Het is weekend. We kijken vooruit.

De horizon is de taal, de taal die ik word
geacht te delen met
het verminkte kind,
met de jongeling die soldaat geworden is
en zo fier op zijn laarzen,
met de grijsaard met zijn gescheurde darmen
in zijn armen.

Het regent fosfor en sirenes

De stemmen van mijn land
meestal in de televisie.
Moordzuchtige families.
Misdadig gezang.

En alom de bloedslurpende goden
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Maar ook in het weekend werken de boeren.

Dertig varkens, vijftien koeien, een tractor 75 PK,
een TV, vijftig kippen, geen kinderen.
(Wij hadden er wel gewild, Mijnheer,
maar naar de dokter gaan wij niet gaarne,
want als er iets gebeurt met de vrouw, Mijnheer,
wie zorgt er dan voor het vee?)

Villa's, 'Windekind', 'Lentewind', 'Bambino'
staan in hun velden geplant.
Door hun rogge en haver wandelt op het aanbevolen
wandelpad
de Vlaamse Toeristenbond.

's Zondags, na de mis, schuiven zij,
geschoren, in overhemd, vervormd, onwennig, over hun
akkers
en staren naar de aarde die zij in de week niet zien
door het bijziende graven en graaien.
Prettig weekend. En be nice.