Soep van de Week, alsmede Stamcafé!

Vrijdag is het Wereldvrouwendag en het leek mij aardig om twee bijzondere dames in het zonnetje te zetten: Jip “homewrecker” van den Toorn en Fadime “Kortjakje” Demir.

Journalist Demir werd aangehaald op Villamedia nadat ze op LinkedIn had geschreven dat ze met een zwaar hart haar baan bij dagblad De Telegraaf had opgezegd. Aanleiding was volgens Demir de “eenzijdige berichtgeving rondom Israël-Palestina”. Ze vervolgde: “De grote verantwoordelijkheid die wij journalisten hebben, voorzichtig en zorgvuldig - maar bovenal feitelijk benoemend van de gebeurtenissen - en deze van verschillende kanten belichten, is onze fundamentele plicht.” Ze neemt een tijdelijke pauze van het schrijfwerk. “Ik heb geen spijt van deze beslissing. Ik heb met verschillende goede journalisten, leuke collega’s samengewerkt en mooie belangrijke verhalen geschreven. Vooral de verhalen die ik vanuit het aardbevingsgebied in Turkije heb gemaakt, draag ik voor altijd met mij mee”, aldus Demir.

Dat klinkt natuurlijk allemaal heel moedig, en heel deugend journalistiek Nederland steunde de dappere journaliste die haar goed betaalde baan opgaf omdat ze de berichtgeving rondom Israël-Palestina eenzijdig vond.

Maar Jan Dijkgraaf moest weer eens de partypooper uithangen en plaatste deze twiet:

We stonden ons net te scheren en in gendergedefinieerde kleding te hijsen, toen er vanuit de keuken een ijzige gil klonk. 'HEMA gaat genderneutrale kinderkleding verkopen!', riep de schoonmaakster - een bull dyke in Levi's 501 en flanellen houthakkershemd.

Damesblaadje 'De Volkskrant' heeft uiteraard deze primeur: de winkel van Jip en Janneke gaat de getekende figuurtjes hun biologische identiteit ontkennen - en echte kinderen ook. "Vanaf eind dit jaar verdwijnen 'jongen' en 'meisje' van Hema's verpakkingen en kledinglabels." Terwijl we onder de douche ons haar wasten met anti-roos shampoo van een op mannen gemarket merk (omdat roos nou eenmaal vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen), vroegen we ons af: OK, en nu? Wat is het einddoel van deze neurotische ontkenning van de biologische wetten van Moeder Natuur? Worden we echt betere mensen als we een generatie van HEMA-frodieten kweken, of is dit de zoveelste Pyrrhus-overwinning voor een klein groepje polariserende drammers?

Worden meisjes die niet meer in een shirtje met 'Little girl, big smiles'-opdrukken gekleed gaan straks allemaal raketgeleerden die nooit meer door mannelijke bouwvakkers worden nagefloten, omdat die in hun jeugd geen 'Little man, big ideas' meer op hun shirtje mochten dragen? Is het verstandig om een hele samenleving nóg onzijdiger & zijiger op te voeden in tijden van massale instroom van weerbare patriarchale culturen? Of zal de werkelijkheid uiteindelijk toch weerbarstiger blijken, omdat onderlinge verschillen tussen mensen niet bepaald worden door de kleur, vorm of opdruk van kinderkleding? En als die werkelijkheid zich weerbarstig toont, welk wapen brengen de Ashaoïde gendergelijkheidsstrategen dan hierna in stelling op hun slagveld tegen de rationele wetenschap?

Misschien zitten de Volkskrantvrouwtjes er sowieso wel helemaal naast en is de keuze voor onzijdige kinderkleding vooral een luie kostenbesparing van een noodlijdende keten, vermomd als tegemoetkoming aan de zitplassende genderbrigades, omdat de marketingafdeling van de HEMA (net als met het afschaffen van Zwarte Piet, het invoeren van halal vreten en het schrappen van Pasen) in de verkeerde veronderstelling verkeert dat een handjevol drammers met te veel tijd en te weinig echte problemen meer marktinvloed & koopkracht heeft dan de miljoenen Nederlandse doorzonconsumenten die daadwerkelijk wel eens winkel(d)en bij de HEMA? En als deze omvorming begint bij kinderkleding, wie zegt ons dat het niet eindigt bij een rek vormeloze, eenduidige en genderneutraal gekleurde overalls voor alle volwassenen?

Enfin. Dat zijn allemaal vragen voor later. Nu eerst ff onbijten. We gaan een HEMA-worst in de genderblender gooien in de hoop dat-ie er een kutsmaak van krijgt. Wel zo eerlijk.