De Profeet van Molenbeek is weer op reis! De oorlog tussen Englishness, islam, wokeness en politieke correctheid

Reizen kan mij niet treurig genoeg zijn. Ik zit op de luchthaven van Faro te wachten op mijn Ryanair-vlucht naar Manchester en de zalige tristeza is al losgebarsten. Wat een feest: stokoude kreeftrode Britse kerels - uitpuilende bierbuiken onder t-shirts met het logo van hun favoriete voetbalclub of de kop en naam van David Beckham, genietend van hun glazen ontbijt terwijl hun vrouwen - tattoos, doodblond, uitgedroogde reptielenkop, spataderen, geil hemdje met tijgermotief, legging, Crocs - slappe thee met melk slobberen en duidelijke ontwenningsverschijnselen vertonen omdat ze al een kwartier niet hebben gerookt. 

De komende veertien dagen bezoek ik in het kader van Safari Eurabia zelfmoord-opwekkende oorden als Blackburn, Bradbury, Burnley, Bradford, Leeds, Dewsbury, Huddersfield, Rotherham, Southampton en Didsbury. Het zijn allemaal vervallen industriesteden met aanzienlijke moslimpopulaties. In Bradbury zijn de mohammedanen zelfs in de meerderheid. 

Blackpool is nog niet geïslamiseerd maar daar ga ik puur voor de gezelligheid heen. Ik overwinterde wel eens in de bergen in Benidorm en niets maakt mij blijer dan C-artiesten uit Blackpool (buiksprekers, goochelaars, stand up comedians, crooners die Tom Jones en Shakin’ Steven nadoen en natuurlijk de onvergetelijke Sticky Vicky, inmiddels opgevolgd door haar dochter) die in de herfst neerstrijken aan de Spaanse costa’s.  

In mijn rugzakje heb ik een boek van Ed Husain: Among the Mosques. A Journey Across Muslim Brittain. Het kwam vorig jaar uit en is bijzonder alarmerend. Ed Husain, ex-salafist en wereldwijd gerenommeerd academicus, beschrijft een Engeland dat precies past in het plaatje van Eurabia: no-go area’s voor blanken (nir vir moslems), kindertjes die worden aangevallen omdat ze blank zijn, hele wijken waar Talibanoïden een waar schrikbewind voeren en vrouwen die de deur niet uit mogen en nog net geen zweepslagen krijgen van de shariapolitie als ze dat wel doen. 

Kortom: de ware islam volgens de Arabische en Pakistaanse baardmannen in hun schattige non-binaire jurkjes, haar en baard met henna geverfd op de manier van de Profeet.