En maar roepen dat Surinamers lui zijn nou mooi niet.

SP kandidaat-Europarlementariër Jay Pahladsingh is dan misschien wel zo bedlegerig dat hij zijn werk als raadslid in Capelle aan den IJssel heeft neergelegd, dat belet hem niet gewoon keihard campagne te voeren voor de Vooruitstrevende Hervormings Partij in Suriname. 'Een hart voor de zaak' noemen we dat hier. "Nee, ik heb geen campagne gevoerd hoor’, reageert Pahladsingh telefonisch op vragen van Follow the Money. ‘Als je ziek bent, dan ben je thuis en dan ga je geen campagne voeren.’ De politicus herhaalt het formele standpunt: dat hij zich in november 2018 wegens ziekte moest afmelden voor de raadsvergaderingen." 

Gevraagd waarom hij zich dan wel naar Suriname kon begeven, blijkt dat hij een doktersverklaring had die voorschreef juist voor zijn rust naar Suriname te gaan, maar dan wel door een arts zonder BIG-registratie. En over die talloze campagnefoto's waarop hij naar eigen zeggen geen campagne voert, zegt hij "dat het om uitnodigingen ging die hij niet kon afslaan. ‘Dan ga je erheen, maar het is niet zo dat ik campagne voer.’" Nog een ruiterlijk heerschap dus ook. Nou, wij stemmen 23 mei Lijst 5 nr. 25.

"Restrictions for thee, but not for me."

U zult ons echt niet horen beweren dat big tech en big government intuïtief tegen civic nationalism samenspannen omdat beiden geworteld zijn in hetzelfde kosmopolitisme hoor. Maar het is natuurlijk wel zo. Facebook heft speciaal en enkel voor de Facebookpagina's van EU-instellingen restricties op die synchrone campagnes in meerdere landen verbiedt. Nu moeten politieke adverteerders - wegens ONTWRICHTENDE DREIGING van Russische trollenfabrieken - geregistreerd staan in het land waar ze actief zijn, maar vanaf gisteren hebben 38 EU-pagina's dus tot aan de verkiezingen de continentale vrije hand. Nu volgen we die pagina's al een tijdje, en het zijn bepaald geen neutrale opkomst-campagnes die zij wél Europabreed mogen pushen. Onderstaand een selectie: