Rijk worden van andermans ellende!

Armoedebestrijding in Nederland gaat ongeveer zo: er komen allemaal PvdA'ers bij elkaar die een hekel hebben aan armoede, dan gaan die PvdA'ers praten over armoede, dan richten die PvdA'ers een commissie op tegen armoede, dan gaat die commissie vergaderen over armoede, dan stelt die commissie een beleidsplan op over armoede, dan gaat die commissie het beleidsplan evalueren tegen armoede, dan komt er een nieuw beleidsplan tegen armoede, dan komt er een nieuwe commissie met nieuwe PvdA'ers `tegen armoede, en ondertussen is er nog steeds armoede. Maar gelukkig zijn er nu ook congressen tegen armoede, van Springer BV, uitgever van Zorg+Welzijn (dat plusje staat voor het bedrijfsresultaat) en Vakblad Sociaal Werk. Zodat er tenminste iemand rijk wordt van armoede. Want zeg nou zelf, een 'commercieel tarief' van 899 euro voor een congres Armoede en Schulden (in Veenendaal, ook dat nog, red.). Dat is toch geen geld?
PS Al uw klachten in de trant 'ja wat zeur je nou GeenStijl die mensen moeten toch ook wel eens iets leren en ergens over nadenken' kunt u richten aan de laatste PvdA'er na de breek.

Laat de scholen het maar weer oplossen

Tandartsbezoekjes kunnen dure tripjes zijn, zeker als u zo'n glimmende Prodentlach als die van Dries Roelvink nastreeft, maar voor kinderen onder de achttien jaar wordt het gewoon vergoed door de zorgverzekering. Niet als u de melktanden van uw peuter wil bleken, maar wel voor de jaarlijkse controle en het standaard onderhoud. Dus dat 1 op de 5 kinderen niet naar de tandarts gaat, komt door ouders die het vertikken om hun kinderen dergelijke verzorging te gunnen. De aanleiding voor dit probleem ligt bij ouders die de tandarts voor zichzelf niet kunnen betalen en dat is begrijpelijk, maar dat ze daardoor ook weigeren om hun kinderen naar de tandarts te brengen is gewoon slecht ouderschap. Met als gevolg dat onze minister van Armoedebeleid regelmatig verhalen hoort over slechte mondverzorging in armere gezinnen, waardoor ze nu overweegt de schooltandartsen weer nieuw leven in te blazen, zodat scholen nog meer kosten maken om de zoveelste taak van ouders over te nemen, terwijl dat dus helemaal niet nodig is als ze hun kinderen gewoon naar de GRATIS tandarts sturen. Mogelijk zou gerichte voorlichting hier al een groot verschil kunnen maken, maar in deze rubberentegelwereld vol slachtoffers willen we iedereen eeuwig bij de hand pakken en alle eigen verantwoordelijkheid ontnemen, waardoor we weer hulpprogramma op steunpakket stapelen om andermans falen te compenseren. Want het ligt vooral niet aan de ouders hoor, hoe durft u dat te denken.

Na de Vogelaarwijken, nu de Hugohubs

Daar gaan we weer. In 2007 hadden we de geboorte van de Vogelaarwijken en pompte het kabinet daar miljoenen euro's in om de leefbaarheid te verbeteren, wat uiteindelijk vrijwel niets opleverde. Hebben we blijkbaar helemaal niets van geleerd, want we doen het gewoon nog een keer. Deze keer steekt het kabinet ruim een miljard euro in twintig "stedelijke focusgebieden", ook wel bekend als kansenwijken of Nederlandse no-go areas. Vrijwel alle bekende pareltjes zijn weer van de partij: van Utrecht Overvecht tot het altijd gezellige Amsterdam Zuidoost. Zoals gebruikelijk bij geldsmijtplannen van de regering is Hugo de Jonge betrokken of heeft hij betrokkenheid, zodat traditioneel de eerste euro's uit het fonds niet naar de scholen of gemeenten gaan, maar naar een gelikt promotiefilmpje waarin De Jonge met zijn kop vol in beeld het volk toespreekt. Daarin belooft hij een brede en integrale aanpak van de problemen in de wijken net zoals het beleid hiervoor, en het beleid daarvoor en het beleid daarvoor. Het is herhaling van zetten en de enige gegarandeerde winnaars zijn de woningcorporaties die een nieuwe potje krijgen voor het renoveren en verduurzamen van woningen. We kijken nu al uit naar de evaluatie waaruit blijkt dat dit voor de bewoners vrijwel niets opleverde. Nou ja, die krijgen we alleen als we achteraf weten waar het geld naartoe ging en dat is bij Hugo altijd maar de vraag.