Eerst de filosofische vraag even uit de weg ruimen: kan een kabinet dat nooit had mogen bestaan en vanaf dag 1 in crisis was, eigenlijk wel vallen? Mag u zelf over nadenken terwijl wij wat kleinigheidjes op een rijtje zetten

Mark Rutte is al 62372 jaar de vleesgeworden Nee Hoor Niks Aan De Hand-zegger in iedere crisis, leugen of vastgelopen dossier, maar nu staat ie ineens zelf met de MinPresidentiële middelvinger te zwaaien naar zijn eigen coalitieclubgenoten. WAAROM?

Nou. Rutte wil dat Ruben Brekelmans eindelijk een keer serieus genomen wordt (voor tassendrager Sophietje is dat te laat), want die staat al maanden als enige het vvd-alineaatje over asiel te roepen: minder minder minder. En (niet) geheel toevallig komt deze dreigen-met-een-breuk heel kort nadat Lientje "schijtziek" begon te worden van de asieldiscussie en een flinke linkerhand uitstak naar Eric van der Burg: ze is vóór de dwangwet, mits er een melkquotum migrantenquotum op geplakt wordt: 15.000 en geen stoelslaper méér.

Dat maakt dat Rutte nu het regeerakkoord omhoog kan houden en de middelvinger houdt bij de alinea waarin staat 'instroom beperken', met een dreigende blik naar CU en D66. Het CDA doet sowieso mee met Mark (Woppert kan geen kant op). Maar wat doen Bikker en Kaag? Mirjam is te nieuw en onbekend bij de kiezer, kan zij als kersverse partijleider de partij tot oppositie reduceren en daarmee een definitieve breuk met het Segersverleden riskeren? (Nee.) En D66, die doen sinds de PS-verkiezingen alleen nog in Utrecht mee in de provincies plus: als het kabinet valt, is Kaag pleite naar het IMF of WHO of Wereldbank of de Gazastrook of wat dan ook, en zit de zieltogende magnietpartij met een leiderschapscrisis. Of denkt iemand dat Jan Paternotte een electorale kar kan trekken? (Nee.)

Het lijkt er op dat Rutte laat zien dat hij keus heeft (vvd + BBB + CDA of zo), dat hij niet wil afwachten of Timmerfrans de PvdA/GL-kar komt trekken want dat wordt een zware dobber én hij callt de bluf van een kleingristelijke en een peilkrimpende coalitiepartner, in een tijd dat niemand verkiezingen wil 'want Oekraïne'. Daarnaast: Heel Nederland Wil Minder Minder Minder migranten. En tenslotte: is een demissionaire zomer drie keer zo hard werken voor het kabinet alsdan een normaal verkansiereces. Stijlloze voorspelling, derhalve, is dat die kabinetscrisis van een kabinet dat al sinds de verkiezingen in crisis is, er niet komt. Jammer jongens. Maar we blijven hoop houden op een goede slechte afloop, dat wel!

SS Asielpaniek II

Na het doorgedramde succes van de asielcruise in Velsen lijkt de vluchtelingenboot echt de opvangtrend van het jaar te worden. Gymzalen en lege bedrijfsloodsen zijn zo 2020, een beetje moderne gemeente gooit zijn overtallige asielzoekers tegenwoordig op een veel te duur huurschip. Ideaal voor het krijgen van buiktyfus en het opwekken van Vietnam-flashbacks naar die Middellandse Zee-reis op dat overvolle rubberbootje van de mensensmokkelaars. Het geplande schuitje in Zaandam strandde op een stikstofbank, maar dat lijkt de uitzondering op de regel. Zo geniet Amsterdam extra lang van hun riante asielcruiser MS Galaxy, is de Rijncruise in Ridderkerk zojuist met een half jaar verlengd, moet de Sliksloothaven in Krimpen de asielschuit langer slikken en is de vluchtelingenvloot in Huizen weliswaar uitgevaren (rijke gemeente, duh), maar is terugkeer zeker niet uitgesloten. Daarnaast staat Wijk bij Duurstede te poppelen om alle zeilen bij te zetten in deze asielstorm en een eigen opvangboot aan de kade te leggen. Dat voelt als de zoveelste noodoplossing, maar daar denkt de Utrechtse gemeente heel anders over. "De bedoeling is dat het asielschip voor een periode van meerdere jaren kan worden gebruikt." In het hele land schieten opvangboten te hulp om de drenkelingen van dit zinkende asielbeleid te redden, maar dat blijft natuurlijk dweilen met de kraan open als het kabinet zijn koers niet wijzigt. Als stuurlui aan wal vermoeden we dat we niet overstag gaan met deze kapitein aan het roer, maar de benodigde politieke muiterij blijft vooralsnog uit. Dat is jammer, want het water staat Nederland in deze asielcrisis aan de lippen en dan moet de grootste golf nog komen. 
UPDATE: Het Veiligheidsberaad stapt van boord. 
NOG EEN UPDATE: Te veel kapiteins op het schip.

Terug naar het asielalfabet

De asielcrisis is compleet en uw kabinet is de controle volledig kwijt. Dat blijkt zowel uit de status van de noodopvang als uit het nieuwste plan om een asielstelsel in te voeren met onderscheid tussen a- en b-vluchtelingen. Het systeem dat we voor 2000 ook al gebruikten en dat Duitsland en België eveneens hanteren (landen waar een aanzienlijk lager percentage asielzoekers uiteindelijk mag blijven, red.). Met dit systeem wordt er onderscheid gemaakt tussen a-vluchtelingen die persoonlijk worden vervolgd en b-vluchtelingen die dat niet worden, maar wel gevaar lopen in land van herkomst door bijvoorbeeld een burgeroorlog. De a-sielzoekers maken wel kans op permanent verblijf en gezinshereniging en de b-sielzoekers niet, waardoor theoretisch Nederland minder aantrekkelijk wordt en de asielstroom vermindert. Aangezien we dit systeem al eerder gebruikten, kennen we inmiddels ook de nadelen: tijd- en geldslurpende rechtszaken van b-vluchtelingen die menen in de a-groep te horen en het is de vraag of dit plan binnen de moderne Europese regels past. Maar goed, zonder die Europese afspraken hadden we ook een asielstop of -plafond kunnen invoeren en waren we al lang uit deze crisis geweest. In plaats daarvan halen we nu oude koeien uit te sloot, omdat deze regering het verder ook niet meer weet. Hee Geert, is het al tijd voor actie?

Maar de illegalen blijven we opvangen

Uitgeprocedeerde asielzoekers die hier niet meer mogen zijn en dus illegaal in ons land verblijven en eigenlijk terug moeten naar hun eigen land maar niet gaan, krijgen voorlopig nog gewoon hun bed, bad en duur brood. U weet wel, de minder populaire BBB. Een poging van Asielstas Eric van der Burg om deze regeling weg te bezuinigen sneuvelde na felle kritiek van de regeringspartijen, waaruit blijkt dat Van der Burg echt geen enkele macht heeft om ook maar iets te veranderen aan het compleet gefaalde asielbeleid van dit land. Eric is slechts een Vak K-opvuller die wel extra opvangplekken mag regelen om het huidige beleid te ondersteunen, maar direct wordt teruggefloten zodra hij daadwerkelijk de situatie tracht op te lossen en de kosten van deze asielhobby probeert te dempen. Dan moet hij met de staart tussen de benen excuusbriefjes sturen waarin staat dat de bed, bad en brood-deal niet wordt wegbezuinigd, maar dat hij juist werkt aan een landelijke dekking. We zouden bijna denken dat deze regering de asielindustrie in stand probeert te houden, omdat daaromheen een lucratieve industrie is ontstaan waar vriendjes elkaar Miele-deals toeschuiven. Dit land heeft behoefte aan minder instroom, maar in plaats daarvan krijgen we alleen maar meer, meer, meer. Meer asielzoekers, meer kosten, meer opvanglocaties, meer overlast en nu ook meer geld voor de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers die illegaal in ons land verblijven. 
LIVE: Asieldebat vanaf 10:00 uur waarin Van der Burg mag uitleggen waarom hij zomaar probeerde te bezuinigen.

Doe met de informatie wat u wil

Asielmigratie: het mag wat kosten, maar we mogen het vooral niet over de kosten hebben. Maar als we deze kop-in-het-zand-tactiek even negeren blijkt het jaarlijks binnenhalen van 20.000 apothekers en kermisbezoekers een rekening van zo'n 24 miljard euro per jaar achter te laten. Dat blijkt uit onderzoek in vlak-voor-de-verkiezingen-opdracht van JA21 waarin demograaf Jan van de Beek de kosten berekende over de hele levensloop van asielmigranten in Nederland. De overheid verklapte al dat de opvang zo'n 27.900 euro per persoon per jaar kost, maar in dit onderzoek zijn ook de kosten na de opvang meegenomen: van uitkering tot AOW en van opleidingen tot extra belastinginkomsten. Alles bij elkaar slaat die ongeremde asielinstroom (die we gewoon instroom noemen, red.) een flinke deuk in de begroting. Geld dat we niet kunnen uitgeven aan weggebeefde Groningers, Amsterdamse festivalterreinen of de verbouwing van het Binnenhof, maar wel verdwijnt in de zakken van Duitse witgoedfabrikanten en Estse cruiserederijen. 24 miljard euro per jaar omdat Rutte al meer dan een decennium preekt voor een strenger asielbeleid, maar nooit komt tot een strenger asielbeleid. 24 miljard euro omdat die instroomkraan op standje +700 blijft staan en niemand die durft dicht te draaien. 24 miljard euro. Ieder jaar weer.

Verkiezingsstunt mislukt

Op het moment dat een meerderheid in de Tweede Kamer de nieuwe nareismaatregel niet van tevoren juridisch wilde laten toetsen, wist u natuurlijk al genoeg. De maatregel waarmee gezinshereniging zes maanden werd uitgesteld als de migrant nog geen eigen huis had, hing van opportunisme aan elkaar. Het was een wanhopige poging om daadkracht uit te stralen op een moment dat honderden buitenslapers per nacht aantoonden dat het asielbeleid de afgelopen tien jaar volledig naar de filistijnen is geëmigreerd. Gemeentes kwamen in opstand, de bevolking roerde zich en belangrijker dan dat: de Provinciale Statenverkiezingen verschenen aan de horizon. Dit vvd-lapmiddel moest de gemoederen bedaren, maar het duurde slechts een paar maanden voordat een juridische speld dit proefballonnetje liet ploffen. Vandaag walst de Raad van State nogmaals over de restanten door te stellen dat de maatregel inderdaad in strijd is met het Nederlandse en het Europees recht, waarmee zo'n 1.200 nareizigers direct hun visum mogen ophalen en morgen al aan de blokjes kaas en haring kunnen zitten. Die onhoudbare asielinstroom moet echt aangepakt worden en ook van die gezinshereniging moeten we af, maar dat lukt dus niet met gammele flutplannen voor de bühne met de juridische stabiliteit van een Turks flatgebouw. Maar ja, zolang kabinet Pappen en Nathouden IV het onderling niet eens kan worden over een asielkoers, blijven we stuurloos dobberen op een zee aan nieuwe Nederlanders.

Geen fundamentele heroriëntatie van het asielstelsel in de sok

De problemen van het kabinet Procrastinatie IV laten zich weer van hun meest bureaucratische kant zien in de T. vandaag. Op het moment dat de asielcrisis in augustus op zijn hoogtepunt was zei de regering een fundamentele heroriëntatie van het asielbeleid toe in ruil voor extra opvangplaatsen. Deze beleidsherziening moest voor de Kerst plaatsvinden, maar u raadt het al: dat gaat niet voor de Kerst plaatsvinden. En nu niet denken dat ze op het ministerie al duizend uitgewerkte plannen hebben klaarliggen en alleen nog debatteren over de volgorde, want er is geen ene zak gebeurd. Nou ja, er zijn "pogingen gedaan om iets op papier te zetten" en er werd "overwogen om er een coördinator op te zetten", maar dat plan sneuvelde. Kort samengevat: de extra opvangruimte is binnen en de beloftes die daar tegenover stonden daarna direct vergeten. Het dweilen is gelukt, dus niemand maakt zich nog druk om de openstaande kraan. Ondanks dat de nieuwe asielzoekers nog wekelijks met honderden tegelijk binnen stromen, lijkt iedere vorm van urgentie bij dit kabinet te ontbreken. Uiteraard zegt staatssecretaris Van der Burg toe dat de gesprekken in januari beginnen, maar dat is dezelfde man die met een plan voor Kerst zou komen en op de achtergrond klinken andere geluiden. "Volgens ingewijden worden maatregelen mogelijk zelfs over de verkiezingen in maart getild." Het mag duidelijk zijn: dit kabinet gaat helemaal niets veranderen aan de situatie en beloftes zijn niets waard. Succes ermee!

Zet die kraan nog verder open

We hadden al een staatssecretaris die leeft met het motto 'hoe meer asielzoekers, hoe beter' en nu hebben we daar een IND-directrice bij die vindt dat we asielzoekers maar wat vaker het voordeel van de twijfel moeten geven bij het beoordelen van hun aanvraag. Want de politiek vraagt volgens Rhodia Maas te veel van de IND-medewerkers, die ook nog eens met te weinig zijn terwijl de toestroom onverminderd hoog blijft. "Ik vraag me weleens af wat we nog kunnen vragen van een medewerker. Wat medewerkers moeten uitvragen en vastleggen is tot in detail geregeld. Misschien moeten we eerder zeggen: we geven het voordeel van de twijfel. Op basis van minder informatie." En zo is de standaardreactie in deze sector wederom "meer, meer, meer". Te weinig personeel? Meer asielzoekers snel toelaten! Te weinig doorstroom? Meer woningen verplicht naar asielzoekers! Te weinig opvangruimte? Meer crisisopvang! De vergelijking met dweilen met de kraan open is inmiddels al te vaak gemaakt, maar zolang een rem op de instroom een politiek taboe lijkt, zal deze beeldspraak nog vaak voorbij komen. De asielcrisis duurt nu al maanden, mogelijk jaren (en voelt als eeuwen, red.), maar met dit beleid is het einde nog lang niet in zicht.

Wie maakt hier nou beleid? Gij of ik?

Oh dear, de Claudia's van Vluchtelingenwerk hebben met een schuin oog naar Urgenda en Milieudefensie gekeken en dreigen ook hun wil af te dwingen bij de rechter. U weet wel, die rechtelijke macht die momenteel al het stikstof- en klimaatbeleid dicteert. De rechtbank is de plek voor ngo's om nonchalant uitgesproken ambities om te laten zetten in allesbepalende regels en de vluchtelingenvrienden zijn de volgende club die dit wapen in gereedheid brengen. Ze eisen dat de asielopvang voor 1 augustus is verbeterd en anders leggen ze dat beleid bij Vrouwe Justitia op de weegschaal en loopt het kabinet risico gedwongen te worden de boel op orde te krijgen en wie weet hoeveel boeren ze daarvoor moeten uitkopen. Vluchtelingenwerk is ontevreden dat asielzoekers nog steeds op stoelen of in de buitenlucht slapen en wijst naar de aanpak rond de Oekraïense vluchtelingen als bewijs dat het wel degelijk mogelijk is om goede opvang voor grote groepen te realiseren. Alsof er net zoveel BN'ers in de rij staan om een gelukszoeker uit Saharistan in huis te nemen als er waren voor de Oekraïense schoonheden. Zeker niet wetende dat de meeste Oekraïners zo snel mogelijk terug willen en de meeste asielzoekers zo lang mogelijk willen blijven. Dat Nederland een gezamenlijke inspanning deed om een eenmalig probleem op te lossen, wil niet zeggen dat hetzelfde mogelijk is voor een chronisch probleem van aanzienlijk omvangrijkere proporties. Al is het maar om niet uit te stralen dat de Nederlandse bedjes al voor iedereen gespreid zijn en zo nog meer toestroom te veroorzaken. Maar ja, wie denkt aan de lange termijn in een dikastocratie...

Maar niet voor de terugvaart

Het COA kan weer duizend bedden bijschrijven, want de gemeente Velsen gaat dat aantal nieuwe binnenkomers onderbrengen in Velsen-Noord, waardoor dit dorp van zo'n 5.300 inwoners er in één klap bijna twintig procent extra bewoners bijkrijgt. Die komen niet in een tentenkamp, maar in een heus zeecruiseschip, want het mag ze natuurlijk aan niets ontbreken in hun nieuwe paradijs. Welk schip dienst gaat doen als de Titanic van het Nederlandse asielbeleid, is nog niet bekend, maar de keuze is gelukkig reuze. Neem bijvoorbeeld dit exemplaar met luxueuze restaurants, een uitgebreid zonnedek met zwembaden, een casino voor de echte gelukszoekers en een theater groot genoeg voor het volgende D66-congres. Dat allemaal voor slechts 35 miljoen dollar: wisselgeld op de huidige asielrekening. Ondanks dat de asielzoekers op een boot worden gepropt, is de verwachting dat Velsen-Noord zeker gaat merken dat het de thuishaven wordt van de SS Wollah. "Volgens de gemeente is het de verwachting 'dat de bewoners van het schip met name gebruik gaan maken van de voorzieningen in Velsen-Noord en in Beverwijk'." Maar heb vooral niet de illusie dat de inwoners daarover zijn geraadpleegd door de gemeenteraad. "Het gesprek met de omwonenden moet nog plaatsvinden." Die gaan dus mooi het schip in met deze deal terwijl de gemeente een wit voetje haalt bij het COA. Een voorbode voor de rest van het land, want als de asielsluizen open blijven staan, zitten we binnenkort allemaal in hetzelfde schuitje.