De Profeet van Molenbeek is op bedevaart voor Safari Eurabia. We hadden nog een Turkse toer door Keulen *tegoed: '*Köln alla Turca: ich bin wütend'

Ik kreeg mijn liefde voor Turken met de paplepel ingegoten, besef ik als door de Keupstrasse in Keulen flaneer. Het zit zo: begin jaren zeventig moest ik met mama Turkenpensions in Ede bezoeken. Het goede mens nam dan levensmiddelen mee, zoals zakjes wonderstamppot van Maggi, potjes Buisman en blikken Smac. Daarnaast schonk ze ‘die arme muzelmannen’ zakken vol afgedragen schoenen, colberts, overhemden, pantalons en stropdassen van papa. 

De gastarbeiders waren echter nooddruftig noch de hongerdood nabij. Ze waren gezellig mollig en overal zag ik flessen bier, sterke drank, hompen kaas, olijven en worsten. En als ze niet aan het smikkelen en smullen waren, rookten ze zich helemaal suf. Mama wilde de mohammedanen dolgraag over de Heere Jezus vertellen maar ze kreeg al snel door dat dat heilloos was. Ik vond de Turken veel leuker en gastvrijer dan de gluiperige boeren van de Veluwe en in de ploegendienst van de stinkfabriek van de ENKA bleken zij, een paar jaar later, de fijnste collega’s.  

Niet voor niets zette ik tijdens mijn hoernalistieke loopbaan komisch duo Turkish Delight op de kaart, al gold mijn belangstelling niet de ietwat oubollige en voorspelbare grapjes over Hollandse kaaskoppen en piemels met smegma maar veel eerder de stralende verschijning van de half Syrische Inci Lulu Pamuk (wat is daarmee gebeurd?) en niet zozeer haar wederhelft: de ietwat lawaaierige Nilgün Yerli (wat is daarmee gebeurd?). 

Later had ik zelfs een heuse Turkse boezemvriend, Ahmet Olgun, met wie ik op vakantie ging en een enorme reportage over Wassenaar maakte voor de Nieuwe Revu, waarmee we zelfs de cover haalde. Het was de enige keer dat jaar dat er geen lekker jong wijf op de voorkant stond (of Derk Sauer met een blackface), maar ouwe kerels die aan het poloën waren op renbaan Duindigt. Ahmet werd de eerste NRC-Turk en vervolgens woordvoerder van de belastingen in 020. Sindsdien heb ik nooit meer iets van hem vernomen. 

Dit alles schiet door mij heen in de Keupstrasse, plus een aantal erotische avonturen met bekende Nederturkinnen die - om mij een eindeloze eerwraakketen te besparen - pas postuum worden gepubliceerd. Bovendien lezen de kinderen mee.

Een Ander Duits Geluid uit Erdogans grootste moskee van Europa

Kijk, dat zijn gebaren. Als onderdeel van een """pilotprogramma""" van twee jaar (!) mogen alle 35 moskeeën te Keulen - bekend van tv het internet - de komende 104 vrijdagen tussen 12:00 en 15:00 gebruiken als zendtijd voor politieke partijen. Onderstaand de spreektekst. De burgemeester van Keulen schrijft op Twitter: "Keulen is een stad van (religieuze) vrijheid en diversiteit. Degenen die aankomen op het Centraal Station worden begroet door de kathedraal en vergezeld door kerklokken. Veel inwoners van Keulen zijn moslim. Veel inwoners van Keulen zijn moslim. Het toestaan van de muezzin-oproep is voor mij een teken van respect." Ah, ja, respect. Heel belangrijk.