Landen zoals Portugal, Spanje, Italië en Griekenland zitten te springen om stevige inflatie van de euro.

Christine Lagarde kondigde aan dat de economische vooruitzichten van de EU tegenvallen, de inflatie is te laag en de ECB gaat er onder haar leiding met een gestrekt been in. Kunstmatig lage rente en het opkoopprogramma wordt herstart. Ongekend agressief beleid gezien de huidige economische voorspoed van gemiddeld anderhalf procent groei. Christine geeft in het EP toe dat rijke landen de rekening krijgen.

Klaas Knot haalt namens De Nederlandse Bank hard uit naar haar ideeën. Werkloosheid is laag, lonen stijgen (=inflatie), de prijsvorming op financiële markten is verstoord en “overmatig risicozoekend gedrag” op de huizenmarkt geeft stijgende huizenprijzen. (=inflatie). De vertraging van de economie zorgt er alleen voor dat de gewenste geldontwaarding iets op zich laat wachten.

Landen zoals Portugal, Spanje, Italië en Griekenland zitten te springen om stevige inflatie van de euro. Deze landen hebben hun staatsschuld altijd via inflatie laten verschrompelen, in plaats van daadwerkelijk af te lossen. De staatschuld van Italië zit ruim boven de 2400 miljard, een procentje extra inflatie levert hun 24 miljard op, een procentje minder rente 24 miljard.

Een meerderheid van de EU heeft problematische schulden, dus is er een politieke meerderheid die te laten verwateren. Italië betaalt nu al 70 miljard per jaar aan rente. Zelfs hun onderwijs is goedkoper. Mocht de rente op haar staatsobligaties van 3% naar 4% stijgen, dan stijgt hun begrotingstekort van 2,4% naar 3,7% BBP. (hun staatsschuld is immers 132% BBP).

De armere landen van de EU kunnen hogere rentes simpelweg niet betalen, en hebben enorme inflatie nodig om hun staatsschulden te verwateren. Het lukt hun niet hard genoeg te groeien om oude schulden in verhouding te krijgen. De euro is te sterk. Ze dromen nog van een wereld waar schulden katholiek werden vergeven en vergeten. De euro eist discipline die er niet is.

Negatieve spaarrente komt er aan

De ECB gaat weer rentes verlagen en dat betekent dat banken nóg meer geld kwijt zijn om kasgeld te stallen. Aangezien ze nu al meer dan een half miljard per jaar op moeten hoesten aan de biljettenbijdrukkers van de Europese Centrale Bank, komt er een moment dat ze die kosten aan hun particuliere spaarders gaan doorberekenen. En dat DAT BENT U DUS, oh spaarzame Nederlandse centencalvinist. Banken kijken elkaars kat uit de boom wie als eerste geld durft te vragen voor het oppotten van geld waar je vóór de eurocrisis nog vier of vijf procent rendement over kreeg. Ons advies: koop een ouderwetse spaarpot, voordat ze het cash geld ook hebben afgeschaft. Spreid je spaarcenten, zodat ze niet allemaal in dezelfde oude sok onder het matras gepropt hoeven worden. Er zijn spaarpotten voor zwartspaarders, voor goudspaarders en voor braafspaarders. Er zijn er die meetellen of je vrouw er wel vanaf blijft, potjes voor je volgende vleesbuffet, vakantieplannen of voor pandapunten. En maak je van sparen een gok, of speel je op zeker? Vergeet in ieder geval niet om een stijlloos roze potje aan te leggen voor je beleggingen in GeenStijl Premium. Sla er voor alles eentje in. Spreid je risico. En koop een gun.

"If it's broke, don't try to fix it. Instead, break all the others, too",  zo luidt een tegelwijsheid op een Brussels toilet. En dat is precies wat Juncker wil.

Wij hebben dus helemaal niet gekeken naar die Staat van de Unie blabla van Juncker vanmorgen, want wie wil er nou op nuchtere maag naar zo'n dolende alcholist luisteren. Je stopt onderweg naar je werk immers ook niet onder een brug om aan een naar goedkope halve liters meurende zwerver te vragen hoe hij de toekomst van de Europese Unie voor zich ziet. Zodoende duurde het echter wel ff eer dat we door hadden dat Juncker in *alle* EU-lidstaten de euro wil invoeren. Dus DING FLOF BIPS + nog een paar andere landen wie de euro bespaard is gebleven. Kennelijk is de honingpot waarmee West-Europese landen het armlastige zuiden overeind houden leeg, en moeten er nieuwe landen nieuwe inleg leveren om een munt die niet werkt (en waar de geldpers in de ECB-kelder al jarenlang overuren voor draait om een total collapse te voorkomen) te blijven reanimeren. Enorrrjjjm EU ook weer, deze ongekozen proefballon. Iets wat niet werkt, gewoon net zo lang blijven uitrollen tot het misschien toch gaat werken - en als het dan nog steeds niet blijkt te werken, de schouders ophalen, droogjes opmerken dat het nu allemaal too big to fail is geworden, en de Gewone Europeaan tot in het einde der tijden vastbinden op een economische flatliner terwijl de 1% zich nergens wat van aantrekt. Toe Ome Franske, vertel nog eens een verhaaltje over hoe de EU ons allemaal van ellende heeft gered?

Het is vandaag overal spaarblik terugblikdag. Het is vandaag, 9 augustus 2017, namelijk TIEN jaar geleden dat de bankencrisis uitbrak. Die is nog lang niet voorbij, al speelt Brussel van wel.

Griekenland: still a mess. Italiaanse banken: tot over hun oren in de schulden. Duitse steunpilaren: broos want onder zware druk. Werkloosheid, met name in het zuiden: torenhoog, vooral onder de jeugd. Rente: historisch laag, dus ook geen rente op spaargeld voor EU-burgers. Maar de EU zou de EU niet zijn als de quasicommunistische propagandamachine niet op volle toeren zou draaien:

Terug naar herstel dankzij daadkrachtig ingrijpen van de EU, aldus de EU in een hilarisch persbericht. Onzin natuurlijk, de enige daadkracht die Brussel aan de dag legde, was om zichzelf meer politieke en monetaire macht toe te schuiven, speciale noodfondsen te bouwen waarin noordelijke lidstaten taxpoet pompten dat bij de zuidelijke lidstaten weer naar buiten lekt (of beter gezegd: in de dieprode geldgaten van wankelbanken verdween) en waarvoor desnoods complete democratieën in hun eigen bakermat werden doodgeknuppeld - iedereen herinnert zich het Griekse OXI en de manier waarop de Trojka daar met politiek geweld een NAI van maakte. De euro is belangrijker dan de Europese democratie.

En dat alles dus ten koste van uw keiharde belastingguldens, die ze begin van de eeuw in een of andere fopmunt hebben omgewisseld om hem daarna te kunnen misbruiken om hun eigen mandaat op te rekken, maximaal ondemocratisch en tegen hun eigen regels in. En nu kraaien ze hoera ende victorie, Brussel heeft Europa gered. (Volgende missie: de War On Cash!!1!) Enfin, voorheen onze Joost van DasKupital heeft over dat opgerekte mandaat een mooi verhaal in de Financieel Dodeboom vandaag, te lezen via de bovenste link of via de tweet hieronder.

Voor de fijnproevers: NRC Euroblaat pakt uit met een interview met Jean-Claude Trichet (174), de voorganger van Mario Draghi bij de Europese Centrale Bank en de man onder wiens "leiding" de eurocrisis zich eerst verdiepte, voordat Draghi met zijn ECB-mandaat verbrijzelende bazooka op het toneel verscheen. Details zijn voor de liefhebbers, de samenvatting die wij er uit haalden:  Natuurlijk kon Trichet er allemaal niks aan doen, sterker nog: het is allemaal de schuld van de media die 'te anti-Europees' zijn (LOL) en bovendien "te veel invloed hebben". Bedankt, Jan-Kloot, voor wederom een mooi inkijkje in de totalitaire geest van de EU.

Ewoke Engelen trapt er niet in. Het was kut, het is kut en het blijft kut in de eurozone. "De eurozone groeit weliswaar, maar het is nog altijd schuldgedreven groei. De banken zijn niet kleiner maar groter geworden. Hun politieke macht is alleen maar toegenomen. Ze schrijven nog altijd mee aan wetgeving. Hun buffers zijn nauwelijks gestegen en de bonussen zijn weer terug op het niveau van voor de crisis. De private schulden bevinden zich op een hoger niveau dan voor de crisis. De staatsschulden ook. De aandelenkoersen en de vastgoedprijzen rijzen de pan uit." Ook hij wijt het aan de Quantitative Easing, de QE, de kwantitatieve verruiming. Dat is een duur synoniem voor 'geldperd': 90 miljard per maand euro per maand is wat de ECB 'in de eurozone pompt'. Lees: bijdrukt. Engelen: "De crisis was niet een hoogtepunt, maar een dieptepunt voor de Europese Unie. Zij heeft op alle fronten gefaald en haar burgers en ingezetenen op een schandalige wijze in de kou laten staan."

De leukste terugblik komt van Yanis Varoufakis, de speltheoreticus met de pokerface en de marmeren principes, die als Griekse MinFin de hele Eurogroep en vooral EurogruppenFührer Jeroen Dijsselbloem, regelmatig te kakken zette. "Het ware monster heet Jeroen", in zijn terugblikboek 'Adults in the Room - My Battle with Europe's Deep Establishment'. Varoufakis veegt daarin de vuile vloer aan met de trawanten van de trojka. Koop dan, u heeft toch weer genoeg harde knaken - volgens de ongekozen boiler room bobo's van de Europese Commissie tenminste.