Ja toch nog even hoor

Corona is voorbij (hoewel, wat gebeurt er in Shanghai?), de regels zijn opgeheven en het woord 'vaccinatieplicht' hoor je gelukkig alleen nog in de context van '[naam land] ziet af van...' Toch gaan we nog even terug naar 2G want we hadden nog een Wobje lopen op het kritische rapport van de Raad voor de Rechtspraak dat Hugo de Jonge vijf weken en drie debatten lang verstopt hield voor de Kamer. "Gewoon een foutje" noemde hij dat, maar we hebben het over de man die vorige week nog weg kwam met het woordspelletje “Ik was niet betrokken bij de deal, maar ik heb wel betrokkenheid gehad”. We hebben destijds een Wobje gestuurd aan VWS en VenJ over hoe dat is gegaan, van die laatste hebben we antwoord gekregen. Van VWS nog steeds niet, wat op zichzelf al een reden is voor een topic. De andere reden is een klein detail, maar laat het maar aan ons om over kleinigheidjes te zaniken. Vooral als die kleinigheidjes dingetjes als grondrechten zijn. Zoals je misschien nog weet, maar hierboven ook in de planning kunt zien, moest het coronatoegangsbewijs op de werkvloer en de 2G-maatregel met stoom en kokend water worden uitgebreid in november. 

Lastig voor Hugo & Co is dat zulke wetten verplicht langs de gerechten moesten, via clubjes als het College voor de Rechten van de Mens  en de Raad voor de Rechtspraak, voor advisering. Die adviezen kwamen, maar die van de RvdR was dermate negatief dat ie maar even niet meteen naar de Kamer is gegaan. De planning hierboven wel, voorzien van een begeleidend zinnetje: het proces (CTB uitbreiden naar de werkvloer en 2G invoeren) was belangrijker dan 'in gaan op detailvragen', die bijvoorbeeld hadden kunnen luiden: "Zijn deze wetten eigenlijk wel deugdelijk geschreven en grondrechtelijk onderbouwd?" (Antwoord: Neen.) Uiteindelijk gooide de Omikron-paniek roet in het eten (en daarna dook het rapport alsnog op), maar de mentaliteit was ook aan het einde van de pandemie duidelijk: beleid maken om te kunnen handhaven is belangrijker dan het borgen van individuele burgerrechten. Dat zijn vervelende 'detailvragen'...
Wobstukken: Begeleidende brief hierrr (pdf), documenten daarrr (PDF, 59 kantjes, 13 MB)

DER PREISS IST HEISS

Wolodimir! Kom maar naar Brussel en sla je slag! Geef een zwengel aan dat Europese rad van fortuin! We spelen zesletterlingo en het woord is WINNEN hoera graai maar in die bak met louter blauwe ballen. En wil je misschien ook nog een klinker kopen? Ja sorry hoor maar dit zijn toch gewoon spelshowbeelden. Die levende bus haarlak uit Brussel die zo’n kansenkaart uitreikt aan de president uit Kiev om toe te treden tot het Monopoly-spel de oligarchie de technocratie de vreugdevolle laat duizend bloemen bloeien democratie van de Europese Unie. Alsof het Brusselse spel zonder grenzen ook zonder deze postmoderne war bonds-quatsch niet al één grote The Voice of Deutschland was qua hoog spelshowgehalte van omhooggevallen mensen die andere mensen ongevraagd naaien achter de schermen. En ja we weten het deze foto is eigenlijk al van vrijdag (toen voornoemde bus haarlak een stadswandeling langs de lijkzakken van Bucha kreeg) maar wij mogen alleen in het weekend Duitse televisiekwisjes kijken van onze ouders onszelf.

Valse noot van de Toon!

NRC Turkijecorrespondent Toon (lol) Beemsterboer noemde Wierd Duk op Twitter een complotdenkende racist, want dat is hip onder de bien pensant van de courant. Dat had ie beter niet kunnen doen, want Wierd wist nog wat over Toon (lol). Die zou informatie over bosbranden in Turkije gejat hebben in een stuk voor de krant, zonder zijn bron te vermelden. Dat brengt Wierd terloops bij Toon (lol) in herinnering en wij sloegen daar op aan, en aan het Googelen. Het gaat om dit twitterdraadje van de Nederlands-Turkse Turkije-watcher Kaan Özgök. Die schreef vorige zomer inderdaad over politieke achtergrond bij de Turkse bosbranden & bestrijding en dat draadje - van  30 juli - vertoont inderdaad opvallende overeenkomst met de toon van een NRC-stukkie van Toon (lol) op 8 augustus. Terwijl Kaan zijn onderzoek deed voor EW Magazine, jatte Toon (lol) het voor NRC Canardcourant. We hebben de OPVALLENDE OVEREENKOMSTEN even onder elkaar geplakt. Kennelijk ben je bij NRC Handelsblad al Turkije-correspondent als je zonder bronvermelding draadjes van Nederlandse Twitterturken overtikt voor je betalende abonnees. En dan ondertussen op Twitter lekker je collega's voor "racist" uitmaken. Nou ja, het is bij NRC al langer de Toon (lol) die de ketelmuziek maakt, zullen we maar zeggen. Joehoe, Mediahuis Ombudsman, kijkt u even mee?

Gaspedaal helemaal naar down under!

Gooeeeedemorgen. Het is zondagmorgen en teringvroeg, prima tijd om te gaan vechten om voorrang in vier drie DRS-zones op vijf kilometer close racing rond de waterpartij van het Albert Park Circuit in Melbourne. De kwalificatie verliep als volgt en daarom vertrekt Max nu met rugdekking van zijn Mexicaanse minister van Defensie maar achter het rode gevaar van Karel de Klerk. Gaan we Brandweerman Seb nog in actie zien als scooterende spuitgast? Houdt rijkeluisracertje Latifi zijn auto eindelijk eens uit de muur, en collega centenlicentierijder Stroll de zijne uit Latifi? Kan Ricciardio in zijn thuisland zijn aanhoudende ongeluk ondersteboven keren? Is de stadsparkbaan van Melbourne breed genoeg voor dat close racing met de ellebogen naar buiten door die vier drie DRS-zones? We porpoisen verwachtingsvol van het bed naar de bank, klikken de televee op ViaPlay F1TV, en de radio uit, en dan is het LIGHTS OUT, AAWG voor de Australian Grand Prix van 2022. Stijlloze voorspelling: geen idee maar Lewis Hamilton, zero points.
Update: Vooralsnog VER, zero points: uitgevallen met hydraulisch leed vanaf P2.
Blokjesvlag: Karel de Klerk P1, Checo P2, George Russell op P3, verslaat HAM op P4. McLaren pakken 5 & 6 voor de eerste punten van het seizoen.

Roze muisjes!

Vroeger toen we nog niet wisten wat we wilden worden, zeiden we altijd dat we niet wisten wat we wilden worden en dan noemde je daarna een heleboel banen op die je later toch nooit zou gaan doen. Van brandweerman tot straaljagerpiloot of op meer bescheiden brooddagen vrachtwagenchauffeur maar zelfs dat laatste was eigenlijk al te avontuurlijk. Ook nu we nog steeds niet weten wat we later willen worden als we groot zijn, zijn we in de tussentijd dus bloggertjes geworden want het leven is vol avontuur maar je moet wel zelf eerst je laptop open vouwen. Het ene moment surfen we dan glorieus op de waan van de dag en het volgende ga je kopje onder in de koude onderstroom maar we hebben aardig genoeg leren zwemmen om niet compleet te verzuipen. En zo zijn we dan toch bijna meerderjarig +1 geworden, met de voetjes in het water en de koppies in de zon - geen idee wat het komende jaar zal brengen maar vanavond is er gratis bier (hier bestellen) en morgen is nog ver. Wat we later willen worden, verzinnen we later wel een keer.

Even weg van het Safari-pad een uitstapje naar andere oorden. Denkt u wel eens aan migratie? Onze huiswijndrinkende wereldreiziger denkt met u mee!

Toen ik besloot om na zes tropenjaren in Paraguay en Brazilië terug te keren naar het Avondland, deed ik eerst grondig onderzoek naar Zuid-Europese landen die in aanmerking kwam voor remigratie. Ik kwam met vijf honden, dat maakte het een extra uitdaging. De smerige roddel dat ik de poepertjes van mijn beessies vol had gepropt met coke, is overigens in de wereld geholpen door Volkskrant-columnisten die mij het licht in de ogen niet gunden (eentje lijkt op Bessie Turf, de andere op Mr. Ed, meer wil ik er niet over kwijt). 

Kinnesinne en broodnijd zijn immers de kurk waar literair Nederland op drijft. Dat bleek tijdens het Boekenbal waar de eregasten, influencer Bas Smit en zijn geweldige vrouw Nicolette van Dam, op de rode loper werden weggehoond door gevestigde schrijvers als Jan Mulder, Freek de Jonge en Kluun.

Pero bueno. Het werd uiteindelijk de Algarve, met Andalusië als goede tweede. Ik kom vaak in Andalusië (op een half uur rijden van mijn Villa Vischlugt) en het huren of kopen van een huis is daar inmiddels veel makkelijker en goedkoper dan in Portugal. Bovendien zijn de kosten van levensonderhoud (en vooral  diesel, elektriciteit, benzine en butaangas) een stuk lager in Andalusië.  

Ik ken de Costa del Sol en de Costa de la Luz op mijn duimpje, zeker na de bestseller Costa del Coke die ik samen met mijn maatje Ivo Teulings schreef. Teulings woont in het geweldige Málaga, daar kom ik zo op terug. Ik ben gek op Spanje maar altijd weer dolblij als ik over de Guadiana-brug terug zoef naar de Algarve. Eindelijk geen prikkels meer! In Andalusië is het alle dagen feest, het barst er van de lekkere wijven (en kerels, als je er van houdt), en het lijkt wel of de Spanjolen alleen maar slapen na het middagmaal. Als ik daar was gaan wonen, was ik nu dood en dat zeg ik niet om een soort goedkope versie van Rimbaud uit te hangen. 

Ik heb een paar keer overwinterd in Benidorm en daar begint het eerste happy hour al om 9 uur ‘s morgens. Op elk moment van de dag is het ergens in die stad happy hour. Iedere Nederlandse vent met overgewicht  en een minderwaardigheidscomplex moet overigens beslist naar Benidorm emigreren: een rondje over de Playa de Poniente en hij voelt zich een jonge Adonis in de parade van veenlijken, lillend vlees, flubberbillen en hangtieten. En je hoeft er nooit heimwee te hebben tussen de dertigduizend landgenoten die daar hun eigen safe space hebben geschapen, met artsen, tandartsen, fysiotherapeuten, chiropractors, oogartsen, urologen, dermatologen, oncologen, reumatologen, plastisch chirurgen en allergologen. 

Verhuizen zit er voor mij niet meer in (alleen verticaal) maar als ik nog eens zou gaan verkassen met al die honden, werd het Málaga. Met enige pech word ik stokoud in de Algarve en droog ik bovendien ook nog eens mooi op. Zoals ik laatst al schreef: er is helemaal niets te doen en dat is heel geruststellend. Borrelen doe je als de elf in de klok zit, en tegen een uur vijf kruip je naar je hut. ‘s Avonds is hier toch niks te doen.

Ja jezus hee

Dit is Paul Schenderling. Paul Schenderling staat vandaag in het Nederlands Dagblad. Dat is een krant voor mensen die nog kruisjes slaan. Paul Schenderling vertelt in die krant (gesloten deur achter betaalmuur, dus die zijn kennelijk toch niet helemaal in de kerk geboren) dat hij de boodschap van Jezus serieus wil nemen door geen rijbewijs te nemen en dat klinkt toch een beetje schamper. Jezus had natuurlijk geen rijbewijs, maar in zijn tijd waren er ook nog helemaal geen auto's en dat weet Paul Schenderling heus wel. Bovendien zien we Paul Schenderling tot zijn knieën in het water staan en dat ziet er ook nogal spottend uit. Jezus had immers geen rijbewijs maar die kon wel over water lopen! Jezus kon water ook in wijn veranderen en dat is zeker als je toch niet hoeft te rijden best handig. Maar goed, Paul Schenderling staat hier dus een beetje de nagedachtenis aan Jezus (vzmh) te besmeuren met godslasterlijke badplaatjes en om het allemaal nóg overmaatser van rampzalig te maken, heeft Paul Schenderling ook nog zijn armen gekruist. Weet je wie op het einde zijn armen níet meer kon kruisen, Paul Schenderling? Die boodschapper zonder rijbewijs van je!

Blijkt uit wetenschappelijke deductie

Je moet er maar zin in hebben, of de energie, of het gebrek aan joie de vivre, om Leo Lucassen nog inhoudelijk van intrinsieke repliek te willen dienen. Wij zijn er veel te levenslustig voor om daar tijd aan te verspillen, maar******emeritus hoogleraar openbare financiën aan de Universiteit van Tilburg Harrie Verbon (wellicht bij sommigen nog bekend van) vond nog een gaatje in zijn agenda nadat Leo Lucassen hem onheus had bejegend in de hem zo kenmerkende lui-retorische stijl van vingerwijzende xenofobieverwijten. Kijk. Wij van de platpopulistische roze internetbode kunnen natuurlijk heel banaal roepen dat open grenzen, gratis leefgeld en voorrang op keurig ingerichte woningen met vrij uitzicht op een parkbankje vol blond-Hollandse buurmeisjes natúúrlijk een aanzuigende werking heeft op Syriërs, Irakezen en Afghanen als ook op Veiligelandiërs uit de N-Afrikaanse gebiedsdelen, waarbij die laatste groep niet eens probeert om een woning laat staan betaald werk te bemachtigen zolang ze ook zwartrijdend naar Zwolle of Meppel kunnen vanuit het azc in Ter Apel, om proletarisch te gaan winkelen in de plaatselijke buurtsuper van een land waar recidive met juridische onverschilligheid tegemoet wordt getreden en critici als 'racist' worden gebrandmerkt. Maar wij zijn ook maar jongens van het toetsenbordje. Dus soms is het goed als Leo Lucassen ook eens van een erudiete heer met een echte leerstoel hoort dat hij misleidend en boosaardig is.

Journalistieke afrekeningetjes op sentiment

Vrijdagmiddag, journalisten beginnen graag vroeg met een lekkere bel rode wijn en de kijker kreeg Olaf "Wenen in een veld vol zonnebloemen" Koens die een lekker potje ging zitten poetinverwijten tegen Wierd "Stelt alleen maar vragen" Duk. Het was alsof je de opluchting kon vastpakken, zo tevreden lijkt Olaf Koens dat hij eindelijk eens hardop & live tegen Wierd kan zeggen dat ie zeven, acht jaar geleden wel eens mensen aan het woord liet die niet aan de goede kant van het MH17-verhaal stonden. Want zo win je in Nederland iedere kleine oorlog: op vrijdagmiddag via Wilfred Genee een collega verwijten dat ie niet deugt (oordeel vooral zelf over de genoemde namen en stukken). Het geopolitieke narratief dat er meer dan één speler nodig is voor een strategisch schaakspel staat gelijk aan Kremlinpropaganda en in tijden van oorlog mengt dat heel lelijk met oud zeer over MH17. Ook Rob de Wijk, die in 2016 nog gillend en krijsend vooraan stond om te roepen hoe het Oekraïnereferendum een plot van Poetinvriendjes was, is nu zelf aan de beurt in NRC Brusselblad en hekelt derhalve plotseling de "emotie" in het debat. De Wijk heeft, net als Wierd overigens, een heel redelijk gelijk als ie  constateert dat de oorlog in Oekraïne in verschillende opzichten een boemerang is die onszelf recht in de bek raakt. Maar wat weten wij nou, wij zeiden dit pas in 2015. Enfin, het is zaterdag dus we gaan maar even zonnebloemolie kopen, campinggas hamsteren en peut halen - ohnee wacht, brandstof pompen is ook al putinverstehen:

Is Max upside down nog steeds de snelste?

Draai uw televisie 180 graden om (maar doe niet hetzelfde met je kop koffie) want we gaan kwalificeren voor de Grand Prix van Melbourne. Het sierlijke waterbaantje in Downunderië was een paar jaar van de kalender omdat Australië in een coronadictatuur was veranderd, maar de snelle jongens en meisjes van de koningsklasse zijn terug in Albert Park. Het circuit is na een kleine verbouwing 25 meter korter en 5 seconden sneller geworden omdat er wat bochten recht getrokken zijn om vier DRS-zones te maken. En dat terwijl de 2022-bolides toch al zo lekker close kunnen racen. Maar die pret is pas morgenvroeg (om 07u00 al), vandaag bepalen we eerst of Max Verstappen en zijn Mexicaanse Minister van Defensie hun scharlaken concurrenten Karel de Klerk en Karel de Sint van P1 af kunnen houden. Wat de Mercedessen verder doen in het middenveld, moeten ze lekker zelf weten. Q1 van 3 om 08u00 Nederlandse tijd, veel plezier met het peperdure ViaPlay, wij zitten met zilveren tickets op een F1TV-abo en de cheap seats kunnen zich op een bronzen stream nestelen.
Update Q1: Rode vlag in de slotminuten vanwege dom stuurwerk van Latifi en Stroll. Het lijkt weer een weekendje VER versus LEC te worden, maar de McLarens zijn ook plotseling weer snel.
Update Q2: Max op een trage ronde ziet bijna de laagvliegende Lewis over het hoofd, terwijl Perez de P1 overneemt van Max, die afzakt naar P4 achter SAI en LEC.
Update Q3: Verstappen komt vliegend uit de box maar verremt zich in de derde sector, waarna Perez met één duizendste seconde verschil alsnog op P1 over de lijn komt. LEC verbetert dat op zijn beurt weer, waarna Alonso crasht in bocht 11 - opnieuw een rode vlag. Daarna: Pole voor LEC, P2 voor Max.
NN Race Report: volledig kwali-verslag op NieuwNieuws.