Vroeger had je het klooster.

Kent u de bovenstaande eco-depressieve dames nog uit Nieuwsuur, december 2019?

Nou, het kostte ons Limburg, maar de klimaatpsychiatrie is terug. Eco-depressie, en eco anxiety wordt het ziektebeeld genoemd, komt voornamelijk voor onder hoog-opgeleide jonge blanke vrouwen, en de verlossers zijn "klimaatpsychologen". Onderstaand zomaar twee case studies uit De Volkskrant. Er wordt geweend en gepiekerd, gewezen en geleden. En we zullen heus niet miskennen dat deze vrouwen psychisch lijden.

Maar we worstelen wel met een vraag. In hoeverre is 'begaanheid' met iets zo abstract als 'het klimaat', iets op grote afstand als Afrika, Canada en de VS, oprecht en doorleefd exact wat het zegt te zijn? En wanneer wordt het bevangenheid door ideologie of een religieus impuls? Een vloed toeschrijven aan collectieve zonden is immers een van de oudste en universele motieven die de mensheid kent. En minstens zo kwalijk is de rol van Greta & Timmermans - "If we don’t fix this, our children will be waging wars over water and food. There is no doubt in my mind." Zij maken deze vrouwen wijs dat dingen veel erger, en de catastrophe veel groter is dan in redelijkheid verwacht kan worden, zoals in het filmpje onderaan uitgelegd wordt.

Maar dat zul je klimaatpsychologen allemaal niet horen bevragen. Psycholoog Sara Helmink van klimaatpsychologie.com: "‘Ik wil het niet pathologiseren, want in feite is het een normale reactie op een extreme bedreiging. Maar voor de mensen die er zo onder lijden dat ze niet meer kunnen functioneren, kun je als psycholoog dezelfde technieken inzetten als bij trauma, depressie of een ‘gewone’ angststoornis. Daar is het allemaal aan gelinkt." Gelinkt aan de kassa, ja.