Vuistpompje voor de Eighties 020 Gayscene in Het StamCafé

Woensdag 21 juni

Kater van Pilsdonk & de homocaust

Ik zit niet snel te snotteren als ik naar een film of een documentaire kijk, maar All the Beauty and the Bloodshed raakte een gevoelige snaar bij mij. De documentaire is een soort biopic van de geweldige fotografe Nan Goldin, met als rode draad haar succesvolle kruistocht tegen de Sackler-familie, die miljardair is geworden met het zeer verslavende OxyContin, waaraan een half miljoen Amerikanen ten onder ging. Eerder zag ik al de aangrijpende dramaserie Dopesick over de Sacklers, de “smerigste drugsdealers uit de geschiedenis”. 

Ik kwam voor het eerst in New York in 1980, op de dag dat John Lennon werd vermoord. Dat waren de hoogtijdagen van Nan Goldin en haar aanhang, en tevens de duisterste jaren uit de geschiedenis van Gotham. Ik was punk en voelde me als een vis in het water in bijvoorbeeld de CBGB en de legendarische Mudd Club, die vaak als decor dient in All the Beauty and the Bloodshed. Maar daarom zat ik niet te snotteren, vanwege die blast from the past. Ik herkende veel van haar permanente verslavingsperikelen en haar cold turkey’s maar het gruwelijkste deel van de docu is de ravage die AIDS aanrichtte in de hechte vriendenclub van Goldin. Ook in het Amsterdam van de jaren tachtig sloeg de grote ziekte met de kleine naam (Prince) genadeloos toe.

Wat moet je tegenwoordig doen om op posterformaat aangemerkt te worden als niets minder dan de bedreiger van de liefde?

We zochten het uit, en het antwoord luidt: het met vijf jaar verlengen van een AIDS-preventieprogramma waaraan  de Amerikaanse overheid sinds 2003 voornamelijk in Afrika al tachtig miljard dollar ($80.000.000.000) aan uit heeft gegeven, en daarmee zo'n 17 miljoen levens heeft gered. "President Donald Trump will soon sign legislation to extend a 15-year-old HIV/AIDS program that has helped millions, primarily in Africa. (...) “We’re grateful for the strong and bipartisan support in the Congress for this extraordinary humanitarian effort by the American people,” Pence said at the event. “President Trump believes this reauthorization is a critical component of our administration’s commitment to combat AIDS.”" Kortom, Trump is eigenlijk een posterboy van AIDS-preventie, maar dan net niet zoals het Aidsfonds het bedoelt.

Vandaag in de serie mensen met wie het niet zo lekker gaat: Peter Klashorst. Peter Klashorst neukte jarenlang alles wat op zeven werelddelen los en vast zat en schilderde de mevrouwen vervolgens in allerlei felle tinten. Ging lang goed, maar uiteindelijk kreeg de kunstenaar toch AIDS van al dat horizontaal bobrossen. Nu gaat het niet al te best met Klashorst en vlogt hij over zijn naderende einde, sociaal darwinisme en het obsessief tekenen van Kuifje vanuit zijn Cambodjaans ziekbed. Lijden, de dood, kunst en dat zonder moeilijke stukken in margetijdschriften. Mooi man, internet.