Anne, de wereld is niet mooi

Emancipatie is dat we mannen en vrouwen gelijk behandelen, óók als het gaat om volwassen vreemdgaande mannen. Zolang het geen minderjarige is waar de man z’n lol mee beleefd: who the fuck cares. En dan de dubbele moraal als het gaat om de volwassen vrouw, die het midlifesnoepje wordt van die vreemdgaande man. OMG WAT IS HAAR AANGEDAAN! Wake up call: ze is niet zielig. Ze is volwassen. En ze zou moeten weten dat een groot aantal mannen die een gezin hebben, er weinig moeite mee heeft om er een buitenvrouw op na te houden. Het enige probleem van dit soort kipjes, is dat ze denken dat ze van buiten- naar binnenvrouw te kunnen promoveren.  

Even de red flags waaronder dit never nooit gaat gebeuren:

1. man heeft een hypotheek op beide namen staan

2. man is getrouwd in gemeenschap van goederen

3. man heeft kinderen

4. man heeft geen ruggegraat

5. man heeft geen geld (mannen met een gezin hebben per definitie geen geld tenzij ze in de directie van ABNAMRO, ING, RABO of welke bank dan ook zitten)

6. man heeft een maatschappelijk relevante positie, iets met aanzien en macht (gezien het aantal part timewerkende vrouwen is zo’n beetje elke man in Nederland machtiger dan een vrouw dus kap met zeiken over ‘machtsverhoudingen Nederland!) 

7. man klaagt continue over zijn vrouw, zijn relatie en zijn hele leven dat kut is (Goh Ebru, wil je erover praten?) 

8. man zegt dat ‘ie gescheiden is, alleen heeft zijn vrouw daar geen weet van (Google en zelfs Marc Zuckerberg is your friend)

9. vrouw heeft als hobby niet-werken en is van plan die hobby tot in lengte der dagen vol te houden. 

Dit  soort mannen baalt van zijn leven en is maar wat blij dat er een jonger exemplaar van zijn cipier voorbijkomt die wél lacht, die  wél vrolijk is, die hem wél ophemelt en die wél lekker is. Nou ja, alles is  lekker na jaren geen seks want tja, kinderen. Vrouw gevlijd want laten we wel  wezen: dit soort mannen kan razend charmant zijn. En voor je het weet ben je  verliefd en sneller dan het licht zit er een kind in je buik. Fopfeministen zullen zeggen dat dit zijn schuld is, de waarheid is dat het net zo goed  háár schuld is. Bovendien had je moeder je moeten leren dat je uit de buurt  moet blijven van getrouwde mannen met kinderen. Janken dat je bezwangerd  bent: doe het niet. Baby houden in de hoop dat hij bij je blijft: doe het niet.  Baby aborteren in de hoop dat hij bij je blijft: doe het niet.  Midlifesnoepjes die denken dat ‘ie ‘haar’ ooit gaat verlaten voor jou, zijn triest. Denk je  serieus dat ‘ie met jou over wil doen, waar hij thuis voor vluchtte? Die constellatie die we ‘gezin’ noemen, met een vrouw aan het hoofd en  jengelende kinderen? 

Meisje toch.

De enige reden om een baby te houden, is omdat jij een kind wilt. Niet omdat je dan een levenslange band met hem houdt, en al helemaal niet omdat je denkt er gratis geld aan over te houden (al komt dat geld er). Als je volwassen genoeg bent om zwanger te raken van een getrouwde man, moet je geëmancipeerd genoeg zijn om dat kind zelf te houden. Janken dat hij je tot abortus dwong: respect voor de man die dat voor elkaar krijgt – ik ken ze niet. Janken dat hij je/ zijn kinderen niet wil zien: je was een buitenvrouw. Daar hoort veel bij, maar gezamenlijke kinderen toch echt niet. 

Dat heel Nederland opeens #teamknapmidlifemeisje is ipv #teamnarepoliticus is typisch Nederlands: ongeëmancipeerd tot op het bot. We hebben nog een lange, lange weg te gaan.

"Ze hadden ook hun schouders kunnen ophalen over beledigd India Pakistan, lui die geeneens weten waar Nederland ligt."

In Pakistan is de eerste doodstraf uitgesproken in de strijd tegen godslastering op Social Media. Er gaat iemand vermoord worden door de overheid omdat hij zich negatief geuit heeft over zijn Allah of welke sprookjesfiguur dan ook.

Een doodvonnis om woorden. De bananenrepubliek van de week is Pakistan, op de voet gevolgd door Nederland, dat zich heeft laten piepelen door hetzelfde Pakistan. Dus helemaal niet gek dat je niemand in Nederland hoort hierover, niemand die de straat op gaat om tegen de Pakistani overheid te protesteren, geen Nederlandse splinterpartij - laat staan MinPres - die bedenkt dat het een goed idee zou zijn om de Pakistani bij de democratische les te houden in gremia als de Verenigde Naties of dat een ambassadeur op het matje geroepen dient te worden. 

Nee. Het is een gevalletje whatever. 

Ze doen maar daar, in Pakistan.

Hun land hun mores, hoe idioot ze ook zijn.

Maar als het op ons land aankomt, op onze mores, dan is het niet whatever. Dan wil de MinPres meespelen met de andere landen, dat alle landen ons lief vinden. Dan wordt Geert Wilders voor de trein gegooid, alleen omdat hij een cartoonwedstrijd wil houden.  

Opeens heet vrijheid van meningsuiting provocatie te zijn - een nette manier om te zeggen dat Wilders dit niet had moeten doen, omdat – ja omdat? Wat omdat?

De enige juiste manier van de MinPres op Pakistaanse provocaties aan het adres van Nederland en Wilders in het bijzonder, had een schouderophalend naar de grondwet verwijzend ‘iedereen in Nederland is vrij om te zeggen, denken én tekenen wat ‘ie wil. Als mensen daardoor gekwetst raken, luisteren, lezen en kijken ze maar niet’ moeten zijn. 

In plaats daarvan mocht Wilders weer eens de functie van aangeschoten wild aannemen. Er is geen discussie over wat vrijheid van meningsuiting is, anders dan vrijheid. Als moslims beledigd raken, is de enige gepaste reactie dat ze een dikkere huid moeten kweken. De special snowflakes vermomd als moslims zijn niet uitgezonderd van beledigingen, sterker nog, hoe beledigder ze raken, hoe fermer onze vrijheid verdedigd dient te worden.  

In plaats daarvan is heel Holland in rep en roep, van columnist tot premier, omdat een burger die toevallig politicus is, een cartoonwedstrijd uitschrijft. De discussie verschuift naar haatzaaien en dreiging van terreur, dreiging van geweld aangedaan door moslims omdat ze niet tegen een paar tekeningen kunnen.

Niet Wilders buigt, maar onze MinPres buigt. In een shithole als Pakistan, is het niet mogelijk om een cartoonwedstrijd te houden. Maar dat vrijheid in West-Europa, Nederland in het bijzonder, allang verleden tijd is, is wederom aangetoond door de aanhangers van de profeet van de liefde.

Special Snowflakes van de islam terroriseren onze vrijheid, gesteund door de MinPres en journalistiek Nederland.  Ze hadden ook hun schouders kunnen ophalen over beledigd India Pakistan, lui die geeneens weten waar Nederland ligt. Jammer joh dat je beledigd bent. Gevolgd door ‘interesseert me niet want jullie wonen te ver weg, jullie verstandelijke vermogens zijn geen match met die van ons, jullie humor is onnavolgbaar tot afwezig en hey guess what: jullie profeet interesseert ons geen reet – totdat jullie gaan moorden en terroriseren uit zijn naam. En zelfs dan interesseert die profeet ons niet en wordt het tijd dat jullie opgevoed worden. Stelletje randdebielen.

Maar nee. Journalistiek én regerend Nederland hebben onze vrijheid wederom ingeperkt. Ons beschermen is blijkbaar moeilijker dan gewelddadige moslims terechtwijzen.

"Witte mensen zijn in de meerderheid in Nederland maar te laf om de PoC’s te wijzen op hun gezeik."

‘Witte mensen moeten 'ns luisteren’ schijnt er ooit heel discriminerend boven een NRC-artikel gestaan te hebben. Interview met allochtone vrouwen, dan kom je daar mee weg.

Op zich klopt het wel, dat witte mensen 'ns moeten luisteren.

Het wordt tijd dat witte mensen ‘ns luisteren. 

Liever vandaag dan morgen. 

Als witte mensen zouden luisteren, zouden ze het gelul van lieden als Sylvana Simons en Denkachtigen, afdoen voor wat het is: gelul. Ze zouden hun schouders ophalen en zeggen dat iedereen vrijheid van meningsuiting heeft. Ze zouden naar hun voorhoofd wijzen en doorlopen; de gekkies mogen meepraten, maar dat wil niet zeggen dat wat ze brabbelen ook maar enige inhoud heeft wat gehoord moet worden. Als witte mensen zouden luisteren, zou de rest van Nederland verschoond blijven van racistisch gedrag van Erdoganstrijders, hatende columns van Volkskrantmeisjes en geklaag over te veel witte rechters.

Maar ja, witte mensen luisteren niet.

Wie op de website van de Turkse ambassade in Den Haag verzeild raakt, zou zomaar kunnen denken met een vrolijke democratie te maken te hebben.

Mooie plaatjes van vakantiebestemmingen, een uitnodiging om te investeren in Turkije en uiteraard de mogelijkheid om je kind aan te geven als Turk zodat het straks als strijder van Erdogan Europa kan bestormen. Oh Nederland, wat ben je toch gul met je vrijheid. En het weggeven van de tweede nationaliteit aan mensen die trouw zijn aan vreemde mogendheden. Waar is Stef Blok als je ’m nodig hebt? Wanneer geeft hij toe dat we onze eigen vijanden voeden om onze vrijheid in te nemen? En hoe snel zal hij daar dan z'n excuses voor aanbieden? Speculatie – maar hoop doet leven.

Op diezelfde website geen woord over de dalende lira, de inflatie van democratie, het huisarrest van de Amerikaanse predikant – laat staan een negatief reisadvies van BuZa. Dat je Turkije inkomt is een feit, maar dat je geen columnist of predikant hoeft te zijn om opgepakt te worden door de Turkse overheid óók.

"Weekendscholen voor Nederturkjes, gefinancierd vanuit Turkije, zullen de tweespalt in de samenleving bevorderen"

Uiteindelijk is het marktwerking, die weekendscholen van de Turkse overheid. Kun je alles van vinden (ronduit belachelijk dat dit kan in Nederland) en alles van zeggen (alleen randdebielen sturen hun kinderen naar scholen die door een fascistische  staat worden gefinancierd) maar wat overblijft is wanhoop.

Wanhoop dat de Nederlandse overheid niet ingrijpt: waarom zouden kinderen die in Nederland zijn geboren en getogen, besmet moeten worden met gedachtegangen van vreemde mogendheden? Wanhoop dat Nederturken niet ingrijpen: waarom zou je toestaan dat een andere overheid dan die van het land waar je woont, leeft en gelukkig bent, jouw kind besmet met zijn propaganda? Wanhoop dat het Ministerie van Sociale Zaken per direct al een mosterdnademaaltijd reactie geeft: “als er signalen zijn dat dit gebeurt [integratie in NL belemmeren of antidemocratische opvattingen stimuleren] zal de overheid optreden”.

"In Nederland hoef je alleen maar helper whitey te zijn om het publieke debat via de Publieke Omroep naar je hand te zetten."

De enige week in het jaar dat ik werk woon ik in Naarden Vesting. In het huis van mijn vriendin Catherine Keyl. Catherine woont op stand, niet alleen Mocro-vrij maar ook Nederturkjes vrij. Hell, ik heb nog nooit een gekleurd iemand gezien in de Vesting; zo wil heel Nederland wel wonen. Ja, die ene week in het jaar ben ik de bezienswaardigheid in het blanke stadje waar ze trouwens wel ooit een Surinaamse waarnemend burgemeester hebben gehad. Een vrouw nota bene. Je vraagt je opeens af waarom zij niet de burgemeester van 020 is geworden, voldeed aan álle eisen en met ervaring bovendien. Enfin.

De enige buitenlanders in Naarden Vesting zijn toeristen. Ook die zijn blanker dan blank. Enerzijds is dat homogene gebeuren saaiheid troef, anderzijds is het zalig rustig. Zelfs bij de ijsboer wordt bij 30 graden niet voorgedrongen. Nederland zoals vroeger. 

Dus als Catherine vertelt over vrouwen in Naarden die niet meer topless zonnen omdat scooterjeugd ze pest, moet je wel een racistische kronkel in je blonde hoofd hebben om dan meteen met Mocro’s in te vullen. En de racistische blondie van dienst was Sunny  Bergman. In haar beleving pesten alleen Mocro’s en andere niet-Nederlanders vrouwen. Blanke jongetjes doen dat niet. Ongeacht de huidskleur en de afkomst van die scooterjeugd, schort er iets aan je opvoeding als je als jongetje vrouwen pest. Maar in plaats van dat de discussie daarover gaat, kaapt Sunny Helper Whitey Bergman het debat omdat discriminatie in haar genen zit en racisme ook. Niet de getreiterde zonnebadende Nederlandse vrouw verdient Sunny's sympathie maar de talentloze en gewelddadige gekleurde medemens. Zonder dat Catherine maar één keer een kleur of afkomst benoemd heeft.

In Nederland hoef je alleen maar helper whitey te zijn om het publieke debat via de Publieke Omroep naar je hand te zetten. Hoewel talentloos, blank, blond en vrouw-zijn ook helpt. En als je verlopen bent – blondies verjaren snel, met 32 is het wel gedaan -  wordt een fris blik blondies opengetrokken. Nederland bashen en gekleurd tuig omarmen is een prima business model om belastinggeld te cashen. Ondanks dat dat zum kotzen is, heeft Catherine Keyl nog steeds respect voor het instituut dat Publieke Omroep heet. Ze respecteert de mensen die mogen meepraten en toont interesse. Catherine is geen straatvechter, Catherine is een vrouw uit het Gooi. Ze laat zich intimideren door Sunny, die tot de vriendinnenkring van Shula Rijxman en co hoort en wél airtime heeft, opdrachten krijgt en zogenaamd een somebody is waar policor Nederland zich achter verschuilt.

Nou, newsflash: in Naarden Vesting wonen blanke mensen. Ik verdenk ze van een ballotagecommissie en zou er bijna gaan wonen. Maar zolang ik nog topless kan zonnen in Rotterdam, is dat toch echt niet meer dan een weekje per jaar.

Nul sympathie voor Kees maar ik begrijp hem wél.
Ook hij is het slachtoffer van veertig jaar PvdA, VVD, CDA, D66 en CU.

Vijftig jaar multiculgelul door de strot van de gewone Nederlander duwen, terwijl ze zelf in hun blanke wijken vertoeven waar de enige gekleurde Nederlander met een vreemde naam de werkster is. Vijftig jaar moskeeën als paddenstoelen uit de grond stampen – maar niet in hun eigen achtertuin. Vijftig jaar laag- tot niet opgeleiden buitenlanders importeren, vijftig jaar alle uitkeringen die we hebben, exporteren. Vijftig jaar Kees en de zijnen marginaliseren ten koste van vreemdelingen die inmiddels Nederlanders zijn of tenminste hadden moeten zijn. In vijftig jaar gemarginaliseerd worden tot uitzondering die woont in de voormalige volksbuurt op Rotterdam Zuid. Kees heeft gelijk: zij hebben niet om onze komst gevraagd. Wij zijn hem in zijn mik geschoven, hem en zovelen anderen. Velen van ons hebben het goed gedaan, velen van ons staan voor Nederland, voor velen van ons zijn ‘zij’ net zo ongewenst als voor Kees en zijn vrienden. Maar degenen die de boel verzieken, de straat en staat overnemen, worden er steeds meer. En nog steeds zien PvdA, VVD, CDA, D66 en CU migranten als slachtoffer, nog steeds hebben PvdA, VVD, CDA, D66 en CU geen oog voor de oorspronkelijke bevolking. Bedankt hé, Stef Blok – met je excuses.

"Problemen los je niet op door de waarheid te ontkennen.
Problemen los je op door te deugen."

Elk woord dat minister Stef Blok geuit heeft op zijn besloten bijeenkomst was raak. Elk woord. Dat hij nog geen vierentwintig uur na het bekend worden van die woorden met zijn staart tussen zijn benen zijn excuses maakt, toont het failliet van de politiek.

Of eigenlijk de moraal van de politiek

De moraal van de politicus.

En de moraal van de VVD in het bijzonder.

Politici zijn mensen die liegen. Die ontkennen dat ze liegen door te zeggen dat ze ‘niet de waarheid vertellen’. De VVD heeft deze moraal tot een volgend niet-verheffend niveau weten te tillen met Mark Rutte als trotse voorman en de communicatieman Jan Driessen als Ruttefluisteraar erachter. Liegen liegen en liegen: een ander woord voor goochelen met woorden. Wij burgers verdienen het in de optiek van politici en in die van VVD’ers in het bijzonder om voorgelogen te worden. Wat wij vinden, denken, meemaken en leven is per definitie niet waar en moet ontkend worden:

Te veel migratie een probleem? Zeik niet zo burger. Stem bij het kruisje!

Te veel islam een probleem? Zeik niet zo burger. Stem bij het kruisje!

Te veel multiculturele samenleving om te schaffen? Zeik niet zo burger. Stem bij het kruisje!

Want islam

"Ook nog geen Rotterdammer tegengekomen die het toejuicht dat Leefbaar is uitgesloten – niet in de buurt, niet op de sportschool, niet op het stadhuis, niet in het ziekenhuis, niet in de kroeg"

De stad heeft er niet opeens honderdduizend inwoners meer bij gekregen maar Rotterdam is sinds 48 uur wél tien wethouders rijker: vier meer dan de afgelopen vier jaar. Het besluit van VVD, D66, GroenLinks, PvdA, CDA en SGP-CU om zonder Leefbaar Rotterdam de stad te besturen, kost nu al vier ton meer dan een paar dagen terug. 

Geen Rotterdammer die het kan verklaren, behalve dan die tien die de stad gaan besturen.

Ook nog geen Rotterdammer tegengekomen die het toejuicht dat Leefbaar is uitgesloten – niet in de buurt, niet op de sportschool, niet op het stadhuis, niet in het ziekenhuis, niet in de kroeg, niet aan de Kralingse dan wel Bergse plas en ook niet op Zuid. En nee, de bubbel waarin ik leef, bestaat uit meer dan Leefbaar kiezers en telt NOOITMEER VVD-stemmers. Het zal dit college met VVD’ers aan hun reet roesten wat de recht voor z’n raap Rotterdammer ervan vindt, daar zijn het politici voor.

Dat politiek slechts een carrière is en geen roeping, maken deze tien mensen én de formateurs die dit bekokstoofd hebben duidelijk. Alleen zij kunnen het aan zichzelf verkopen dat de met voorsprong grootste partij van Rotterdam aan de zijlijn staat. Uiteraard is dat de partij zelf ook aan te rekenen: had je maar zelf met besluitvaardigere formateurs moeten komen.

En wie accepteert in hemelsnaam Paul Rosenmöller als formateur? In Rotterdam?! Mosterd na de maaltijd en het heeft weinig zin Trumpiaans over gestolen verkiezingen te praten: ook Rotterdam is een democratie, iedereen heeft z’n stem uit gebracht, niemand die dit college wilde maar o wat is democratie toch een prachtige manier om aan de macht te komen.

Erdogan heeft volgers onder álle lagen, kleuren én gezindten van de bevolking; ze wonen niet eens allemaal op Zuid. Sterker nog: geen van de tien zakkenvullers woont op Zuid. Wat ze ook geen ruk kan schelen van tja: naast DENK-bolwerk is het ook Leefbaar-land. Om nog maar te zwijgen van de SGP-CU unie en VVD- wethouder die nog moeten verhuizen. De een woont in Capelle, de ander in Sliedrecht. “De verhuisdozen zijn gepakt” aldus Vincent Karremans.

Wie het gelooft mag het zeggen. De SGP-man blijft in Capelle, hij telt maar voor 0.4 FTE is zijn excuus. De gekunsteldheid van dit college toont alleen maar de onwaarschijnlijke afkeer voor Leefbaar Rotterdam en de intense voldoening ze buitengesloten te hebben.

Tien  wethouders in een stad die het tot vorige week met zes redde. Maar nu moeten de baantjes verdeeld worden. Het kán en het gebeurt - op kosten  van de belastingbetaler. Wees er maar trots op VVD, D66, GroenLinks,  PvdA, CDA en SGP-CU. Rest de vraag wat de rol van Aboutaleb is in deze.  Prima dat een burgemeester ‘boven de partijen’ staat, maar op tenminste twee punten had de burgemeester  zijn stem mogen verheffen: het schofferen van Rotterdammers doe je maar  elders. En het zakkenvullen over de rug van Rotterdammers ook.

Alle ‘democratie’ ten spijt, gun je deze tien lieden én hun formateurs het allerbeste. En een cholerische hoestbui van minimaal een half jaar. Grapje!