Met onvoorwaardelijke liefde heeft de zorg doorgewerkt.

Zelfs de eigen gezondheid was geen harde grens. Soms waren de juiste beschermingsmiddelen er niet, of werden die te lang achter elkaar gedragen, toch ging de zorg door. 

Het leidde tot excessen die niet in de statistieken kwamen. Emma is 25 en werkte op de IC. Ze werd ziek, haar longen raakten beschadigd en ze belandde in een rolstoel. Zij is nooit opgenomen in een ziekenhuis, nooit op de IC geweest en gelukkig niet overleden. Ze komt daardoor in geen enkele statistiek voor. Ze is niet alleen, er is slecht zicht op gezondheidsschade zoals langdurige invaliditeit.

Erger nog, dit bedoelen ze met "milde" gevallen. Niet in levensgevaar, niets aan de hand, doorrollen! Tijdens alle paniek ging alle aandacht naar het redden van mensen, waardoor er nog geen goed beeld is van de rest van de patiënten. Zelfs dragers zonder klachten blijken longschade op te lopen. Hopelijk alleen tijdelijk, maar onderzoeken hoe dat precies zit, duurt sowieso jaren en heeft nu geen prioriteit.

"The asymptomatic group had a significantly longer duration of viral shedding than the symptomatic group"&"These data suggest that asymptomatic individuals had a weaker immune response to SARS-CoV-2 infection"&"43.2% had no abnormalities" (PDF). 57% van de groep zonder klachten bleek op de CT-scan iets in de longen te hebben, mensen hebben niet door dat ze een stukje missen.

Waar het kabinet eerst nog "testen, testen en testen" beloofde en boos werd als mensen zich niet lieten testen, zijn we nu weer 180 graden gedraaid. De oproep deze week om alleen mensen met klachten te testen, is te algemeen. Alsof je voor de lol in de rij gaat staan voor een wattenstaafje in je neus.