Dat zeggen wij niet, dat zegt Paul Rosenmöller

Tom van der Lee wil (net zoals Martin Bosma) voorzitter van de Tweede Kamer worden. Het is tegenwoordig veilige werkomgeving voor, veilige werkomgeving na dus zijn verleden bij Oxfam Novib en zijn kennis van de met hulpgelden gefinancierde Haïtiaanse orgies met kindhoertjes zal ongetwijfeld donderdag tijdens het debat weer worden opgerakeld. Niet onbelangrijk want Van der Lee krijgt als hij het wordt niet alleen 149 Kamerleden onder zijn hoede maar ook een kleine 600 ambtenaren. Over daderkennis gesproken: we lezen bij Jan Dijkgraaf dat Van der Lee op de avond van de moord op Pim Fortuyn op maandag 6 mei 2002 al wist dat de dader een milieuactivist was, informatie die pas op een dag later met publiek en pers (incluis spelfout in de kop) werd gedeeld. En de Kleine Kale Kapelmeester heeft dat weer van Paul Rosenmöller dus dan zal het wel kloppen. En dat is wel een puntje: heeft Van der Lee zijn kennis ook met de politie gedeeld (of net zoals collega Jack Bogers direct de collega's van Volkert van der Graaf gebeld daarmee het politieonderzoek frustrerend)? Wellicht een goede vraag voor de laatste Fortuynist in de Kamer Joost Eerdmans morgen.

Hoe een roodgroen kopstuk een minister dehumaniseerde

De jankieboe is groot sinds Geert Wilders tijdens het SBS6-premiersdebat een onschuldig mopje maakte (“U kunt eisen tot u een ons weegt, en dat zal even duren”) over het gewicht van de morbide obese Frans Timmermans. Die laatste kon er wel om lachen, bedacht zich vervolgens dat er mogelijk wat electorale winst uit viel te persen en voilà een mooie kop in de zaterdagcourant volgde: Timmermans noemt Wilders ‘pestkop’ na fatshamen. Timmermans lijkt te zijn vergeten dat een partijgenoot van hem in het verleden veel verder is gegaan. Sterker, deze PvdA-GroenLinks-prominent dehumaniseerde in de Nationale Vergaderzaal een zwaarlijvige minister.