licht komt te staan? Of is het de realisatie dat we ondanks decennia aan horizontaal liberalisme waarin geprobeerd is om de Europeaan los te maken van zijn 'gruwelijke' geschiedenis, we toch een geschiedenis met ons meedragen. In onszelf. Dat we weten ergens vandaan te komen, een weg afgelegd hebben, een weg die waardevol, complex en bijzonder is. Van de vroege (romaanse) middeleeuwen naar de late (gotische), naar de Renaissance, de verlichting, de romantiek, tot aan nu. En dat innerlijke gevoel daarbij is steeds fragieler geworden, door de nadruk op de geschiedenisloosheid van de Europeaan. En als hij al geschiedenis heeft, is die vooral donker, gruwelijk en overheersend geweest.

Als Pia Dijkstra's donorwet door de Senaat komt, krijgt Stiefpapa Staat prenatale beschikking over je meest waardevolle, persoonlijke en private bezittingen. Dat zou NIET middels een 'Ja, tenzij'-constructie door de overheid moeten worden bepaald.

De orgaanwet gaat niet over 150 mensenlevens per jaar, maar over diepgaande ethische principes over zelfbeschikking versus de Staat. Er zijn meer donoren nodig, maar de overheid moet vrijwillige opt-in stimuleren en niet de rollen omdraaien door mensen tot opt-out te dwingen. Dat is principieel onverteerbaar vanuit het grondwettelijke recht op zelfbeschikking, en een hellend vlak voor allen. Organen zijn yours to give, not theirs to take. Wat er fundamenteel mis is met de wet hebben we hier neergelegd en dat zijn argumenten waardoor orgaanwetcritici allemaal extragratis "Jij bent harteloos en egoïstisch!" krijsende D'66'ers op hun liberale dakje krijgen. Want dat is een nare bijwerking van Pia's orgaanplan: als je tegen bent, maakt dat je in de ogen van de morele groepsdrukkers meteen een kille egoïst. Zelfbeschikking is namelijk niet meer links & individualistisch nu D'66 er een staatszaak van wil maken. Grappig: nationalisme mag niet meer, maar organen nationaliseren kennelijk nog wel.

Doodeng dus, maar het tij kan nog keren. De orgaanroof moet nog in stemming in de Senaat en er zijn daar kartelpartijen die in tegenstelling tot D'66 niet menen dat ze beter weten dan de burger wat goed is voor ons. CDA en vvd schijnen te twijfelen aan de doodenge donorwet van de NOS voorleesmoeder het D'66 Kamerlid. Maar ja: coalitiepartners, dus je kan als eerlijke burger nergens echt op vertrouwen. Er is volgens de NOS bovendien enorme lobbydruk op de Senatoren uitgeoefend om vóór te stemmen. Vandaag is het debat, hoofdelijke stemming dinsdag 6 februari 13u30 en knokken wordt het sowieso: pas als vier senatoren van de partijen die tegen zijn vóór stemmen en alle senatoren van partijen die vóór zijn dat ook doen, is het D66-voorstel een wet. Dat is een hoopvolle hoge hobbel, dus het klassieke liberalisme van de zelfbeschikking maakt nog kans om aan Doodsgreep66 te ontkomen. HUP BEJAARDE CONSERVATIEVE BABYBOOMSENATOREN! Aborteer die wet met Gw Artikel 11. Vanaf 10u15 live meekijken in de operatiekamer: hierrr of daarrr. Sprekerslijst: ici.