Geenstijl

Hup TeamNL!

Volgens duurbetaalde data-jongens in de systeemmedia vorige weken hadden WE al een stuk of wat olumpiese plakken moeten hebben. Maar als we de Nationale Fotobank erop naslaan valt het vooralsnog een beetje tegen. We grijpen er steeds naast! Het regent gouden, zilveren en bronzen plakken, maar Nederland staat molenwiekend aan de zijlijn naast te grijpen! DAT WAS NIET DE AFSPRAAK GREGORY SEDOC!!!!1! Checken we dan ook nog even de Officiële Teletekst Medaillespiegel Pagina's dan worden we niet eens genoemd! Dit gave land! Met de beste economie van Europa! Met de beste export ter wereld! Met de grappigste koning van alle koningshuizen! Maar niet getreurd mensen. Vanavond toch nog kans op een medallie voor Nederlandje. Kwart voor tien ZWEMMEN (100 meter schoolslag) NOS Livestream.

Riemen vast

Lekker vergaderen ideetje pitchen MANNEN mmja ik begrijp wat je bedoelt maar ik voel hem nog niet helemaal hm ok op zich wel een goed onderwerp hoor maar misschien kan de invalshoek scherper CIS-MANNEN ja wat vind jij aimee hm wel interessant maar heb je ook overwogen je toe te spitsen op HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN hadden we in het lentenummer daar niet al iets over ja klopt maar dat was een column hm ik wil toch liever nog een laag toevoegen ga er eens boven zweven ja ok doe ik en nu nou wat zie je ha nu je het zegt WITTE HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN wat vind jij veerle nou als je dan toch bezig bent misschien beter OUDE WITTE HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN bijna bijna BOZE OUDE WITTE HETEROSEKSUELE CIS-MANNEN haha yes queen dat is hem verhaal schrijft zichzelf!

Volgende agendapunt: (obscure gebruiken van) obscure minderheden. Iemand?

Konden wij maar dingen

Betaalt z'n ouders alimentatie. Heeft een hypotheek, drie scheidingen op drie continenten. Z'n plectrum heeft een sigaret nodig na elke sessie. Het kloppende hart van z'n veteranenvereniging, "Champion" noemden de mannen hem in 'Nam. Meer hier.

Zomerverkansietip

Dimitri Verhulst is een van de beste (maar vooral ook: leukste) schrijvers van het Nederlandse taalgebied. De helaasheid der dingen (2006) en Godverdomse dagen op een godversome bol (2008) zijn meesterwerken die voor iedereen leuk zijn om te lezen, en niet alleen voor senior-medewerkers van Het Letterenfonds, pretentieuze beroepsrecensenten of UvA-alumni die graag fronzen maar zelden lachen. 

Dat gezegd hebbende: de klad is er na het eerste decennium van deze eeuw een beetje ingekomen. Elke pagina Verhulst bevat iets geweldigs; hij schrijft nog wel geniale zinnen, maar al een poosje geen geniale boeken meer. 

De enige keer dat hij bij zijn oude niveau in de buurt kwam was nota bene non-fictie, en liet genadeloos zien waarom het allemaal al een tijdje minder was. Onze verslaggever in de Leegte - ongedateerde dagboeken (2020) is een memoire over middelenmisbruik; van coke tot methylfenidaat (en koning alcohol natuurlijk). Pas aan het eind van het (nogmaals: geweldige) boek krijgen we iets van een aanleiding voor zijn zelfdestructie. Een ex beschuldigde hem (onterecht, volgens de rechter) van verkrachting. Dat is zo'n beetje het ergste wat een manmens kan doen, waar dan weer tegenover staat dat een valse beschuldiging ervan een van de ergste dingen is die een vrouwmens kan doen. Hoe dan ook. Omdat de meeste mensen denken dat rook een teken van vuur is hing Verhulst een veenbrand boven het hoofd; de tijdsgeest helpt natuurlijk ook niet mee. Ja, dat zijn ideale omstandigheden om jezelf een delirium in te verdoven.

Zal je altijd zien: krijgt zo'n vent eindelijk weer iets hoogwaardigs uit zijn tengels, komt vrijwel niemand het te weten. Het ontging recensenten, die het te druk hadden met het aflebberen van auteurs van identitaire non-fictie of met noeste pogingen krantenlezers ervan te  overtuigen dat er in afgedankte theezakjes als Mariken Houtman en Gerda Blees een Grote Schrijver schuilt. 

Goed, dan, zijn nieuwe werk, Bechamel Mucho. Over: Alex, animator bij een vakantieresort op Mallorca, en over de vrouwen met wie Alex rampetampt. Verhulst was ooit zelf animator, vertelde daar in een interview over en prompt ging overal het luchtalarm af. Als begintwintiger had hij bonussen gekregen om met (minderjarige) meisjes naar bed te gaan en daar kunt u van alles van vinden maar laten we op dit weblog een radicaal experiment uitvoeren: de kunstenaar loskoppelen van de kunst, of in ieder geval, de kunst niet afserveren op basis van mogelijke smakeloosheden van de kunstenaar. 

Als je dat namelijk doet, krijg je er een ongelooflijk grappig, vilein en menselijk boek voor terug. Net zoals in zijn hoogtijdagen maakt Verhulst het sublieme toegankelijk en het toegankelijke subliem. Zo goed als toen is het nog niet helemaal, maar hij komt er verdraaid dicht bij in de buurt. 

GeenStijl-expertoordeel: lees dit boek. Deze zomer nog. Hier verkrijgbaar als paperback, of hier verkrijgbaar als e-book. Doe jezelf een plezier. Van lezen op vakantie heeft nog nooit iemand spijt gekregen.

Boordradio: "*💥 💀🕷️🪓 @💀🕷️🪓 #🕷️💥💀$🪓 💀%💥^&🪓"

Tunen we in bij de BelgianGP op het schitterende Spa-Francorchamps, alwaar Ons Max wegens een reglementair statutenlulligheidje vanaf P11 mag starten, op een circuit waar het goed inhalen is, hetwelk weer een strategisch vooruitziend kunststukje is van Team Red Bull, dus zulks stemt dan weer positief. Maar niemand weet tot hoelaat Mad Boos Max vannacht heeft zitten simracen tegen een 11-jarige blinde Indiër met 1 been en/of ie een beetje goedgehumeurd is wakker geworden op deze Dag des Heeren. Het is een bijzonder kind, en dat is-ie, dus slinger aan uw F1- en ViaPlay-abo. VROOAARRR.
RAARRR: Russell gediskwalificeerd. Max 4de

"That's not Céline Dion"

Wereldwijde ophef en ook 'seculier rechts' Nederland verenigt zich ineens in dezelfde blasfemie-aanklacht wegens de bovenstaande 70 seconden, die in totaal 0,3% van de gehele opening betroffen. Dus toch een paar kanttekeningen bij deze gretige vreugdeloosheid hoor:

1- Parijse fenomenen als burlesque, haute couture, théâtre de l'absurde en Moulin Rouge zijn bij uitstek genderdiffuse gelegenheden waarin spel met grenzen, decadentie, kitsch en seksualiteit centraal staan, dus waarom zou dit dan niet héél eventjes de revue mogen passeren? 

2- Waarom wordt deze verbeelding van Het Laatste Avondmaal [al was het eigenlijk Jan van Bijlerts' Het Feest van de Goden'] als ondermijnende blasfemie gezien, en niet gewoon als een interpretatie? Zeker; een inmiddels voorspelbare interpretatie die weinig toevoegt, maar een interpretatie niettemin. En is het daarmee in plaats van een ondermijning niet juist een omarming ervan, hoezeer de optics daarvan je ook tegenstaan?  

Dit kunstcollectief hoefde zich niet in christelijke beeldtaal te uiten hè, maar deed het toch. Is dat niet juist een vorm van liefde? Zou Christus liever verzwegen worden, of zou hij liever besproken worden in een taal die de meerderheid tegenstaat?

Mocht het inderdaad een manier zijn geweest waarop deze mensen Christus zijdelings hun liefde betuigen (wat ondergetekende overigens oprecht denkt), hoe weerzinwekkend voor sommige kijkers dan ook, zijn dit dan niet precies de mensen waar C.S. Lewis over schreef:

"The little, low, timid, warped, thin-blooded, lonely people, or the passionate, sensual, unbalanced people. (...) They are the lost sheep; He came specially to find them. They are (in one very real and terrible sense) the “poor”: He blessed them. They are the “awful set” he goes about with — and of course the Pharisees say still, as they said from the first, “If there were anything in Christianity those people would not be Christians.”

3- Er wordt door seculier rechts Nederland aangehaald dat "nu zelfs moslims" deze "belediging van het christendom" onacceptabel vinden, waarvan de implicatie zou zijn dat het dan dus wel écht onacceptabel moet zijn.

Maar sinds wanneer zijn islamitische religieuze gevoeligheden een indicatie voor wat een proportioneel respons is? Dat nu "zelfs moslims" beledigd zijn is bepaald geen aanbeveling, en zou juist tot een hernieuwd onderzoek van de eigen weerzin moeten leiden.

4- Op zo'n wereldwijd podium met de eigen cultuurbronnen durven spelen is toch juist een vorm van kracht? Zoals de commentator meteen na het segment zegt: "I'm rocking my brains. I was at the Bird's Nest in Beijing, and I can't remember anything quite like that." En daarmee zegt hij meer dan hij zegt.

5- In de gretige nasleep van het bovenstaande Avondmaal ontstond er overigens een inquisitie waarin Paul Jouve's "Stier en Hert", waar het podium omheen gebouwd is, werd aangezien voor een Gouden Kalf, en waarin Keltische Seine-riviergoding Sequana werd aangezien voor een Ruiter van de Apocalyps.

Knap werk jongens.

Naschrift 16:12 - Ook dat andere paard was geen Ruiter van de Apocalyps, maar Pegasus.

Momentum!

Toen het die zomer duidelijk werd dat de CDA-top tijdens de onderhandelingen over Rutte I niet afkerig was van een gedoogconstructie met de PVV kwamen bezorgde leden op donderdag 12 augustus 2010 met een manifest: partijleider Maxime Verhagen moest uit de onderhandelingen stappen. Leden werden opgeroepen de verklaring te ondertekenen; een week later boden de initiatiefnemers de handtekeningen aan partijvoorzitter Henk Bleker aan. Slechts 1000 CDA’ers bleken te hebben getekend. Een gekscherende tegenpetitie vóór samenwerking genaamd Wij staan achter het CDA haalde net zoveel handtekeningen op. De tegenstanders zeiden er op een congres op terug te zullen komen. Dat werd die epische Poolse landdag in de Rijnhal in Arnhem waar uiteindelijk een ruime meerderheid vóór de samenwerking stemde.

Dat waren andere tijden, terug naar de onze. Stukje in de courant zaterdagavond: de petitie van bezorgde VVD’ers tegen samenwerking met de PVV is ‘meer dan duizend keer’ ondertekend. Waar ontevreden CDA’ers 14 jaar eerder in een week tijd 1000 handtekeningen ophaalden, doet de liberale evenknie er drie weken over.

In een andere juichende DPG-krant zegt oud-VVD Kamerlid Pim van Strien tevreden te zijn met zijn initiatief: “We hebben nu momentum, en dat moeten we wel houden. Als leden houden wij onze eigen regie en tempo.”

Deze ochtend om 10.00 uur is de petitie dankzij de gratis reclame in de Vlaams-Nederlandse kranten inmiddels 1344 keer getekend. Maar dat zijn lang niet allemaal VVD’ers. Want ondertekenaars moeten – en dat is best eerlijk van Van Strien cum suis – aangeven of ze (oud) VVD-lid zijn. En dan blijkt het om slechts 834 VVD’ers te gaan waarvan een deel dus niet meer lid is.

Da’s 3,7 procent van de ruim 22.000 leden die de VVD rijk is.

Met je momentum.

Nou daar is-ie

Nee, praat de onderstaande kopschop door politieman niet goed, maar het kleurt het geheel wel iets verder in. De 'slachtoffers' Muhammed en Amaad Khan zijn gewoon op vrije voeten, terwijl de betreffende agent geschorst is en strafrechtelijk onderzocht wordt. Zie je anders nou nooit, maar de 'slachtoffers' en hun advocaat zijn zich van geen kwaad bewust en de 'gemeenschap' gooit zowel de arrestatie als de tweevoudige aanleiding op racisme tegen de islam - wat geen ras is. Maar het ergste van allemaal: "Fahir had lost all faith in the police since the incident."

Tevens StamCafé

Komkommertijd, denkt de reaguurder: influencer Tuur schrijft een luchtig wijvenepistel over drastisch afvallen. De Aaf en de Dirty Debby van GeenStijl. Straks gaat hij ook nog de Satisfyer testen voor GS, en de prostaatmelkmachine.

Neen, niets van dat alles!

Mijn intellectuele alter ego plaatste van de week al een relevante en vooral loodzware polemiek over het Marokkanendrama op de site van HP/De Tijd en de boog kan niet altijd gespannen zijn, vandaar deze lifestyle-essayette.

Bovendien gaat (morbide) obesitas iedereen aan, en met name reaguurders die de hele dag en nacht cola slurpen, al dan niet met een tic, en popcorn & pringles vreten achter hun computer.

Toen ik in een vorige soep tussen neus en lippen schreef dat ik een personal trainer heb en keihard aan het sonjabakkeren ben in de sportschool, reageerde een lezer vol ongeloof. Een andere suggereerde vilein dat ik aan de ozempic zit, de zombiedope voor vetzakken. Aan mijn lijf geen polonaise en de enige troep die ik bij tijd en wijlen slik, is paracetamol. En een paar keer per maand, hoogstens drie, rook ik voor de gezelligheid een pijpje krek met de verschoppelingen van Olhão, zoals staat vermeld in het diepte-interview dat kompaan Wierd Duk met mij deed voor de Telegraaf, en dan is het dus waar.

Elektriciteit is luxe, schoon water en hygiëne zijn dat niet

We hebben een tekort aan loodgieters, en dat wordt nog erger. Mavis Themen wacht al vier jaar tot het vuile water van haar bovenburen niet meer door haar huisje stroomt, ze slaapt buiten op haar scootmobiel. Het lukt de woningbouwcorporatie niet om tien meter verticale standleiding te vervangen. Noodzakelijke techniek wordt pas zichtbaar als het faalt. De poep raakt nu de ventilator.

Dankzij vergrijzing komen er drie miljoen extra vacatures voor 2028. Dertien jaar Rutte heeft ons niet op deze pensioengolf voorbereid. Dit is niet oplosbaar met nog meer arbeidsmigratie, mensen meer/langer te laten werken of mensen om te scholen. Publieke taken komen onder druk te staan. Hier moeten we met elkaar harde keuzes maken wat we niet meer gaan doen.

Anders hebben we straks hele kantoorgebouwen vol met mensen die discussies met elkaar aangaan, in plaats van handjes die problemen oplossen. Mavis mag van haar huisbaas Havensteder in een hotel slapen, die ze zelf mag betalen, omdat ze de sociale huur niet meer hoeft over te maken. Deze kantoorlui snappen niet dat een hotel tien keer zo duur is, en zijn niet in staat 1 vakman te vervangen.

Terwijl we dromen over een energietransitie, woningbouw en een capabele krijgsmacht, hebben we niet genoeg mensen voor reparaties, onderhoud, onderwijs en gezondheidszorg. Er zit een behoorlijke afstand tussen de wensen die de politiek heeft richting technisch en medisch personeel, en het aantal techneuten en medici dat ze opleiden. De numerus fixus voor geneeskunde is misdadig.