Kijk. Dit is tolerantie, inclusie en diversiteit

Afgelopen vrijdag zette docu-festival IDFA een verklaring online over de activisten die met een 'From the river to the sea, Palestine will be free'-spandoek het podium opklommen en een applausje kregen van directeur Orwa Nyrabia (u las dat op GeenStijl, bedankt voor de verwijzing aan GEEN ENKEL MEDIUM, red). Maar kennelijk zijn er inmiddels 11 (elf) documentairemakers die zich hebben teruggetrokken van het documentairefestival. Nu zult u misschien denken 'wat flauw van die documentairemakers, het IDFA heeft toch zijn excuses aangeboden'. Maar. Ze trekken zich terug JUIST VANWEGE die excuses. "Onder anderen de Palestijnse Basma al-Sharif, die een juryrol vertolkte en vier van haar korte films zou presenteren, heeft zich teruggetrokken, meldde NRC maandag al. Ook de Filipijnse filmmaker Miko Revereza (van de film Nowhere Near), de Iraanse Maryam Tafakory (Mast-del) en de Britse Charlie Shackleton (Lateral) (verdomme niet Charlie Shackleton van Lateral, red.) *doen niet langer mee." *

Nou wij die verklaring (van 10 november) checken. Blijkt er ook al een extra verklaring (van 12 november) te bestaan. Maar in allebei die verklaringen staat echt helemaal niets raars. Er staat niet dat je geen kritiek op Israël mag hebben. Er staat niet dat Israël lekker bezig is. Er staat zelfs niet dat je geen 'From the river to the sea, Palestine will be free' mag zeggen. Er staat alleen dat IDFA de slogan 'From the river to the sea, Palestine will be free' niet steunt. En dat leidt nu dus tot het terugtrekken van deze filmmakers. Wat zullen we hun oorspronkelijke en artistieke blik op de wereld missen zeg.

Wow dat is snel, Prins Bernard Cultuurfonds

"Beste redactie,

vanavond [gisteren dus, op 8 november, red.] *was ik bij de opening van het IDFA (sorry) en terwijl Orwa Nyrabia, de directeur, een praatje hield, zag ik vooraan in de zaal al drie figuren zitten met een witte doek. Een minuut later renden zijn het podium op en riepen 'free Palestine', op een van de balkons werd ook een doek uitgehangen door twee figuren die hetzelfde riepen. Een van de drie op het podium hield een onverstaanbaar praatje en de directeur van het IDFA stond erbij te glunderen. *

Het was duidelijk dat dit een georkestreerde actie was. Erg kinderachtig allemaal.

Maar wat ik wel schokkend vond was dat de directeur van IDFA stond de applaudisseren voor deze mensen en hun spandoek waarop stond: 'From the river to the sea Palestine will be free'.

Zie bijgevoegde foto.

IDFA is een door het Rijk flink gesubsidieerd festival. Erg fijn dat onze overheid antisemieten een podium faciliteert.

Groet,

[Naam bij redactie bekend]"

Nou. Het is maar goed dat het Cultuurfonds niet meer naar Prins Bernhard is vernoemd, anders zou je nog gaan denken dat ze daar iets tegen Joden hebben.

We modden!

Chips, nootjes bier. We gaan een verantwoorde IDFA EO-docu op de NPO kijken. Al de hele week tamelijk briljant angekeild met abo-opzeggingen van het Vara-blaadje, DWDD-opkontjes enzo, maar ondertussen zit u mooi naar de EO te kijken naar een biopic over een vrouw die nogal wat weerstand oproept (figuur 1) danwel totaaladoratie van de gevaarlijkste soort (figuur 2). Aangezien GeenStijl al sinds La Simons' heydays bij TMF fan is van Silly Syl hebben wij natuurlijk onze medewerking verleend aan deze schitterende documentaire. Factuur van 1250 pietermannen (wit) voor deze exclusieve beelden moet nog overgemaakt worden. Maar we rekenen erop dat het goedkomt! NU op NPO2.