Samen met zijn vader, de beruchte moordenaar Walter van Wijngaarden, nam Casper van Wijngaarden het leven af van Fleur Balkestein.

Casper nam niet alleen het leven af van Fleur, maar ook dat van haar ouders, haar broer, haar zus, haar familie, haar vrienden en alle andere mensen die Fleur lief hadden. Want Casper ging zuipen en vervolgens straatracen met die alcoholistische mislukkeling van zijn vader, waarop papa Van Wijngaarden zijn Porsche in de flank van Fleurs auto plantte. De even schuldige Casper kreeg een werkstraf van honderd uur en een rijontzegging van een jaar. Prima deal voor die moordenaar, zou je zeggen. Maar Casper zou geen echte Van Wijngaarden zijn als hij niet in beroep zou gaan. Meneer reed als 'een raket', tijdens de rechtszaak was het liegen liegen liegen, hij beschuldigde getuigen van liegen, o wat was Casper van Wijngaarden zelf toch zielig, wat moest hij nou in de toekomst en wat was het toch sneu voor hem dat Transavia geen laffe doodrijders achter de stuurknuppel wil hebben. En nu gaat meneer dus ook nog eens in hoger beroep. Schaamteloos. Casper van Wijngaarden is door en door verrot. Zijn ziel is verrot, zijn moordende vader is verrot, zijn opvoeding is verrot, zijn denkwijze is verrot, zijn logica is verrot, zijn hersens zijn verrot. We wensen Casper een leven lang nachtmerries, verdriet, schaamte, ongeluk, rampspoed, werkloosheid en ellende. Mensen als Casper van Wijngaarden moeten in de bek getuft worden en verder helemaal niks.

Met het dronken doodracen van de negentienjarige Fleur nomineerden Walter en Casper van Wijngaarden zich met een letterlijke klap als allergrootste Oetlullen van het jaar 2017.

Ook omdat Walter en Casper uit Loosdrecht tijdens de rechtszaak geen enkel berouw toonden, anderen beschuldigden van liegen, zelf logen en zich gewoon allround gedroegen als klootviolen. Nederland haalde opgelucht adem toen de doodrijdende dronken idioot Walter door de rechter in de cel werd gemikt, alwaar hij hoort. Tussen het tuig. Collega-doodrijder Casper ontsprong de dans op de Jailhouse Rock, maar Transavia wil logischerwijs geen doodracende knuppels achter de knuppel. Alleen is Casper zo'n ongelooflijk sneue Calimero, dat het in een rechtszaak tégen Transavia weer eens allemaal de schuld is van iedereen behalve van Casper van Wijngaarden zelf. De schuld van de media. De schuld van de regelgeving. De schuld van Transavia. Casper pleurt zélfs zijn arme vadertje onder de bus. Het is allemaal zooo zielig voor Casper, wiens toekomst niet zo rooskleurig meer is omdat hij allemaal dingen moet uitleggen aan toekomstige werkgevers. Wie zoiets uit zijn mond krijgt is compleet achterlijk of gewoon echt gestoord. Dus fok jou, Casper van Wijngaarden, leugenachtig egomaan kontjoch. Je was aan het straatracen met die alcoholistische mislukkeling van je pa en nu is er een meisje van negentien dood.