De voortgang van leerlingen in het basisonderwijs moet door leerkrachten worden bijgehouden in meerdere volgsystemen. Dezelfde informatie meerdere keren handmatig invoeren, omdat de staat weigert zelf op de achtergrond informatie te kopiëren of te delen.

Vragenlijsten verzonnen door managers die iets meetbaars nodig hebben voor hun cijferfetisjisme, nulmetingen en procentuele verbeteringen. Gegevens die verzameld worden omdat ooit iemand die wilde hebben, maar waar steeds minder op gestuurd wordt. Monnikenwerk voor een bureaulade.

Complete lesweken gaan verloren aan het toetsen van leerlingen om de jaarlijkse voortgang op afstand te kunnen borgen. Alleen worden belangrijkste leerpunten niet getoetst. Wel taal en rekeningen, niet houding, gedrag en karakter. Kinderen, ouders & onderwijzers blijven achter met de illusie dat de toets belangrijk is en verliezen de rest van de ontwikkeling en opvoeding uit het oog.

In Finland krijgen leerlingen tot en met hun zestiende geen gestandaardiseerde toetsen. Heeft iemand ooit opgeteld hoeveel tijd leerlingen kwijt zijn aan deze meetmomenten? Geteld hoeveel tijd volwassen kwijt zijn aan het ontwerpen, surveilleren, nakijken en meermaals invoeren?

De beste stakingsactie om de werkdruk te verlagen is om daar direct mee te stoppen. Log uit. Hebben kinderen geen last van, hebben ouders geen last van en overbodige ambtenaren kunnen gaan staren naar lege databases.

Dat maakt de onderwijsinspectie en het ministerie van onderwijs blind. Er zijn docenten die in hun hele carrière geen of enkele lesbezoeken vanuit het ministerie hebben gehad. Inspecteurs komen niet verder dan een kopje koffie en het bespreken van cijfers met de directie. Alleen die hebben een persoonlijk belang in het houden van een mooi-weer-show.