Met een brede kwast: minstens alle soennitische Syriërs kunnen terug en dat zijn het bijna alle 150.000

Prima bedragen die alleen maar winnaars kennen. Dat Wilders I in ging zetten op aangemoedigd of zelfs gedwongen vertrek bleek eerder deze maand, maar nu krijgt de aanmoediging een prijskaartje. Dienst Terugkeer en Vertrek - een beetje het Hello Goodbye van de zwaardmacht - schrijft dat Syriërs bijna de dubbele gebruikelijke vertrekpremie krijgen, en natuurlijk het vliegticket erbij: "DTenV kan de reis voor u regelen. De reisroute hangt af van de actuele mogelijkheden, bijvoorbeeld via Jordanië of Qatar naar Damascus. DTenV geeft u geld mee ter ondersteuning van uw terugkeer. Het standaardbedrag is 900 euro in contanten. DTenV kan uw reis boeken als u in het bezit bent van een een geldig of een verlopen Syrisch paspoort." 

Het AD schrijft: "Ook is het soms mogelijk aanspraak te maken op een ‘herintegratievergoeding’ van maximaal 1800 euro per volwassene. Het gaat dan om spullen voor het opzetten van een bedrijfje of een opleiding." Dat lijkt wellicht fors naar Syrische loonschalen, maar Denemarken biedt hun ongeveer 45.000 Syriërs zo'n 27.000 euro de volwassen neus. Wat moet je je als Syriër achteraf dan onwelkom gevoeld hebben zeg, heel naar, die Denen.

De oorspronkelijke bron deugt niet

Dat het in de Israëlische Telegraaf staat betekent nog niet dat het waar is, want het is niet waar. Tenminste, niet dat we weten en het zou ook totaal vallen buiten hoe WE Bashar en Asma kennen. Maar hey, het verliezen van land & paleis zet de beste huwelijken onder druk.

Het gerucht begon vier dagen geleden met dit wel heel magere artikel in het Turkse Habertürk, waarin verder zonder enige bronvermelding beweerd wordt dat Asma een scheiding en terugkeer naar Engeland (ze is Brits en Syrisch staatsburger) heeft aangevraagd. En gisteren klopte hetzelfde Habertürk zichzelf op de borst met "According to Haberturk’s special report, which has received widespread coverage in the international media". 

In Londen wemelt het van de soennieten die haar onmiddellijk herkennen en zou ze onder een vijandige overheid leven. Kortom, het bericht is vooralsnog gewoon een soort Turkse trouwstoet.

We zoeken het op in het Stamcafé

Met afstand de grappigste video uit een burgeroorlog waar doorgaans weinig te lachen viel. Het was eigenlijk een soort Erasmus-uitwisseling, maar dan betrof het twee Armeense Syriërs die begin jaren 90 naar de VS emigreerden, en vervolgens via het Syrische slagveld weer in Armenië belandden. Sarou Madarian (Creeper) en Nercis Kilajian (Wino) heten de heren officieel, en laatstgenoemde is niet meer onder ons. Mogelijk is hij rond 2015 in het harnas gestorven, al schrijft Creeper in een Insta-comment enkel "heart failure u feel me". Veel meer prachtbeeld uit een voorbij tijdperk na de breek.