U doet te weinig

U dacht misschien lekker bezig te zijn met uw zonnepanelen op het dak, Tesla voor de deur en HR+++-glas in de sponningen, maar mooi niet dus. Het nieuwste rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving stelt dat Nederland moet streven naar een vermindering van de broeikasgasuitstoot van 90 procent of meer in 2040 ten opzichte van 1990, maar ziet zelf in dat dat op weerstand van kapotgedramde burgers kan stuiten. En dat is lastig, want die burgers (u, red.) moeten juist flink inleveren om de ambitieuze doelen te halen. "Als de samenleving haar levensstijl sterk aanpast, is wellicht een reductie mogelijk van rond de 90 procent of meer; is echter het maatschappelijk draagvlak klein, bijvoorbeeld door een ongelijke verdeling van de kosten en baten, dan kan het reductiepotentieel ook veel kleiner uitpakken." Met een samenleving waar het draagvlak met iedere afgesloten laadpaal, iedere teruglevertaks en iedere nieuwe depressiemolen verder afbrokkelt als een ijsberg in subtropisch Antarctica worden meer en strengere maatregelen inderdaad een moeilijk verhaal. Gelukkig is er een oplossing, want de overheid kan het klimaatschuldgevoel gewoon afkopen. "Nederland kan naast het terugdringen van broeikasgasemissies binnen de eigen grenzen reducties in het buitenland financieren." Ook als u er geen zin in heeft, gaan we die klimaatdoelen dus gewoon halen. Als we maar betalen.

Nee, elektrisch mag ook niet

Hallo hardwerkende forens, lever maar in die auto! Moet van Jan Willem Erisman, één van die enorme groep adviseurs die achter het kabinet aanhobbelt, die meent dat autobezit niet langer vanzelfsprekend moet zijn. En ja, dat geldt dus ook voor de brave burgers die een batterijbolide onder hun billen hebben hangen. "Meer elektrische auto’s in de lijn van nu, dat is hetzelfde denken. Een heel nieuw vervoersysteem, dat veel passender is en de uitstoot veel sterker vermindert, is pas een echte transitie." Inleveren dat stukje bewegingsvrijheid en onderwerp u als slaaf van die onbetaalbare en onbetrouwbare gele rups. Zie het als een grote reset van ons vervoerssysteem, waarbij het individualisme plaats maakt voor het collectivisme en in die wereld past geen persoonlijke auto. Dus weg met die vierwieler en snel een beetje, want Erisman wil Nederland in 2050 volledig klimaatneutraal hebben. "Dat betekent eigenlijk nul komma nul emissie. Dat geldt voor iedere sector." Dat betekent ook dat niet alleen uw auto onder vuur ligt. "Alles wat je niet hoeft te produceren, is meegenomen. Wij gaan bekijken hoe burgers minder kunnen consumeren." Kort samengevat: U zult niets bezitten en gelukkig zijn. Echt, met zulke ideologische lapzwanzen in Haagse adviescommissies hebben we geen complotwappies meer nodig.

Dat van die humanitaire noodtoestand is een beetje overdreven, en ruikt vooral naar de verkiezingsretoriek van iemand die herkozen wil worden op een ticket vol ingeloste beloftes. Maar die muur tussen Mexico en de VS, is dat nou echt zo’n vreselijk idee?

Het moderne Mexico mag je best wel een failed state noemen. Met alle corruptie, de vele moorden en de onverzadigbare bloedlust van drugsbendes is het land van de coke-kartels het Columbia van de 21e eeuw. Leuk voor Netflix-series. Minder voor de mensen die er moeten wonen. Opgeteld bij armoede, sociale ongelijkheid en de lonkende welvaart bij de noorderburen is het niet raar dat zo veel Mexicanen (al dan niet legaal) de grens oversteken om een beter leven te zoeken in het land van hoop & dromen - waar ze doorgaans de klusjes aan de onderkant van de arbeidsmarkt uit handen nemen van Amerikanen die zich er te goed voor voelen.

Op dit moment is zo’n grensmuur over de volle drieduizend kilometer nogal en rigoreuze maatregel om een paar wetbacks aan hun eigen oever van de Rio Grande te houden. 

Maar ook ten zuiden van Mexico rommelt het in diverse landen van het Zuid-Amerikaanse continent. Colombia en Bolivia, niet de meest stabiele naties. Brazilië, het is nog best spannend wat de spijkerrechtse houwdegen Bolsonaro er van gaat maken. Weer een verdieping lager is het socialisme aardig aan het falen in Venezuela. En een paar maanden geleden trok een karavaan van migranten uit Midden-Amerika al naar de grens met de VS.

Deze “invasie”, zoals-ie met een goed gevoel voor retorische overdrijving werd genoemd, strandde in het zicht van de finish en leverde zeker geen ‘humanitaire noodtoestand’ op (althans niet eentje die het niveau van individueel leed wist te overschrijden). Maar wie zegt dat het geen voorbode is voor meer?

Klimaat-progressieve politici gebruiken al langer, en steeds vaker, de opwarming van de aarde om het over “klimaatmigratie” te hebben, en schetsen in hun toekomstvisie massale volksverhuizingen vanwege aardbevingen, zandstormen en droogte, of juist een overdaad aan neerslag, meer tsunami’s en natuurlijk vulkaanuitbarstingen. De hele wereld wordt onleefbaar, behalve het rijke westen - en daarom moet het westen zich open stellen voor “klimaatmigranten”. Geef ons alle armen, hongerigen en zieken van de wereld - en wij zullen ze voeden.

Kortzichtigheid onder de vermomming van een langetermijnversie, want waar gaan we al die arme sloebers onderbrengen? Waar vinden ze werk op continenten die hun 'slavenarbeid' aan lagelonenlanden hebben uitbesteed? Hoe weerbaar zijn onze democratieën tegen versnelde verandering van de bevolkingssamenstelling, hoe sterk is de culturele ruggengraat tegen regressieve invloed en hoe rekkelijk is de maatschappelijk goodwill als de druk op verzorgingsstaten toeneemt?