De Boze Blanke Man en de Ondergang van Nederland, deel 15

Kijk, dit zijn nog eens klinkende verkiezingsleuzen!

DEMOCRATISCHE REVOLUTIE UITGEBROKEN!! AMSTERDAM IN STAAT VAN BELEG! GOEIEMORGE!!! DIT IS EEN STAATSGREEP !!! EEN DEMOCRATISCHE STAATSGREEP !!! DE REGERING IS AFGEZET !!! DE TOTALE STRIJDKRACHTEN STAAN ONDER BEVEL VAN ONZE NIEUWE PRESIDENT UW NIEUWE LEIDER MIKE BIBIKOV !!! BEVOLKING IN UITERSTE STAAT VAN PARAATHEID !!! DEN HAAG VERKLAARD TOT RAMPGEBIED !!! ALLE BEVOEGDHEDEN OP HET GEBIED VAN WETGEVING, BESTUUR, CONTROLE EN RECHTSPRAAK BERUSTEN BIJ DE REAGERING !!! NOODTOESTAND BLIJFT VAN KRACHT TOT NORMALISATIE VOLTOOID IS !!! UNIVERSITEIT BLIJFT GESLOTEN TOT KERNWAPENS HET LAND UIT ZIJN !!! (MAXIMAAL 6 WEKEN !!!)

Ik kende Mike von Bibikov uit het notoire café Confianaza aan het Kadijksplein, een schimmige Mokumse kroeg vol penose, temeiers en uiterst recreatieve gebruikers. Op een boogscheut stond het zeemanshuis, een tijdelijke verblijfplaats voor zeelieden. Praktisch om de hoek lag de de stinkende wietboot van Kees Hoekert, de grootvader van de nederwiet. Vaak stommelde hij binnen met anti-rookmagiër Robert Jasper Grootveld. Andere notoire stamgasten van Confianza waren Ramses Shaffy, Wally Tax en dus Mike von Bibikov, lijsttrekker van de Reagering, en bekend van megafoon, klappertjespistool en zijn verkiezingsleus 'Den Haag het land uit, te beginnen uit Amsterdam’. Verder bestond de klandizie uit over de barkrukken gezakte temeiers, Surinamers, kickboksers van diverse etnische komaf en de nodige drugsbaronnen. 'D'r zit hier minimaal duizend jaar lik', riep barkeeper Herman altijd met gepaste trots. Uitbater Ben was hasjdealer, beroepsgokker, slager en paardenfokker en kon met zijn pokerponem en stuntelige motoriek zo in een willekeurig seizoen van Fargo terecht.

Mike was een indrukwekkende verschijning, net als zijn vriendin Nina. Dat vindt Oud Zeikwijf ook, getuige deze hommage, met veel exclusief beeldmateriaal!

"Bibikov was geniaal als PR-man. Don Bierman (de oprichter van De Reagering) was geniaal als strateeg. Hij wist van zichzelf dat hij met zijn grijsmuizige voorkomen nooit enige indruk zou maken. Bibikov daarentegen had een charisma om de doden te wekken. Lang, mager, een neus als een mes, die eeuwige gleufhoed op zijn ernstige kop, de ouderwetse regenjas, het bruine stoffen koffertje in de hand, bulderend in zijn megafoon: hij maakte furore.”