Landverraad

Nederland kennen we van koopjesjagers, van tien reclamefolders op de salontafel om drie keer per dag na te gaan waar jam en pindakaas deze week het goedkoopst zijn, van zegeltjes sparen en proberen de jonge caissière op te lichten, van als het even kan afdingen, van korting die geen korting is (en dit), van Zeeuws Meisje, van liever 20km fietsen dan met de auto want benzine duur, van blikken voedsel meenemen naar de camping want waar is dat uit eten gaan nou goed voor?, van hamsteren, van de kachel als het buiten vriest toch weer uit laten en maar een dikke wollen trui aan en een dekentje erbij, van boterhammetje van thuis mee naar de zaak, van vier halen drie betalen, van je winkelkarretje niet doorgeven (ook niet aan bejaarden) want het is jouw euro, van gierig zijn dus. DAT IS NEDERLAND.

Maar dit beeld: KLOPT NIET, is achterhaald, passé, geschiedenis, iets van vroeger, klaar, it ceased to exist. Deze Goede Vrijdag lezen we namelijk dat er landverraders cultuurbarbaren oikofoben landgenoten zijn die vrijwillig centen neerleggen voor een ruiter- en/of mountainbike-vignet dat ze NIET NODIG HEBBEN om te mogen mountainbiken of paardrijden op de Veluwe (sla maar gewoon toe wolf). Ehh... is dit ons land nog wel?