Beschaving onder druk

Hee, jongens! Vrolijke internationale Diversity Day nog. Wij hadden 'm even gemist, afgelopen dinsdag, maar beter laat dan nooit. Echt een goede aanleiding voor enige contemplatie, dit. Want we komen van ver, maar we zijn er nog lang niet. Sterker: kwade krachten dreigen alle vooruitgang die we hebben geboekt de nek om te draaien. 

Neem de UvA. Even uw geheugen opfrissen: kort geleden wás er nog helemaal geen diversiteitsbeleid. Onvoorstelbaar, maar in 2016 zag de universiteit er nog zo uit: "Slechts 13 procent van de eerstejaarsstudenten aan de UvA bleek van niet-westerse afkomst, terwijl tegelijkertijd 51 procent van de 18-jarige jongeren in Amsterdam een niet-westerse afkomst had." Onvoorstelbaar, maar destijds hielden ze de poorten dus gesloten voor m- en hbo'ers met een diversiteitsachtergrond. 'Jij zit hier alleen omdat je een nerdje bent.' Belachelijk! 

Gelukkig was daar Gloria Wekker, een soort fakkelman Max, maar dan met emeritaat. Die schreef een epistel genaamd Diversiteit is een werkwoord, dat voor aseksuele uitwisselingsstudenten uit het Boliviaanse Andesgebergte met een ring door hun lul naar het Engels werd vertaald onder de aanmoedigende titel Let's do diversity!

Zo gezegd, zo gedaan. Hele afdeling opgetuigd. Gebedsruimtes ingericht. Inclusiekalender uit de grond gestampt. We hebben goud in handen; nu is het een kwestie van het niet door de vingers laten glippen. Dat dreigt namelijk wel te gebeuren, lezen we in studentenblad Folia. "Diversiteitsbeleid wordt heel vaak niet als prioriteit gezien", signaleert iemand van de afdeling diversiteitsbeleid daar.

En, nog veel zorgwekkender: "Wij verwachten dat er zeker stemmen zullen zijn binnen de universiteitsgemeenschap die een einde willen maken aan het “diversiteitsgeneuzel”, zoals het PVV-verkiezingsprogramma verwoordde." (...) "Vanuit anti-wokegeluiden zullen er – ook landelijk – zeker meer bezwaren tegen diversiteitsbeleid en diversity officers komen."

Dit gaan we toch zeker niet laten gebeuren? Onthou: Liberté, Égalité, Diversité.

Uw verzekeraar wil iets van u

Lang hadden wij geen flauw idee wat het Univé Buurtfonds precies is, en in veel opzichten was het bestaan toen onschuldiger en overzichtelijker. Deze vakantie veranderde alles, toen elke keer dat we Instagram openden een campagne op onze tijdlijn verscheen die zo duf braaf en burgerlijk was dat we de drang door te klikken niet konden weerstaan. Het Univé Buurtfonds socialt onder de premisse: 'Volg ons voor tips om nog meer maatschappelijk betrokken te worden in je eigen buurt #MaakJeBuurt.' Daar ontstond direct al enige verwarring, zijn er soms betrokkenheidsloketjes waar we al die tijd nietsvermoedend langsfietsten, maar laten we er gemakshalve even vanuit gaan dat het gaat om maatschappelijk betrokken worden bij je buurt. Wel moesten we gelijk glunderen bij het lezen van 'nog meer', klaarblijkelijk is onze enorme betrokkenheid bij onze heimat niet onopgemerkt gebleven. Anderzijds voelt dit ook een beetje ondankbaar: hoeveel van onze kostbare tijd worden we eigenlijk geacht in onze buurt te investeren? Enig overleg met onze vrouwen en Pritt leerde dat er op dat vlak weinig speelruimte is.

Univé (doet iets met verzekeringen en hypotheken, red.) rook echter bloed en dook de volgende dag weer op onze tijdlijn op met een onweerstaanbare boodschap, want wie wil er nu niet in een wijk wonen die aantoonbaar gelukkiger en veerkrachtiger wordt?

Schuldbewust realiseerden we ons geen poot te hebben uitgestoken naar terugkerende Syriëgangers en op geen enkele wijze hebben gepoogd ruimte voor ze te maken. Maar, ter verdediging: we wisten toen nog niet dat onze kinderen hierdoor geluk en veerkracht misliepen, dus als bijvoorbeeld Ayada Kachar een plek zoekt stellen we met liefde onze slaapbank beschikbaar.

Want het is Hamit Karakus, de roemruchte Turkse vriendjespoliticus uit Rotterdam

Hee kijk nou, zomaar een poldercasus die bewijst dat je in Nederland altijd omhoog kan falen in de carrièreboom, zeker als je Van Diversiteit Bent. De Nationale Politie kondigt namelijk met iets te veel trots de benoeming van Hamit Karakus aan als politiechef eenheid Noord-Holland. Hamit Karakus, Hamit Karakus... Waar kennen we deze Turkse PvdA'er ook weer van? Nou, van veel meer dan ons lief is. Zijn naam van twijfelachtige faam begon al in 2009, als politiek hoofdverantwoordelijke van de Rotterdamse Pandgestapo (herinnert u zich die zieke casus nog?). In 2010 liet hij een man opsluiten wegens het bezorgen van een brulshirt. Hij zat met zijn vastgoedvingers achter de illegaal gebouwde Essalam oliegeldmoskee (een haatpaleis, uiteraard). Als politicus was ie sowieso niet vies van vuile handen en Turkse vriendjespolitiek. Maar zijn meest benauwende wapenfeit in een toch al niet zo florissant lijstje: hij was de beschermheer van heimelijke/geheimzinnige maar vooral heel erg brandgevaarlijke Turkse moskee-internaten waar meisjes werden opgeslagen en gehersenspoeld, tegen dubbele kinderbijslag. Onze A. Nanninga roerde destijds (2012-2013) veelvuldig in die vuile kookwas van Karakus (die een klokkenluider in de zaak strafontslag wilde geven), en dat is voor de archieven maar goed ook, want bij RTV Rijnmond krijgen we alleen maar 404-pagina's over zijn meer dan dubieuze PvdA-verleden. Gelukkig is er het Web Archive, zoals hierrr, daarrr en elders.

Nou Politie Noord-Holland. Mooi juichend en brandschoon persbericht met niets van bovenstaande feiten & delicten er in natuurlijk. Gefeliciteerd met jullie nieuwe "enthousiaste verbinder" hoor. Wekt echt enorm veel vertrouwen qua waakzaam & dienstbaar. De vraag is alleen: aan wie?