Wat was het weer genieten voor de deugbrigade van de politieke correctheid.

Thierry struikelde over een paar Marokkanen met een baan, die ’s avonds aan een paar dames vroegen hun portemonnee te pakken, er een pasje uit te halen, om daarmee netjes aan te tonen dat ze ingecheckt waren. Deze uitglijder werd met groots gejuich ontvangen.

Niemand vraagt zich af waarom die vrouwen zich daarbij onprettig voelden. Waarom er politie nodig is om een Marokkaanse conducteur in burger zijn werk te laten doen. We zetten nu deze dames en Thierry Baudet weg als racisten, want dan kunnen we gedwee een ander stukje Nederland ontkennen. Het stukje waar jonge dames hebben geleerd altijd waakzaam te zijn.

De Libanese vluchteling Danny Ghosen liet namelijk een ander deel van onze gemeenschap met Mediterrane afkomst zien. Het deel dat niet werkt, en ook niet serieus met school bezig is. Het deel dat in grote groepen met over straat trekt. Gewoon met een kapmes. Ze zijn bezig met een territorium te veroveren op andere uitheemse groepen, in een soort tribale oorlogsvoering.

Je hoort in Danny op Straat de jongeren elkaar opjutten om te vechten tegen 43. Hier bedoelen ze niet een setje alcoholisten die graag Licor 43 soldaat maken, nee: deze jongeren vergelijken zich met 43rd Avenue Crips. Zijn programma is een meesterlijk inkijkje in ons gapende gat in de dijk, maar zal nooit een televisiering winnen. Want alleen zoetsappige entertainment wordt gelauwerd.