Van Dales woord van de dag: "Judeonationalisme" is "rechts nationalisme dat joodse cultuur gebruikt voor islamofobie"
Kabinet Judeonationalisme I
Op een mbo waar het geen kwaad kan
Het woord verscheen begin maart in ambtenarenvakblad Binnenlands Bestuur (?), begin april in De Bruine Groene Amsterdammer en eergisteren opnieuw in De 'Volks'krant. Is ooit gemunt door de laatste politicoloog in Jahwes magazijn Cas Mudde, en dus navenant vilein.
En nu ook nog Van Dales Woord van de Dag, door de Taalbank gedefinieerd als: "judeonationalisme (het, g.mv.) vorm van nationalisme, vooral van rechts conservatieve partijen, waarbij de Joodse cultuur en identiteit gebruikt worden ter rechtvaardiging van xenofobie en m.n. islamofobie."
Nou, makkers, even hè. Het klopt bovenal gewoon niet. Wilders spreekt namelijk steevast van joods-christelijke waarden wanneer hij verwijst naar het fundament onder een humanistische samenleving, nooit enkel van joodse waarden.
En als je liever hebt dat hij enkel zou spreken van christelijke waarden zonder de joodse bron te betrekken, laat ons dan even uitleggen in welk vaarwater je daarmee al heel snel terecht komt. Namelijk; Tucker/Thierry/Nick Fuentes-rechts, en die freakshow wil echt niemand.
Maar het 'christelijk' nationalisme van die slag, dat een expliciete afkeer heeft van de joodse bron, is gelukkig intern te inconsistent om zichzelf te overleven.
Ten eerste heeft het vaak openlijk antisemitische "Christ is King"-kamp geen antwoord op de notie dat Christus geen christen was, maar een progressieve joodse rabbijn die de Torah niet kwam weerleggen maar "vervullen".
