Wat is dit nou weer

Er gaat wat mis in de analyse van Hieke Jippes (Engeland-correspondent NRC tijdvak holoceen - pleistoceen) bij Bureau Buitenland (VPRO) over de grooming gangs in het Verenigd Koninkrijk. Want waarom worden er nou zo weinig zeden- en verkrachtingszaken opgelost? Het komt erop neer dat mevrouw chardonnay-in-de-morgen wel begrijpt dat de politie vaak zoiets heeft van 'nou nou nou sletje je hebt er wel een beetje zelf om gevraagd'. Als volgt: "Dus heel vaak hebben politieagenten waarschijnlijk zoiets gehad van: 'Ja zeg. Je hebt er een beetje om gevraagd. Had je maar niet dronken moeten worden. En bovendien: je staat bekend als een sloerie'. (...) En ik moet je eerlijk zeggen: als ik het ook weleens gezien heb, zo'n vrijdagnacht in ik noem maar wat Juicebury, kan ik de politie daarin wel begrijpen." Maar dat zou geen reden moeten zijn om verkracht te worden? "Absoluut niet. Je hebt volledig gelijk."

Ja nou dát is dus een beetje laat, Jippes. Je begrijpt de politie namelijk absoluut NIET als ze zeggen dat die dronken en sexy-looking meiden er 'zelf om hebben gevraagd'. Die meiden hebben er namelijk NIET om gevraagd, die wilden gewoon een leuke avond hebben met hun vriendinnen, en misschien wel versierd worden door leuke jongens, en misschien hadden ze daarom wel korte rokjes aan en misschien dronken ze daarom wel net een glaasje te veel - niet om verkracht te worden door Brits-Pakistaanse bendes van volwassen goorpijpen. 'Met zo'n kort rokje vraag je erom' is géén normale reactie en dat 'begrijpen' is ONDERDEEL van de verkrachtingscultuur. Zie ook de foto in de tweet van Bureau Buitenland zelf (!): 'A dress is not a yes'. Schaamt u, mevrouw.