achtergrond

Geenstijl

login

word lid

nachtmodus

tip redactie

zoeken

@Redactie

Tamara - Zweedse politie snapt dingen

Was er eindelijk ergens in de EU een politieagent die uit durfde te spreken dat vrouwen beschermd moeten worden tegen hele hordes ongeciviliseerde rondverkrachtende baardmigranten, hoorde je er helemaal niks over in de Nederlandse MSM. Hoofdagent Stephen Jerand uit het Zweedse Ostersund had gewoon in 2016 al het lef om tegen de Merkelse mores in vrouwen te waarschuwen en hen aan te raden na het donker niet meer alleen over straat te gaan, omdat de politie hun veiligheid niet langer kan garanderen.

Negen (waarvan de politie weet) brute aanvallen door migranten in slechts drie weken tijd deed zo her en der toch wel wat alarmbelletjes rinkelen. Zelfs bij de burgemeester van Ostersund, want die wist niet hoe snel zij haar agenten moest afvallen en alles moest ontkennen. En we weten hoe dat werkt: hoe harder politici ontkennen, hoe meer stront er aan de knikkers zit.

Nee, neem dan Nederland anno 2018. Waar minderheden per definitie zielig zijn, daders beschermd worden en slachtoffers vogelvrij zijn. Waar tekenwedstrijden moeten worden afgelast en de terreur keer op keer overwint en messenzwaaien bijna een nieuwe volkssport is. Waar politici bedreigd worden en burgemeesters thee gaan drinken met de verantwoordelijken. Waar het wel lukt om onschuldige kinderen het land uit te flikkeren, maar criminele illegalen niet. Waar op te hard rijden of fraude onderhand hogere straffen staan dan op mishandeling of verkrachting. Waar je vervolgd kunt worden voor het uitschelden van ome Recep, terwijl die zelf niets anders doet dan ons uitschelden. Waar aanslagen incidenten heten en waar agenten die iets zeggen over geen lage bloedsuikerspiegel ontslagen worden. Waar klokkenluiders harder gestraft worden dan daders. Waar 'verwarde' mannen een Amsterdams Israelisch restaurant aan gort mogen slaan en de politie er op een afstandje naar staat te kijken. Waar je in de bak beter af bent dan in het gemiddelde verzorgingshuis.

En zo kunnen we natuurlijk nog wel even doorgaan. Feit blijft dat ik in mijn bijna 37 jaar op deze aardkloot nog nooit heb meegemaakt dat onze politie het lef heeft gehad om mensen te waarschuwen dat zij niet veilig waren; daar hadden we de NS voor nodig. Hier in Nederland dempen we de put pas na hele generaties verdronken kalveren. Misschien. Ooit. Maar zolang bepaalde details over de afkomst van (vermeende) daders uit dossiers en lijstjes bij de politie worden gehouden, dan bestaan bepaalde problemen niet op papier en lijkt alles koek en ei. Dan zou je op papier bijna geloven dat àlle migranten vluchtelingen zijn en dat ze allemaal dankbaar zijn voor hetgeen zij hier zomaar krijgen. Dat er helemaal nooit misstanden, mishandelingen, diefstal en verkrachtingen plaatsvinden door die o zo dankbare apothekers uit Aleppo. Bíjna.

Hoe fijn zou het niet zijn wanneer onze politie eens op zou komen voor haar eigen burgers? Dat zij mensen zou waarschuwen voor faalidioten die als gast ons land binnengekomen zijn. Dat zij onschuldige kinderen, vrouwen en oudere mensen boven asociale gestoorde messenzwaaiers zou stellen.

Sluit de ondankbaarste hufters preventief op en schop ze op het eerste beste vliegtuig huiswaarts met een levenslang inreisverbod naar de EU op zak. Stop totaalwappies in een inrichting en beoordeel ze eerst psychisch voor gesproken kan worden over een al dan niet tijdelijke verblijfsstatus. Maar liever nog: sluit de grenzen. 100%. En bescherm de Nederlander tegen de kwaadwillende medelander.

Ebru Umar - Je suis #TeamWilders

"Ze hadden ook hun schouders kunnen ophalen over beledigd India Pakistan, lui die geeneens weten waar Nederland ligt."

In Pakistan is de eerste doodstraf uitgesproken in de strijd tegen godslastering op Social Media. Er gaat iemand vermoord worden door de overheid omdat hij zich negatief geuit heeft over zijn Allah of welke sprookjesfiguur dan ook.

Een doodvonnis om woorden. De bananenrepubliek van de week is Pakistan, op de voet gevolgd door Nederland, dat zich heeft laten piepelen door hetzelfde Pakistan. Dus helemaal niet gek dat je niemand in Nederland hoort hierover, niemand die de straat op gaat om tegen de Pakistani overheid te protesteren, geen Nederlandse splinterpartij - laat staan MinPres - die bedenkt dat het een goed idee zou zijn om de Pakistani bij de democratische les te houden in gremia als de Verenigde Naties of dat een ambassadeur op het matje geroepen dient te worden. 

Nee. Het is een gevalletje whatever. 

Ze doen maar daar, in Pakistan.

Hun land hun mores, hoe idioot ze ook zijn.

Maar als het op ons land aankomt, op onze mores, dan is het niet whatever. Dan wil de MinPres meespelen met de andere landen, dat alle landen ons lief vinden. Dan wordt Geert Wilders voor de trein gegooid, alleen omdat hij een cartoonwedstrijd wil houden.  

Opeens heet vrijheid van meningsuiting provocatie te zijn - een nette manier om te zeggen dat Wilders dit niet had moeten doen, omdat – ja omdat? Wat omdat?


De enige juiste manier van de MinPres op Pakistaanse provocaties aan het adres van Nederland en Wilders in het bijzonder, had een schouderophalend naar de grondwet verwijzend ‘iedereen in Nederland is vrij om te zeggen, denken én tekenen wat ‘ie wil. Als mensen daardoor gekwetst raken, luisteren, lezen en kijken ze maar niet’ moeten zijn. 

In plaats daarvan mocht Wilders weer eens de functie van aangeschoten wild aannemen. Er is geen discussie over wat vrijheid van meningsuiting is, anders dan vrijheid. Als moslims beledigd raken, is de enige gepaste reactie dat ze een dikkere huid moeten kweken. De special snowflakes vermomd als moslims zijn niet uitgezonderd van beledigingen, sterker nog, hoe beledigder ze raken, hoe fermer onze vrijheid verdedigd dient te worden.  

In plaats daarvan is heel Holland in rep en roep, van columnist tot premier, omdat een burger die toevallig politicus is, een cartoonwedstrijd uitschrijft. De discussie verschuift naar haatzaaien en dreiging van terreur, dreiging van geweld aangedaan door moslims omdat ze niet tegen een paar tekeningen kunnen.

Niet Wilders buigt, maar onze MinPres buigt. In een shithole als Pakistan, is het niet mogelijk om een cartoonwedstrijd te houden. Maar dat vrijheid in West-Europa, Nederland in het bijzonder, allang verleden tijd is, is wederom aangetoond door de aanhangers van de profeet van de liefde.

Special Snowflakes van de islam terroriseren onze vrijheid, gesteund door de MinPres en journalistiek Nederland.  Ze hadden ook hun schouders kunnen ophalen over beledigd India Pakistan, lui die geeneens weten waar Nederland ligt. Jammer joh dat je beledigd bent. Gevolgd door ‘interesseert me niet want jullie wonen te ver weg, jullie verstandelijke vermogens zijn geen match met die van ons, jullie humor is onnavolgbaar tot afwezig en hey guess what: jullie profeet interesseert ons geen reet – totdat jullie gaan moorden en terroriseren uit zijn naam. En zelfs dan interesseert die profeet ons niet en wordt het tijd dat jullie opgevoed worden. Stelletje randdebielen.

Maar nee. Journalistiek én regerend Nederland hebben onze vrijheid wederom ingeperkt. Ons beschermen is blijkbaar moeilijker dan gewelddadige moslims terechtwijzen.

Ebru - Wij moeten praten. Over witte mensen

"Witte mensen zijn in de meerderheid in Nederland maar te laf om de PoC’s te wijzen op hun gezeik."

‘Witte mensen moeten 'ns luisteren’ schijnt er ooit heel discriminerend boven een NRC-artikel gestaan te hebben. Interview met allochtone vrouwen, dan kom je daar mee weg.

Op zich klopt het wel, dat witte mensen 'ns moeten luisteren.

Het wordt tijd dat witte mensen ‘ns luisteren. 

Liever vandaag dan morgen. 

Als witte mensen zouden luisteren, zouden ze het gelul van lieden als Sylvana Simons en Denkachtigen, afdoen voor wat het is: gelul. Ze zouden hun schouders ophalen en zeggen dat iedereen vrijheid van meningsuiting heeft. Ze zouden naar hun voorhoofd wijzen en doorlopen; de gekkies mogen meepraten, maar dat wil niet zeggen dat wat ze brabbelen ook maar enige inhoud heeft wat gehoord moet worden. Als witte mensen zouden luisteren, zou de rest van Nederland verschoond blijven van racistisch gedrag van Erdoganstrijders, hatende columns van Volkskrantmeisjes en geklaag over te veel witte rechters.

Maar ja, witte mensen luisteren niet.

Tamara - Zelfmoord zou geen taboe mogen zijn

Op sommige momenten valt het mij best wel zwaar om een mooi GS waardig onderwerp te bedenken voor mijn zondagstuk. Over het algemeen kies ik iets uit het nieuws of wat mij anderszins aan het hart gaat. Meestal met een achterliggende boodschap. Afgelopen weken bestonden uit zo'n moment, voornamelijk nadat Willie Dille besloot het tijdelijke met het eeuwige te verruilen. Nu ben ik zo'n tiepje dat zich veel te veel aantrekt van andere mensen en hun emoties of welbevinden, maar in dit geval lijkt me dat niet zo heel raar. Dus deze ronde een nadenkertje over een lastig onderwerp en vaak een taboe: zelfmoord.

Willie werd - hoe je het ook wendt of keert - compleet in de steek gelaten door onze maatschappij. En zij was niet de enige, want het aantal jaarlijkse zelfdodingen in Nederland vertoont een stijgende lijn. 1871 mensen gooiden het bijltje er letterlijk bij neer in 2015. In 2016 kozen 1894 mensen voor hun eigen uitzichtloze einde. In 2017 waren dat er 1917, 23 meer dan het jaar ervoor. Nu lijkt 23 niet zo heel veel, maar dat zijn er toch bijna 2 per maand extra. Om de week eentje meer. En wat mij betreft nog erger: die stijging bestaat uit voornamelijk jongeren tussen de 10 en de 20 jaar oud. Ergens in Nederland plegen gemiddeld ruim 5 mensen per dag zelfmoord. Waarom?

Tamara - Bijna je kind gekidnapt

Aangiftebeleid 020 ook al kut met peren.

Vorige week leerden we dat het in Den Haag erg moeilijk is om aangifte te doen van meerdere ernstige strafbare feiten. Vandaag gaan we eens kijken hoe dat in Amsterdam werkt. Ik heb al jarenlang hele lieve vrienden die in Amsterdam wonen. Zij zijn buiten GSHQ dan ook de enige reden dat ik er wel eens kom. Zij hebben onder andere een autistische dochter die ondanks het leeftijdsverschil ontzettend goed overweg kan met mijn enkele jaren jongere zoontje en vice versa. Niet in de laatste plaats vanwege hun beider fascinatie en voorliefde voor alle soorten dieren. Niet alleen de knuffelige of harige exemplaren, maar ook enge kriebelbeestjes tot dodelijke slangen en andere monsters.

Door de jaren heen zie ik met grote bewondering en diep respect hoe toegewijd zij zijn aan hun kinderen en hoeveel zorg er gaat zitten in een autistisch kind als deze lieve jongedame. Ze gaan veel op stap en naar buiten en een rondje zwanensteiger is een regelmatig terugkerend ritueel. Zo ook twee weken geleden, maar dat liep even wat anders dan anders. Deze keer was papa op pad met zijn dochter. Het gesprek ging vanuit het meisje over giftige slangen en andere dodelijke reptielen. Voor een buitenstaander misschien een wat vreemd gespreksonderwerp, maar voor dit gezin inmiddels doodnormaal. 

Op enig moment doemde er een dame op die nogal ongemakkelijk bleef plakken, maar weinig zei en als zij wat zei, dan was dat tegen de dochter. De vader werd compleet genegeerd. Aangekomen bij de zwanensteiger probeerde de vrouw om het meisje mee te lokken zonder haar vader onder het mom: "Laten we samen het hondje even een rondje uitlaten." Natuurlijk stond vader dit niet toe, je geeft niet zomaar je kind mee aan een wildvreemde en zéker niet als ze zo autistisch is. Vader was nog nieuwsgierig wat deze vrouw wilde en liep mee met het hondenrondje. Toen probeerde het gekke mens het meisje mee te lokken naar de snackbar voor een patatje! Voor vader was de maat vol. Hij was er inmiddels van overtuigd dat het gekke wijf zijn dochter wilde ontvoeren. Haar vriend was er ook even bij geweest, ze wonen kennelijk dichtbij, en het meisje had duidelijk aangegeven dat zij hier met haar papa was.

Ebru Umar - Liefdesbrieven aan Erdogan

Wie op de website van de Turkse ambassade in Den Haag verzeild raakt, zou zomaar kunnen denken met een vrolijke democratie te maken te hebben.

Mooie plaatjes van vakantiebestemmingen, een uitnodiging om te investeren in Turkije en uiteraard de mogelijkheid om je kind aan te geven als Turk zodat het straks als strijder van Erdogan Europa kan bestormen. Oh Nederland, wat ben je toch gul met je vrijheid. En het weggeven van de tweede nationaliteit aan mensen die trouw zijn aan vreemde mogendheden. Waar is Stef Blok als je ’m nodig hebt? Wanneer geeft hij toe dat we onze eigen vijanden voeden om onze vrijheid in te nemen? En hoe snel zal hij daar dan z'n excuses voor aanbieden? Speculatie – maar hoop doet leven.

Op diezelfde website geen woord over de dalende lira, de inflatie van democratie, het huisarrest van de Amerikaanse predikant – laat staan een negatief reisadvies van BuZa. Dat je Turkije inkomt is een feit, maar dat je geen columnist of predikant hoeft te zijn om opgepakt te worden door de Turkse overheid óók.

Tamara - Mensen kunnen sterk zijn, maar niemand is onverwoestbaar

"Zonder Willie is de wereld een stukje minder mooi."

Mijn hemel, wat een bizarre week was dit. Wat een drama voor zoveel mensen. Nu heb ik weinig recht van spreken, want rationeel gezien stond ik wat verder weg, maar damn, wat zal ik Willie missen. En ja, dat schrijf ik hier, op Geenstijl, wat sommige mensen zo intens haten. Maar wel passend binnen Willie's leven en nagedachtenis, want haat kwam niet in haar hart voor.

Mensen kunnen sterk zijn, maar niemand is onverwoestbaar. En sterk was zij. Beresterk. Bijna anderhalf jaar lang liep zij rond met een gruwelijk geheim waar slechts een enkeling van wist. Woede en onmacht hielden haar op de been. Haar trots weerhield haar ervan direct aangifte te gaan doen. Haar vastbeslotenheid en doorzettingsvermogen lieten haar functioneren. Toen zij dat later wel overwoog, werd zij door de politie heengezonden met de boodschap dat het haar zelf meer kwaad dan goed zou doen als ze aangifte zou doen. Dat "het politiehart zei aangifte doen, maar dat als ze zíjn vrouw was geweest, hij het haar ten zeerste ontraden had". Nee, want dat wil je natuurlijk horen wanneer je eindelijk besloten hebt dat er toch iets gedaan moet worden aan de horror die jou aangedaan is. Tel daarbij op alle ervaringen met politie en justitie van mensen die na vergelijkbare delicten schaamteloos in de steek werden gelaten of zelfs letterlijk belachelijk gemaakt en een Willie is ineens nog sterker wanneer zij besluit het niet te doen.

Willie was een PVV'er in hart en nieren. En iedere PVV'er die daar openlijk voor uitkomt krijgt vroeg of laat te maken met haat en/of bedreigingen wegens die politieke voorkeur. Bij wet verboden natuurlijk (geloof het of niet, maar juridisch gezien geldt art. 1 van de grondwet óók voor PVV'ers), maar probeer er voor de grap eens aangifte van te doen. Wanneer het in het nieuws komt, dan lukt dat nog wel, maar als je het stilhoudt, dan honen ze je nog net het politiebureau niet uit. Mijn buren haten mij ook intens vanwege mijn mening. Moeten ze helemaal zelf weten, dat is hun goed recht en ik zal er niet minder om slapen, maar als je vervolgens structureel handelt naar die haat, dan gaat er wat mis. Als de politie daar dan ook niks mee doet, dan gaat er nog veel meer mis. En dat overkwam ook Willie. Zo lang gekozen PVV volksvertegenwoordiger. Wonend in het Nederlandse kalifaat Den Hagistan, bekend gezicht en veel buiten met alle kinderen die haar zorg genoten. En Willie kon wel tegen een stootje. Ze konden haar bedreigen tot ze een ons wogen, maar daar liet zij zich niet door klein krijgen. Maar ze kwamen aan haar kinderen. Goddank nog niet fysiek, maar wel verbaal. En dat was Willie's druppel. Zoveel jaar al niet gehoord, niet serieus genomen, niet beschermd, wie zou haar garanderen dat haar kinderen niets zou overkomen?

Om dit te kunnen begrijpen moet je Willie gekend hebben of net als haar zijn. Willie was een intrinsiek lieve vrouw. Zorgzaam, eerlijk, oprecht, betrokken en bijna onwaarschijnlijk geduldig. Ik ken niemand anders zoals zij. Zonder Willie is de wereld een stukje minder mooi. Ik wil hier geen politieke boodschap van maken, maar ik hoop dat een ieder die dit leest eens naar zijn of haar eigen handelen en integriteit wil kijken. In plaats van iemand als gek te bestempelen, te beschimpen of uit te lachen, had je haar ook de hand kunnen reiken of op zijn minst kunnen luisteren naar haar boodschap.

Lieve lieve Willie, ook ik zal jou vreselijk missen. Jij was een topwijf, een lieve moeder, geweldige vriendin, een voorbeeld voor iedereen. Jij bent beter af zonder deze wereld. Jouw laatste hartekreet, dat je dacht dat het vrije woord met jou zou sterven? Dat laten we niet gebeuren. Nooit! Ontzettend veel sterkte en kracht gewenst voor iedereen die haar liefhad. Rust zacht lief maatje.

Ebru Umar - Waarom Turkse Weekendscholen In Nederland verboden moeten worden

"Weekendscholen voor Nederturkjes, gefinancierd vanuit Turkije, zullen de tweespalt in de samenleving bevorderen"

Uiteindelijk is het marktwerking, die weekendscholen van de Turkse overheid. Kun je alles van vinden (ronduit belachelijk dat dit kan in Nederland) en alles van zeggen (alleen randdebielen sturen hun kinderen naar scholen die door een fascistische  staat worden gefinancierd) maar wat overblijft is wanhoop.

Wanhoop dat de Nederlandse overheid niet ingrijpt: waarom zouden kinderen die in Nederland zijn geboren en getogen, besmet moeten worden met gedachtegangen van vreemde mogendheden? Wanhoop dat Nederturken niet ingrijpen: waarom zou je toestaan dat een andere overheid dan die van het land waar je woont, leeft en gelukkig bent, jouw kind besmet met zijn propaganda? Wanhoop dat het Ministerie van Sociale Zaken per direct al een mosterdnademaaltijd reactie geeft: “als er signalen zijn dat dit gebeurt [integratie in NL belemmeren of antidemocratische opvattingen stimuleren] zal de overheid optreden”.

Tamara - Halal-Barbie

Halal-Barbie, ook wel bekend als Indoctrinatie-Barbie. Daar waar doodverwende Amsterdamse over het paard getilde Grachtengordelwijven moord en brand schreeuwen wanneer er een meisje met speelgoedstofzuiger staat afgebeeld in het Sinterklaasboek van één van 's lands grootste speelgoedverkopers wegens 'rolbevestigend' en 'niet genderneutraal', is het nu oorverdovend stil.

Het is kennelijk heel normaal om jonge kinderen bij het Barbie-schap in de speelgoedwinkel te confronteren met Barbie-met-kopvod. Om dit nog eens extra aantrekkelijk te maken voor jonge meisjes (of jongetjes natuurlijk, laten we wel genderneutraal blijven denken) verwerken ze een bekend islamitisch topsportster in het gelaat en de dijbenen van deze dubieuze pop.

Hoe onschuldig dit ook lijkt, zo leren we onze kinderen van jongs af aan dat het heel normaal -zelfs hip- is om als vrouw onderdrukt te worden met een lap om je kop geknoopt en je hele lichaam bedekt. Barbie doet het immers ook? Tel daarbij op dat jonge schoolkindertjes aan de lopende band meegesleurd worden naar Islamitische haathuizen om op hun blote knietjes te buigen voor het grootste sprookjesmonster dat de mensheid ooit gekend heeft en aldaar zien en leren ze dat het heel normaal is om je eigen ik opzij te zetten voor mensen die in hun hoofd nog een paar eeuwen terug leven in een zandbak waar de meeste van onze Hollandsche schoolkindertjes nooit zullen komen. Vooral respect hebben voor een cultuur die geen respect heeft voor ons. Ze weten straks niet beter meer.

En wat te denken van het in 2016 in Amerika uitgevoerde onderzoek naar het zelfbeeld van meisjes die met een bepaalde Barbie of andere pop werden geconfronteerd? Meisjes in de leeftijdscategorie van 6 tot 8 jaar kregen een negatiever zelfbeeld na slechts DRIE! minuten gespeeld te hebben met de slanke Barbie. Zij wilden ineens zelf net zo onhaalbaar mooi en dun zijn. Willen dan straks alle meisjes die deze nieuwe pop krijgen ineens allemaal een theedoek om hun hoofd gaan dragen om te voldoen aan een nieuw achterlijk ideaalbeeld? What's next? Ken in een soepjurk, op slippers, met haatbaard en een taqiyah?

Nee. Barbie is af. Allemaal. Koop liever een goed boek voor je kind. Daar worden ze slimmer en creatiever van. Of als je zelf geen kinderen hebt en/of wat geld over hebt: stuur een lief kaartje met boekenbon naar de leesgierige ernstig zieke Willem uit Hoevelaken.

Tamara - Halalshitzooi

Er was afgelopen week enige ophef toen Pegidagekkie Edwin Wagensveld op Twitter slingerde dat zelfs de flesjes Maggi tegenwoordig een halalpredikaat op hun etiket dragen. Geen idee of hij om die reden weer eens -al dan niet tijdelijk- van Twitter gejorist is, maar u zult me op mijn woord moeten geloven, want geen linkje. Allround dierenvriend, knuffel Hagenees, meester Twitteraar en ook reserve PVV'er Henk Bres reageerde viavia op Wagensveld dat hij tegen dierenleed is en dat dieren geen dingen zijn. Helemaal mee eens, go Henk. Een of ander half anoniem dom wicht meende Henk en anderen de maat te moeten nemen wegens de in haar ogen domme uitspraken en vond zichelf heel slim toen ze vroeg welk dier er dan precies gestorven was voor deze Maggi, of de bio-industrie geen dierenleed is en of ie dan helemaal geen vlees eet.

En dat is nu precies waar het met deze discussie altijd mis gaat. Als je zegt dat je tegen halal vlees bent wegens dierenleed, dan ben je volgens sommige totaalidioten hypocriet als je zegt geen vegetariër te zijn. Alsof vlees eten per definitie dierenleed is. Ja, wij mensen zijn monsters wanneer het op het welzijn van 'zwakkere' levensvormen aankomt. En ja, het gaat veel te vaak mis wanneer het gaat om de zorg voor de dieren die voorzien in onze levensbehoeften. Maar dat betekent niet dat het altijd en overal misgaat. Ik ben van oudsher een paardenmeisje en mijn paard heeft ook wel op een melkveebedrijf in pension gestaan. Die koeien hebben een mooi leven. Een hele grote stal met meer ruimte dan zij nodig hebben, meer weiland vol gras dan zij ooit op kunnen, fijne borstels, goede zorg en zelfs persoonlijke aandacht. Ja, het is zielig om de kalfjes er gelijk bij weg te halen, maar die speelden met elkaar en werden helemaal sufgeknuffeld en vertroeteld door allemaal Penny-meisjes.

Gebruik je ogen en je ziet aan een dier wanneer het ongelukkig is. Ik heb al mijn hele leven dieren om mij heen, heel veel dieren, en ik durf te stellen dat ik inmiddels wel in kan schatten of een dier een goed leven heeft of niet. Ik heb met eigen ogen veehouderijen gezien waar dieren het heel goed hebben. Ja, uiteindelijk worden ze geslacht voor menselijke consumptie en ja, als je daarover nadenkt dan is dat zielig. Maar je kunt dieren slachten wanneer zij een mooi leven hebben gehad of wanneer ze nauwelijks het daglicht hebben gezien. Je kunt dieren zo stressloos mogelijk naar hun laatste adem brengen en er snel en pijnloos, met respect voor het leven dat het dier geeft, een einde aan maken. Of je kunt een hele bubs dieren bij elkaar in een veel te klein hok jagen en ze zonder verdoving een voor een de strot doorsnijden (NIET VOOR DE GEVOELIGE KIJKER) en ze in hun eigen en elkaars bloed laten stikken, al spartelend en uitglijdend vastklampend aan het leven. Een en al stress, pijn en leed.

Want dàt is wat halalvlees inhoudt. Stress. Pijn. Leed. Geen greintje respect voor het leven dat het dier laat. Dus ik sta naast Henk Bres. Als vlees of een ander product (bijv wegens gelatine) halal is, dan vreet ik het niet. Nooit niet. Ik ben principieel tegen dierenleed, niet tegen het consumeren van dieren, al vind ik wel dat je na moet denken over wat je eet. Zo eten wij ook geen jonge dieren, geen wild, geen konijn, paard, geit, schaap, hond of kat. Kijk naar het beter leven keurmerk en of het scharrelvlees is. En laten we er dan ook maar gelijk voor gaan zorgen dat idioten die hun varkens levend verbranden, geen nieuwe megavarkenshorrorhuis des doods kunnen herbouwen.

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.