Ach doe nou toch eens even gewoon leuk mee

Het einde van het jaar nadert en sinds de dood van Wim Kan, de moord op Zwarte Piet en een verbod op consumentenvuurwerk is er eigenlijk nog maar één ding om collectief samen als land, als volk en als minstrelende natie naar uit te kijken: de ontknoping van de Top 2000. We zitten thuis in lockdown, over oliebollenvet is ook al ophef en brandweerwagens in migrantensteden worden van traliewerk voorzien om de nieuwjaarsnacht te overleven, maar gelukkig is er de buizenradio om ons aan te kluisteren, en ons te warmen aan de Top 2000. Natuurlijk, de volgorde daarvan wordt ook al jaren gemanipuleerd want het leven is een algoritme en je moet wel in de maat blijven lopen, maar dat is dus het mooie: als niemand het had verteld, had niemand het geweten. En trouwens, horen langgerekt mijmerende symfonische rockballades sowieso niet meer bij de onrust van de nacht waar korte, opgewekte popplaatjes met een brede publieke belangstelling de arbeidsvitaminen voor de dagelijkse taken aanreiken? Ja mensen, laat ons toch eens stoppen met het cynisme en die Top 2000 omarmen als een gelijkschakeling van ons burgerbestaan, dat wij met elkaar delen en waar wij ons zo heerlijk warm in kunnen baden. Kom, laat ons samenkomen rond het nationale audiohaardje. Het mag, het is goed zo, stil maar, ssst....

Hasthag EindeLockdownNu voor de meestampende liefhebbers

Chips. Nootjes. Cola. Cola. Cola. Bart Maes en zijn Legally Blondes Eva Vlaar & Raisa Blom gaan opnieuw een poging doen om Nederland uit de lockdown te bevrijden. Een vorige poging strandde in groteske citaten van Founding Fathers en dramatische dystopische schetsen die meer het Forumgevoel zijn dan realistische feiten. Het is hier Nederland, geen Hollywood. Hier willen de rechters dat je wappert met rechtsartikelen, verwijst naar Europese jurisprudentie (die overigens allemaal tegen ons is: zie Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk) en liefst ook nog een alineaatje dat mensenrechten met het klimaat verweeft. Kortom: We zijn sceptisch over de kansen, maar: het is óók goed dat er rechtszaken gevoerd worden tegen domme lockdowns, want de pandemie is al lang politiek (en pers). Maar goed: het kort geding wordt niks, dat voorspelt deze draad alvast vrij duidelijk.

En dat is jammer, want "niet-essentiële" winkels bestaan niet, langetermijnplannen waarin corona geïnstitutionaliseerd wordt in varianten op het zomer- en winterleven zijn knettergek, we riskeren een Eeuwige QR-Samenleving en we leven bovendien in een land van veel te veel bekrompen bangburgers die liever critici van thuisopsluiting en voorstanders van vrijheid beschimpen, dan er voor pleiten om een leven zonder reinheidspas in een open samenleving te mogen vieren. (En ja, dat komt ook omdat slangenolie spugende stoethaspels "het verzet" gekaapt hebben, en tot clownsact hebben gereduceerd). Maar het is wel wat Marianne zegt, dus aankondiging liveshow hierboven, processtukken hierrr en livestream na de breek.

We kunnen geen 'gourmet' meer zeggen maar een drupje van wat er nog open staat gaat er altijd wel in

We begonnen vandaag vroeg en we zitten er nog steeds. Arthur van Amerongen, auteur van wijngidsen en boeken over de drugshandel, verhalenbundels over zichzelf en zijn moeder, die ook gek was en schotschrijver van het schuinst marcherende water, signeert nog de hele avond uw jubelende welkomstwoorden als ook de zure oprispingen over zijn komst na zijn ontslag bij de Azijnbode naar GeenStijl. Maar het wordt een mooie reis, die Safari Eurabia langs de rafelranden van de omvolking in de grote steden, waar de grandeur van het Avondland langzaam maar onstuitbaar wordt verdrongen door vreemde luchtjes in het portiek. Want de pandemie gaat voorbij, maar de profeet, die blijft. Daar willen wij een eigen onverschrokken vrijdagprediker tegenover posteren. Omdat opgeven geen optie is. Maar nu eerst, nog een drupje voor Ome Tuur en alle alhier aanwezigen. Want de pretoogjes fonkelen en we gaan op reis. Wie weet waar het eindigt.

De Daghap wordt vandaag geserveerd door Poliswijzer.

Inzending over de oplopende spanningen in Associatieverdragië

De oorlog tussen Rusland en Oekraïne is tegelijkertijd een conflict tussen Rusland aan de ene kant en de Verenigde Staten en Europa aan de andere kant. De afgelopen maanden is de spanning hoog opgelopen. Mede door de Russische troepenopbouw in de grensstreek, lijkt een eventuele oplossing ver weg. Maar die is tegelijkertijd dichterbij dan we denken. Sterker nog, de oplossing bestaat de facto al sinds februari 2015, maar wordt niet geïmplementeerd.

Deze week verscheen er in het AD een artikel met de titel ‘Marine legt ruzie met Rusland bij na schijnaanvallen’. Afgelopen juni was het fregat Zr. Ms Evertsen, samen met een Brits vlootverband, op oefening in de Zwarte Zee. Tijdens deze oefening voerden Russische gevechtsvliegtuigen schijnaanvallen uit op het fregat. Een en ander heeft er toe geleid dat er nieuwe afspraken zijn gemaakt om eventuele misverstanden die tot nodeloze escalatie kunnen leiden te voorkomen. Goed nieuws zou je denken. Maar tegelijkertijd rijst de vraag: Waarom oefenen wij in de Zwarte Zee? Wat is daar het nut van? Het is toch logisch dat Russische gevechtsvliegtuigen onze marine dan een bezoekje brengt om polshoogte te nemen? Wij doen immers hetzelfde als Russische gevechtsvliegtuigen ons luchtruim binnendringen. De Russische marinebasis in Sebastopol, aan de Zwarte Zee, was in 2014 een van Ruslands motieven om de Krim te annexeren. Het is dan vanzelfsprekend dat onze oefeningen in de Zwarte Zee een Russische tegenreactie oproepen.

Wij winden ons op over Russische provocaties in ons luchtruim, maar we kunnen ons beter druk maken over de excessen van onze eigen luchtmacht en hoe wij onze verantwoordelijkheid daarvoor gaan nemen. Natuurlijk is het niet prettig als Rusland ons luchtruim binnendringt, maar het is evenmin plezierig als wij oefeningen houden in de Zwarte Zee. Dat soort pesterijtjes zijn van hetzelfde bedenkelijke kleuterschoolniveau als een ‘wedstrijdje ver plassen’. In zulke situaties kan een menselijke fout potentieel uitmonden in een grootschalig conflict, met alle catastrofale gevolgen van dien. Zowel Europa als Rusland moeten hiermee ophouden om zodoende zinloze spanningen weg te nemen. Ook dit jaar weer stonden er diverse militaire oefeningen van de NAVO gepland in Oost-Europa.. We kunnen het kinderachtig vinden dat de Russen dit als bedreiging opvatten, maar hoe zouden wij het vinden als Rusland grootschalige militaire oefeningen hield in België? Hoe zouden de Amerikanen reageren als Russische troepen met groot machtsvertoon militaire oefeningen uitvoerde in de Sonorawoestijn?

Welkom, Don Arturito. Medronhootje?

Ober, smijt wat vette frango op de grill, ontkurk de knoflookolijven en chambreer je beste Douro, want we verwelkomen een bijzondere gast in het Stamcafé, dat vandaag speciaal geopend is voor een glazen lunch met Sagres, Super Bock en Cristal. GeenStijl heeft Arthur van Amerongen weggeplukt van de rand van zijn afgrond. We zagen de laatste der schrijvende schelmen verpieteren bij De Volkskrant en besloten ons karige kapitaal aan te wenden om hem vrij te kopen uit het Azkaban van de Azijnbode, alwaar ze nu in armoede achterblijven met Asha's overdekookrubriek, de immer zedige zalvendheid van de H. Sitalsing en die dreinerige adeldwerg die meestentijds amechtig staat te stampvoeten bij de bagageband te Schiphol.

Het jonge, onverschrokken talent Van Amerongen is voorgoed van hen verlost als ook uit de dode boom geplukt door de roze ladderwagen, en naar het internet vertrokken. Hij reist overigens per Interrail naar alhier, want Don Arturito verlaat zijn Algarve om een vervolg te gaan maken op het befaamde Brussel: Eurabia, waarmee hij de deplorabele vooruitzichten van het avondland in een onmogelijke tweestatenoplossing uiteen zette en Europa onverenigbaar verklaarde met de islam. Voor GeenStijl gaat hij - naast wekelijkse beschouwingen op het tragische moederland in het algemeen en Frenske, GroenLinks en de Yolanthes van dit laagland in het bijzonder - een treinreis over het Europese continent maken om onder de titel Safari: Eurabia een feuilleton vol snedige soera's op schrift te stellen vanuit de geïslamiseerde schotelwijken van Europa's grootse steden. Daarnaast zal hij The Portugal Post gaan verzorgen op TPO, teneinde zijn sardonische genoegen in het aanschouwen van menselijk verval in de Algarve te kunnen blijven vervullen.

Zojuist heeft hij aan de Bontiusplaats zelf deze bel aangebonden bij Pieter Klok, in een afscheid aldaar als letterknecht, inkthoer en blank anachronisme in een tijd waarin het absurdistische anglicisme "wit" de oudmediale stijlboeken heeft gekoloniseerd. GeenStijl toont zich verheugd met de verjongingsslag die wij maken dankzij het aantrekken van de eeuwigjeugdige Van Amerongen, de groeibriljant aan wie wij een gouden toekomst voorbehouden zien als libero met een korreltje Komrij, een vleugje John Fante en een scheut Liberace in het tanende literaire genre van de ridiculiserende flagellatie. Bij ons krijgt hij de vrije hand, want: mogen mag je alles – alleen: je moet het kunnen.

Garçom, sirva mais um pouco!

En, was het GEZELLIG?

Gelukkig is het grijs buiten, dan doet het ochtendlicht minder pijn aan de ogen. Zuur rispt op in de maagstreek, maar de kinderen zijn ook al wakker dus je moet wel. Moeder de vrouw moppert dat het zelfs in de slaapkamer naar gourmetvet ruikt, vaders de vent hoopt het toilet zo snel mogelijk voor zichzelf te hebben. De afwas van Tweede Kerstdag heeft zichzelf helaas niet gedaan, de hond heeft daarentegen wel op de bank gekotst. De restjes ongebakken gourmetstukjes, die iemand natuurlijk vergeten was op te ruimen, bleken te zwaar gekruid voor het mormel. Bij het met opgetrokken neus opruimen van de brokken stoot je voor de vorm ook nog net ff het halve glas rood dat nog op tafel bleek te staan. De kinderen hebben alweer honger maar in alle kersternatie ben je vergeten om normaal ontbijt te halen. Niemand wil naar de bakker. Dat wordt droog stokbrood met een restje champignonstukjes, wat reepjes paprika en een scheut Sambasaus. Welkom op Eerste Naweedag! Hoe laat moet je melden op intranet, via Zoom of - vandaag nog erger - fysiek bij de kantoorkoffiemachine?

Nou wat een uitermate prettig toeval!

Het was (weer) een raar jaar. De meer verbeten lezer is weggedreven om zich in te kopen (zowel geestelijk als geldelijk) bij de nieuwe tribalisten van complotstampertjes die hun publiek op eigen risico op de rand van het konijnenhol laten balanceren, maar enkelen zijn vervolgens wel via de linktips, mailbox en sociale media huiliehuilie en jankieboeboe blijven doen dat GeenStijl niet hulpeloos in een echokamer is gevallen. Nuance betrachten, het is zoooo doodvermoeiend. JUIST NU. Gelukkig kregen we een zak geld van Ome Klaus om GU een eindejaarsbonus te kunnen geven, voor zijn loodzware werk in de loopgraven van de gepolariseerde panelen, die soms net op de Eeuwige Kringverjaardag van het Echte Leven lijken. Desalniettemin lag het aantal opgetelde comments van alle opgeheven (of opgerotte) accounts dit jaar zo'n 3000 tegels lager dan in 2020. Dus de ergste rot is er wel uit.

Kunnen we nu daarom ende derhalve doorrr naar de vrolijke opgewekte feestelijkheden en de huldiging, met de uitreiking van de necrosis Bokaal voor Reaguurder van het Jaar voor de bakker van de meeste tegels. Het Grand Total lag met anderhalf miljoen tegels wat lager dan de bijna 1.7 miljoen van recordjaar 2020, maar nog altijd bijna een half miljoen boven 2019. Het doet ons deugd dat de meeste individuele comments geplaatst zijn door de man die ons al bijna zo lang de pandemie duurt, en zonder ook maar een week te missen, voorziet van een muzikaal weekoverzicht (dit is nummer 87 alweer) in het zondagse Stamcafé: KEESTELPRO! Van harte, en bedankt voor alles wat je voor ons gedaan hebt in 2021. Slinger die karaokespeler maar weer aan! Top 50 na de lees verder.

De Top 2000 onder de toastsmeersels

Hoi

Jullie hebben overal verstand van toch? Ik verwacht dat er in dit bakje rundvlees met wat toevoegingen zit. Rundvlees staat niet tussen de ingrediënten. Is dit enge vegetarische bagger uit een 'ambachtelijke slagerij?' Hele Tweede Kerstdag na de kloten.

Groet,
Leptob

Landgenoten!

In oktober kreeg ik het eerste exemplaar van de nieuwste Bijbelvertaling. De oude bronnen zijn omgezet in de taal van onze tijd. Ook het kerstverhaal. Een weerloos afgepakt toeslagenkind als teken van wanhoop. Het verhaal van de geboorte van Jezus blijft maar opgerakeld worden. Het is altijd en overal verteld. In op dit moment overvolle kerken in Barneveld, maar ook in barakken en schuilkelders. Overal en steeds weer geeft het de mensen niet zoveel, want steeds minder mensen geloven. Nu ook deze kerst, die superkut is. 

Verhalen zijn verhalen en niet de werkelijkheid waar we nu inzitten. We waren zelden zo niet-verbonden met elkaar. Ieder van ons heeft zijn eigen verhaal, het ene nog uitzichtlozer dan de andere. Wij mensen zijn immers heel verschillend, maar de situatie is nu al twee jaar uitzichtloos. Iedereen vindt het leven nu niet zo leuk. We zijn vrij om te denken en te geloven wat we willen, als je maar niet op Twitter zit. Als je mening iets anders is wordt je gecanceld. Jammerdebammer. Ik heb de pech om met mijn werk de meest uiteenlopende wappies en kutmensen te zien. Ik wil hun persoonlijke verhaal niet horen. Zelden zijn dat namelijk verhalen van moed en doorzettingsvermogen. 

In ziekenhuizen zijn mensen ook al moedeloos en zien ze het echt niet meer zitten. Al die mensen in de zorg doen fantastisch werk, maar hebben steeds meer te maken met agressieve teringlijers die het werk onmogelijk maken. Ze gaan door voor onze gezondheid, mits je ziektebeeld corona is. Heb je kanker, hart- en vaatziekten of iets anders, dan kun je de tyfus krijgen. Ik hoor ook zelden verhalen meer van trots en ambitie. Studenten aan de TU Delft die opgesloten zitten in hun huis. Of een bedrijf in Deurne, die als een van de weinige bedrijven nog open zijn. Alle andere verhalen gaan over wanhoop.

'Hallo. Meta een datacentrum, ik een lab?'

Geachte heer/mevrouw,

Zou graag een xtc-lab starten, afkomstig uit Brabant dus geniet logischerwijs al jaren ervaring. Nu ben ik dus op zoek naar een stukje grond, 30 m² is genoeg. Heeft u nog een stukje over dat te huren is? Aangezien u als gemeente totaal geen enkele moeite heeft om een crimineel bedrijf te huisvesten, lijkt mij zo'n klein lab ook geen probleem toch? Daarnaast levert het ook nog eens 6 fte's op. En privacy staat logischerwijs bij ons wel hoog in het vaandel. Daarnaast geen windmolens nodig, drie zonnepanelen volstaat ruimschoots.

Hopende van u iets te vernemen en met vriendelijke groet,
[Naam bij redactie bekend]