Gefeliciteerd Nederland!

We horen er weer bij hoor. Die zomerse klanken, melodieus wiegende lichaamsrondingen en suggestief schurende stelletjes van het Rotterdamse Zomercarnaval staan internationaal in de boeken. Deze jaarlijkse multiculturele pretparade is niet alleen het meest ritmische dat ooit uit onze poldernatie is voortgekomen, maar nu ook immaterieel erfgoed op de officiële UNESCO-lijst en daarmee een evenement dat het "waard is om door te geven aan nieuwe generaties". Een feestelijke aanvulling op 'het ambacht van de molenaar', 'de corsocultuur' en 'de valkerij' die al namens Nederland op de lijst stonden. U mag weliswaar niet langer "vulgair" dansen, de alcohol vloeit niet zo rijkelijk als vroeger en met een beetje pech vangt u een verdwaalde kogel uit een vuurwapenrijk meningsverschil, maar dat mag de pret niet drukken. Twerken, bubbelen, schuren, daggeren, boeken, grinden en whinen horen nu officieel bij ons Nederlandse erfgoed en dat mag gevierd worden!

Dit is ons land.

En maar zeggen dat dé Nederlander niet bestaat. Nou mooi wel, want dit is ons pretpark en dit is ons eten. This is what een Nederlander looks like. En dan altijd die praatjes van 'ja ze variëren nooit, is ongezond', nou, ook zij zitten er flink naast. Op maandag eten we de Knetterdel, dinsdag de Loempidel, woensdag salade frikandellenworst, donderdag frikandellensoep, vrijdagavond met 't wijfie in Veldhoven naar Cafetaria de Smickel, zaterdagavond de hort op met Ton Firing, zondag balansdag met de Shoarmaflap. Checkmate liberals.