'Hoog tijd om moedig te versoepelen'
Onlangs publiceerden we een paar coronalessen van inzender Anton van den Beukel. Hij zat wederom in de mail, en dit is wederom prima plaatsbare polemiek. Bij dezen, dus:
Joe Foyster receives a free haircut from Michael Douglas, whilst having a pint of Heineken at a pop-up hairdressing station at The Gregorian pub in Bermondsey, London on the first day that pubs and hairdressers re-open.
Hoog tijd om moedig te versoepelen
De versoepelingen zijn voorlopig weer van de baan. Heel verrassend is dat niet. Een aantal OMT-leden had in de afgelopen dagen al zijn veto uitgesproken. Volgens Andreas Voss komen eventuele versoepelingen een maand te vroeg. Marion Koopmans wist te vertellen dat we door nu te versoepelen in no time terug bij af zijn. En het hoofd van Diederik Gommers staat er nog niet naar. Bij de laatste stopzetting van de vaccinatie met Astra Zeneca kwam Marion Koopmans echter met een interessante redenering. Als we die redenering volgen kunnen we nu alles toch gewoon opengooien.
Op 2 april twittert Marion Koopmans dat de kans op trombose na vaccinatie met Astra Zeneca tussen de kans op overlijden door een aanval door een hond en de kans op overlijden door de bliksem in zit. Met andere woorden, de kans is zo ontzettend klein dat het fout gaat met een vaccin van Astra Zeneca dat je niet moet zeuren. Deze redenering is een variatie op het inzicht: ‘risico’s horen nu eenmaal bij het leven.’ En: ‘je moet voor- en nadelen tegen elkaar afwegen.’
Koopmans heeft met deze tweet natuurlijk helemaal gelijk. Het is onzin om een groter risico toe te laten omwille van het voorkomen van een kleiner risico. We zijn het ook gewend dat te doen. De meest ingrijpende beslissingen nemen we zonder ook maar een keer met onze ogen te knipperen. Het komt niet in ons op om al het verkeer stil te leggen om verkeersdoden te voorkomen. We vinden het vanzelfsprekend dat we dit verlies moeten pakken. Anders komt heel de samenleving tot stilstand en is het leed niet te overzien. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet. Of beter: niet meer.
Het wordt interessant als we de cijfers van het aantal coronadoden in de groep mensen onder de 50 jaar nemen. In deze leeftijdsgroep zijn er vier keer zoveel verkeersdoden per jaar als coronadoden. Ook het aantal long-covid patiënten in deze groep is kleiner dan het aantal mensen dat met zwaar letsel in het ziekenhuis wordt opgenomen en vervolgens geruime tijd moet revalideren. Het komt niet in ons op om het verkeer stil te leggen. Maar corona is wel een reden om al het intermenselijk verkeer zo goed als te verbieden met alle gevolgen van dien.
Je kunt natuurlijk zeggen dat je elke dode die je kunt voorkomen moet voorkomen en dat we daarom de samenleving op slot gooien. Maar dat vinden we helemaal niet. In het afgelopen coronajaar zijn er ongeveer 16.000 coronadoden geteld. In hetzelfde jaar zijn er ook ongeveer 20.000 mensen overleden door roken. In het komend jaar zullen er naar verwachting zeker geen 16.000 mensen meer aan corona overlijden. Maar komend jaar kunnen we vrijwel zeker wel weer 20.000 rokersdoden bijschrijven. Dat vinden we blijkbaar prima. Want roken mag nog steeds. Wat het nog bijzonderder maakt is dat een verbod op roken de samenleving niet tot stilstand zal brengen. Het scheelt alleen wat belastinginkomsten.
Maar de exponentiële groei van corona dan? Daarom nemen we nu toch al die maatregelen? Ja, corona verspreidt zich inderdaad exponentieel – in de modellen om precies te zijn. Na een jaar corona kan je niet meer met goed fatsoen verwijzen naar de exponentiële groei van het aantal besmettingen. Ja, bij een uitbraak groeit het aantal besmettingen tijdelijk exponentieel, maar na enige tijd vlakt elke curve af. Een snelle blik op de besmettingscurven van de verschillende Europese landen laat zelfs zien dat de besmettingscurven vrijwel overal even hoog pieken en bijna overal op hetzelfde moment weer gaan dalen. Tussen de landen met veel en weinig maatregelen zit bijna geen verschil.
Koopmans heeft helemaal gelijk dat risico’s bij het leven horen en dat je voor- en nadelen tegen elkaar af moet wegen. Als we onze afwegingen rond het verkeer en roken acceptabel vinden dan rest ons maar een conclusie: de nadelen van de coronamaatregelen wegen niet op tegen de voordelen. Risico’s horen nu eenmaal bij het leven. Een besmetting in de buitenlucht blijkt van alle besmettingsrisco’s een van de allerkleinste te zijn. Hoog tijd dus om in ieder geval alles in de buitenlucht zonder scrupules open te gooien, variërend van de terrassen tot alle buitensport inclusief publiek.
Diederik Gommers hoofd staat nog niet naar versoepelingen, zo geeft hij aan. Naar eigen zeggen is hij de hele dag bezig met zoeken naar een vrij ic-bed in het land. Beter gaat hij vanaf nu de hele dag aan het werk met het uitbreiden van de ic-capaciteit. Op welke manier dan ook. Dan is dat probleem ook opgelost en kunnen we met z’n allen weer helemaal over tot de orde van de dag. Of willen we in deze situatie blijven tot het virus weg is, terwijl we weten dat het niet meer weggaat? En wat dat prikken betreft? Hup, gewoon aan de slag. Iedereen die wil, een prik. Niet zeuren. Risico’s horen nu eenmaal bij het leven. En voor wie zich zorgen maakt: gelukkig mag je in dit geval ook gewoon nog steeds zelf de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen.
We zijn er bijna. Het enige dat we nu nodig hebben is risicoschattend gedrag in plaats van risicomijdend gedrag. Dat vraagt om moed. Kom op Hugo, toon het!
Anton van den Beukel
Burger
