De Profeet van Molenbeek is op bedevaart voor Safari Eurabia. Vandaag in een extra editie: papenvreter Don Arturo’s safari langs de heiligdommen van het Spaanse fascisme: Santiago de Compostella, Covadonga en Roncesvalles

De opa van mijn Spaanse verloofde Paula, waarmee ik zes jaar in Zuid-Amerika woonde en waarover ik al eerder schreef in dit feuilleton, was generaal Alfonso Armada y Comyn, markies van Santa Cruz de Ribadulla. Mijn progressieve ex, desondanks het lievelingetje van haar grootvader, vertelde me altijd dat haar abuelito zelfs de Spaanse koning nog te progressief vond. Ik vertelde Paula dat ik een tochtje ging maken naar de bedevaartsoorden van rechts Spaans - Santiago de Compostella, Covadonga en Roncesvalles - en ze reageerde sipjes: "Dat zijn mijn jeugdtrauma’s, ik moest daar heen met opa en mijn ouders!"

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog vocht ijzervreter Armada aan de fronten in Andalusië, Guadalajara en Valencia en daarna in Leningrad met de Spaanse Blauwe Divisie. Na de oorlog was hij de tutor van Juan Carlos de Borbón en leerde hij de toekomstige koning van Spanje schieten op van alles nog wat. En dat deed die mafkees, het liefst vanuit een helicopter op baby-olifantjes. 

Op 23 februari 1981 was El Fonzo het brein achter de staatsgreep, bijgenaamd "Operatie Duque de Ahumada", ter ere van de oprichter van de Guardia Civil. Antonio Tejero, de besnorde clown die begon te schieten in het parlement, was slechts een sokpop want Armada zou de jefe van de nieuwe militaire junta worden. Het Hooggerechtshof veroordeelde de generaal tot de maximumstraf van dertig jaar gevangenis. In december 1988 kreeg hij gratie en trok hij zich terug in Galicië, waar hij zich tot zijn dood op 1 december 2013 toelegde op het kweken van orchideeën. Mijn ex bezocht hem nog regelmatig, en in mijn bibliotheek in Villa Vischlugt in de Algarve staan twee gesigneerde boeken van haar abuelito. Het grote geheim van Armada was of de koning op de hoogte was van de coup, en volgens mijn ex-schoonfamilie was hij dat en ging hij er zelfs mee akkoord. 

Mijn queeste naar het Spaanse fascisme, de gedoodverfde vijand van de mohammedaanse Moren, begon zoals u eerder al las in Santiago de Compostella, in de kathedraal van Santiago Matamoros – de Morendoder en nationale schutspatroon van Spanje. Die wereldberoemde pelgrimskerk aan het einde van al die camiños de Santiago is het oudste anti-islambedevaartsoord van Europa. Santiago himself was ook de beschermheilige van de Spanjaarden en Portugezen die tijdens de Reconquista, de ontdekkingsreizen en waar ter wereld ze later moslims (of Joden, als ze het een beetje meezat) tegenkwamen ‘Santiago!’ (aan)riepen voor ze die te lijf gingen.

Na ons bezoekje aan Santiago de Compostella maakte ik met Bart Nijman de onwaarschijnlijk mooie reis naar Covadonga, in het hart van de Picos de Europa aan de noordkust van Asturië. Covadonga is een dorpje van 70 inwoners tussen twee gletsjermeren op bijna 1.200 meter hoogte en dé bakermat van rooms & royaal Spanje. Koning Pelayo behaalde hier in 722 de voor zover bekend de échte allereerste overwinning op de mohammedaanse Moren.