Ja, mooie televisie. Life imitates """art""" en dat is enkel omdat werkelijk niemand nog weet in hoeveel lagen LARP-lakens ze gewikkeld zijn op het moment dat ze zich over de kwestie uitlaten. Onszelf incluis trouwens, want door die onaflatende theaterpathetiek, die alomvattende ideologische bezetenheid en klimaatpsychologen die eraan verdienen willen we vooral zo min mogelijk te maken hebben met de minst interessante eindtijd-cultus uit de geschiedenis. 

Zelfs als ze soms ergens tussen de regels van al hun kitscherige dagbesteding vermomd als idealisme, heus wel een punt hebben. Immers, een schone lucht/oceaan/grond is heus wel beter dan een vieze lucht/oceaan/grond. Nog even los van wat er wel of niet klopt aan de ene of de andere klimaathypothese. Maar ja, A L S H E T Z O M O E T.

Dat is trouwens precies hoe Good Morning Britain-gastheer Richard Madeley het interview opent, maar dat lijkt iedereen die denkt dat Don't Look Up (die volgens regisseur Adam McKay beslist wel expliciet een metafoor voor de 'klimaatcrisis' is) een goede film is, voor het gemak ontgaan.

Enfin, het bovenstaande Good Morning Britain-interview met volstrekt inwisselbaar klimaatmeisje Miranda Whelehan, wordt door iedereen die dus denkt dat Don't Look Up een goede film was aangehaald als Don't Look Up maar dan in het echt. Dat is het natuurlijk nadrukkelijk niet, omdat alle interviewers zich zeer bewust zijn van het probleem van vervuiling en evenzo een oplossing willen, maar zich óók afvragen of Miranda's onhebbelijke blokkeer-activisme mensen niet juist van hun goede intentie vervreemdt. En natuurlijk is dat zo.

Maar krijg dat maar eens uitgelegd aan mensen die denken dat Don't Look Up een goede film is die niet aan elkaar hangt van extreem lui geschreven sleutelscenes, zelffelicitatie en exact het stroman-dedain dat inderdaad zoveel mensen van de goede intentie vervreemdt. U raadt het al: #DontLookUp is trending.

Nu.nl is de NOS van het internet

De hoofdredactie van Nu.nl heeft naar Netflix-hit Don't Look Up gekeken (low critics score, high audience rating op Rotten Tomatoes, dus een aanrader) op dezelfde manier als hoe je naar een zonsverduistering moet kijken: door een bril met een piepklein gaatje er in. Zodoende hebben ze alleen de klimaatboodschap van de film begrepen, maar alle snedige spiegel-satire over hyperconsumptie, de verleidingen van vergankelijke roem, de menselijke zoektocht naar individuele zingeving, de schijnbevrediging van online like-en-subscribe-endorfine, het politieke opportunisme van beide kanten en de doorgeslagen deugdrang-met-een-glimlach van de corporate systeemmedia volledig gemist. Het gevolg van die benauwde blik is deze stichtelijke domineespreek die je af doet vragen: was Don't Look Up eigenlijk wel satire, of keken we gewoon naar een goed gedocumenteerde werkelijkheid? We gaan een paar wetenschappers inhuren om het uit te zoeken en daarna leggen we het aan u voor. Want in tegenstelling tot het digitale DPG-blaadje, blijven de comments hier wel open om over kometen te speculeren.